MRI determinanten van lange-termijn trajecten van ADHD

AD(H)D staat voor "attention-deficit/hyperactivity disorder" en is een
aandachtstoornis vaak in combinatie met hyperactiviteit. ADHD gaat vaak gepaard
met ernstige gedragsproblemen en co-morbiditeit vann andere psychiatrische en
gedragsproblemen zoals verslaving, depressie en angststoornissen. Door hun
aandacht- en concentratiemoeilijkheden, en deze comorbiede problemen hebben
mensen met ADHD het vaak moeilijk om goed te functioneren op school of op het
werk, georganiseerd om te gaan met verantwoordelijkheden, zich te houden aan
wetten en regels, en met andere vaardigheden die in het mogelijk maken goed te
functioneren in het dagelijks leven.
ADHD is erfelijk, maar de oorzaken van ADHD zijn tot nog toe onbekend, en de
huidige behandelingen zijn lang niet voor alle patiënten effectief. Een
subgroep van patiënten met ADHD herstelt tegen de tijd dat ze volwassen worden,
en het merendeel van de patiënten ervaart opmerkelijke verlichting van de
symptomen rond deze periode. Maar, de mate waarin de symptomen verminderen
verschilt sterk van de ene patiënt tot de andere, en reikt van verergering tot
compleet herstel. De biologische processen die bepalend zijn voor dit
variërende beloop van ADHD tijdens de ontwikkeling zijn totaal onbekend.
Inzicht in deze processen is noodzakelijk om behandelingen te verbeteren en aan
te passen aan individuele patiënten, zal de opzet van toekomstig onderzoek
informeren door de proefpersoonselectie aan te passen en de heterogeniteit van
de ziekte te begrijpen, en zal aanwijzigingen geven naar welke processen waarop
we zouden kunnen ingrijpen om een zo gunstig mogelijk beloop voor alle kinderen
met ADHD te bevorderen.
Twee belangrijke, overtuigende theorieën van de neurobiologie van ADHD geven
aan dat de prefrontale cortex, en zijn connecties van en naar subcorticale
gebieden, een belangrijke rol spelen bij het verminderen van ADHD symptomen bij
sommige patiënten (Halperin & Schulz, 2006; Johnson , 2012). Binnen de cortex
zitten heel precies georganiseerde axonen die efficiënt neurale signalen kunnen
geleiden doordat ze omwikkeld zijn met een precieze hoeveelheid myeline. De
hoeveelheid en organisatie van deze myeline is uitermate bepalend voor de
activering en connectiviteit van neurale netwerken, is erg onderhevig aan
plasticiteit en ondergaat, met name in de prefrontale cortex, sterke
veranderingen door bij jonge volwassenen. Het is pas sinds kort mogelijk om de
organisatie van myeline binnenin de cortex te meten. In dit onderzoek, DELTA,
gaan we testen of de organisatie van myeline binnen de prefrontale cortex en de
bijbehorende connectiviteit een rol speelt bij het beloop van symptomen van
ADHD in deze kritische periode van jonge volwassenheid.

Het doel van dit onderzoek is om meetbare processen te identificeren in de
hersenen die bepalend zijn voor het beloop van ADHD op de lange termijn.

Specifieke doelen zijn het bepalen van de rollen van de volgende neurale
karakteristieken op basis van MRI:
(1) De organisatie van de witte stof van de connecties tussen de prefrontale
cortex en de rest van de hersenen
(2) De hoeveelheid en fijne organisatie van de myeline binnenin de prefrontale
cortex
(3) De functionele connectiviteit van de prefrontale cortex met de rest van de
hersenen, met behulp van een methode die geoptimaliseerd is voor het
longitudinale design van DELTA

Dit is observationeel onderzoek. DELTA omvat nieuwe metingen, inclusief nieuwe
MRI scans, voor deelnemers die al eerder deelgenomen hebben aan het
IMAGE/NeuroIMAGE onderzoek van ons centrum, en die toen toestemming gegeven
hebben om opnieuwe gecontacteerd te worden.

Het risico van deelname is verwaarloosbaar.

De belasting is voornamelijk op de tijd van de deelnemer, en mogelijk is de MRI
scan ietwat onaangenaam omdat men lang stil moet zitten en vrij harde geluiden
van de scanner moet tolereren. In het verleden is dit ongemak omschreven als
"mild".
Het kan ook zijn dat proefpersonen het wat belastend vbinden om over hun
mentale gezondheid en psychiatrische symptomen te praten, van nu of van het
verleden.
Bijde types van belasting hebben zij eerder meegemaakt ion het onderzoek van
NeuroIMAGE, en ze worden hierover goed geinformeerd bij voorbaat.Proefpersonen
worden uiteraard ook geinformeerd dat ze op ieder moment, zonder reden te
geven, uit het onderzoek mogen stappen.