Markers voor de effectiviteit van omalizumab bij chronische spontane urticaria

Omalizumab is effectief bij de behandeling van chronische spontane urticaria
(CSU), maar het exacte werkingsmechanisme van omalizumab is bij CSU patiënten
nog niet volledig opgehelderd.
In sera van patiënten met CSU kan degranulatie van mastcellen en basofielen
plaatsvinden en tijdens dit proces is de aanwezigheid van intact complement
essentieel. De werkzaamheid van omalizumab bij CSU zou kunnen worden
veroorzaakt door complementgemedieerde ontsteking in de huid. Verder is bekend
dat een effect op mestcellen wordt gezien na 1-2 maanden behandeling. Het
klinisch effect van omalizumab gebeurt veel sneller: binnen enkele dagen of
weken. Dit kan erop wijzen dat andere celtypes zoals basofiele granulocyten een
rol spelen bij de pathogenese van CSU.

Het bepalen van de reductie van inflammatoire kenmerken in de huid en in
perifeer bloed, gerelateerd aan de klinische effectiviteit van omalizumab bij
patiënten met CSU. Belangrijke hierbij zijn de (vroege) effecten op basofielen
en andere FceRI-dragende leukocyten vóór, tijdens en na behandeling met
omalizumab. Daarnaast is deze studie ontworpen om complementactivatie
veroorzaakt door omalizumab te definiëren in bloed en in de huid.

Exploratieve prospectieve cohortstudie. Alle patiënten zullen 6 doses van 300
mg omalizumab subcutaan krijgen, eens per 4 weken, gevolgd door een follow-up
periode van maximaal 2 maanden. Op vooraf gedefinieerde tijdstippen zullen
venapuncties en huidbiopten worden afgenomen, om daaruit de primaire eindpunten
te bepalen.

omalizumab 6 x 300 mg, iedere 4 weken

Na ondertekenen van informed consent en screening op in- en exclusiecriteria
zullen deelnemers worden behandeld met 6 doses van 300 mg omalizumab iedere 4
weken, zoals bewezen effectief en veilig is, en zoals aanbevolen door de
recente richtlijnen.
Tijdens de behandeling worden in totaal 4 biopten van 3 mm afgenomen en worden
14 venapuncties verricht, waarvan 5 uit een infuus kunnen worden afgenomen.
De studie bestaat uit een flexibele hoeveelheid van 9 tot maximaal 11 bezoeken.
Tijdens deze bezoeken wordt een lichamelijk onderzoek verricht,
veiligheidsinformatie verzameld en informatie over medicatiegebruik verzameld.
Mogelijke bijwerkingen van behandeling met omalizumab zijn sinusitis, hoofdpijn
of gewrichtspijn. Anafylactische reacties zijn een bekende bijwerking bij astma
patiënten behandeld met omalizumab, maar is niet gerapporteerd bij patiënten
met CSU die worden behandeld met omalizumab. Desondanks wordt een
observatietijd gehandhaafd na iedere gift. Tijdens deze observatietijd vullen
deelnemers vragenlijsten in over levenskwaliteit (vier maal) en ziektecontrole
(elke 4 weken). Ziekte-activiteit wordt daarnaast dagelijks gemeten gedurende
het onderzoek. Een follow-up periode van maximaal twee maanden wordt
gehandhaafd.