Niet-westerse migranten met dementie: hoe bereiken we ze met
passende zorg?

Huisartsen werkzaam in de grote steden krijgen steeds meer te maken met niet
westerse migranten met dementie. Bij deze groep komt dementie 3 tot 4 keer
vaker voor dan bij autochtone Nederlanders, onder andere door een hogere
prevalentie van hart- en vaatziekten. De huidige praktijk laat echter zien dat
oudere migranten en hun mantelzorgers vaker een taboe ervaren rondom dementie
en weinig afweten van de ziekte en de zorgmogelijkheden. Zij bezoeken de
huisarts daarom pas laat. Door de onbekendheid bij huisartsen met betrekking
tot dementie bij oudere migranten worden vroege signalen van dementie vaak
minder snel herkend en is de zorg die voor deze groep beschikbaar is niet
afgestemd op de behoeften.Doordat veel oudere migranten de taal niet goed
spreken en/of analfabeet zijn is het vaststellen van geheugenproblemen die
horen bij een dementie erg lastig. De MMSE test die hiervoor normaal gebruikt
wordt in de eerste lijn is nu niet toepasbaar. Daarom bestaat er een behoefte
aan een dementie screeningsinstrumnet voor de eerste lijn voor patienten die
analfabeet of laaggeletterd zijn om de drempel voor diagnostiek te verlagen en
vroege signalen van dementi eerder te herkennen.

Het bestuderen van de bruikbaarheid en toepasbaarheid van de RUDAS test voor
ouderen migranten met dementie in de eerste lijn

Observationele cohort studie en kwalitatieve studie (focusgroep)

De afnemen van de test kan een psychische belasting geven, namelijk onzekerheid
over de uitkomst van de test. Daarbij kan na afloop een proefpersoon
geconfronteerd worden met een ongunstige diagnose.