Een open-label, gerandomiseerde, crossover fase 1 studie om bioequivalentie en relatieve biologische beschikbaarheid te beoordelen tussen de commerciële schaal JZP-507 en proefoplossingen van JZP-507 bij gezonde proefpersonen

Het JZP-507 drankje is een nieuw middel dat onderzocht wordt voor de
behandeling van narcolepsie. Narcolepsie is een slaapstoornis die gepaard gaat
met onbedwingbare slaapaanvallen overdag. Sommige patienten kunnen ook
plotselinge spierverslappingen ervaren in reactie op hevige emoties
(kataplexie). Eén van de huidige behandelingen voor narcolepsie is Xyrem®
(natriumoxybaat, ook wel bekend als het natrium zout van gamma-hydroxyboterzuur
[GHB]). Dit is een drankje dat bij de hoogste toegelaten dosering een grote
hoeveelheid natrium bevat. Natriumoxybaat/GHB is een stof die een kalmerende of
verdovende werking heeft bij mensen.

JZP-507 is een nieuw drankje met hetzelfde werkzame bestanddeel als Xyrem, maar
met een kleinere hoeveelheid natrium per dosering. JZP-507 bevindt zich in de
ontwikkelingsfase en is niet geregistreerd als geneesmiddel, maar is al eerder
aan mensen toegediend (o.a. onder de naam *KEY 507 D*).

Tijdens het onderzoek wordt een drankje met JZP-507 dat op commerciële schaal
is geproduceerd vergeleken met een JZP 507 drankje dat op een test schaal is
geproduceerd (een drankje met JZP 507 dat lokaal bij PRA geproduceerd is). Het
doel van het onderzoek is om te bepalen of de verschillende productiemethodes
van de twee JZP 507 drankjes een effect hebben op hoe snel en in hoeverre
oxybate in het lichaam wordt opgenomen en uitgescheiden (dit wordt
farmacokinetiek genoemd). Deze vergelijking wordt relatieve biobeschikbaarheid
genoemd. Ook zal worden onderzocht of de JZP 507 drankjes veilig zijn en hoe de
JZP-507 drankjes wordt verdragen.

Dag 1 is de eerste dag waarop JZP-507 wordt toegediend. De vrijwilliger wordt
om 14:00 uur op de middag voorafgaand aan de dag van de eerste toediening van
de onderzoeksmedicatie in het klinisch onderzoekscentrum in Groningen (locatie
UMCG) verwacht. Bij binnenkomst mag de vrijwilliger ten minste 4 uur niets
gegeten en gedronken hebben (behalve water).

De onderbreking tussen de verschillende behandelingen met JZP-507 is 1 dag. De
vrijwilliger krijgt de onderzoeksmiddellen toegediend op Dag 1 en Dag 3.
Tijdens het onderzoek verblijft de vrijwilliger gedurende 5 dagen (4 nachten;
van Dag -1 tot Dag 4) in het klinisch onderzoekscentrum.

Op de laatste onderzoeksdag (Dag 4) ondergaat de vrijwillliger een nakeuring
waarbij gelijksoortige onderzoeken worden uitgevoerd als tijdens de voorkeuring
(zie Hoofdstuk 10 van het informatieboekje). Indien de deelname aan het
onderzoek eerder dan op Dag 4 beëindigd wordt, zal de vrijwilliger gevraagd
worden om de nakeuring te ondergaan om er zeker van te zijn dat hij/zij het
klinisch onderzoekscentrum gezond verlaat.

De deelname aan het gehele onderzoek, van voorkeuring tot nakeuring, bedraagt
maximaal 26 dagen.

Tijdens elke behandeling krijgt de vrijwilliger JZP-507 als een drankje van 9
mL, opgelost in 60 ml water.

Het onderzoek bestaat uit 2 behandelingen met JZP-507 die de vrijwilliger toegediend krijgt na 10 uur nuchter zijn (niets eten of drinken). De volgorde waarin de vrijwilliger de behandelingen krijgt wordt willekeurig bepaald, maar zal in één van de twee vooraf bepaalde volgorden zijn. De vrijwilliger ontvangt iedere behandeling één maal. In de tabel hieronder staan de geplande behandelingen: Behandeling Hoe vaak A 9 mL (3.7 g) JZP 507, op commerciële schaal geproduceerd Éénmalig B 9 mL (3.7 g) JZP 507, test product Éénmalig

Alle geneesmiddelen kunnen bijwerkingen veroorzaken. Het actieve bestanddeel
van JZP 507 is het zelfde als dat in Xyrem. In een vorig klinisch onderzoek
werden 4 varianten op het drankje met JZP 507 (onder de voormalige naam *KEY
507 D*) vergeleken met Xyrem. In dit onderzoek kregen 35 vrijwilligers JZP 507
in dezelfde dosering als in het huidige onderzoek (3.7 g oxybate of 4.5 g JZP
507). Voor geen van de behandelingen in dit onderzoek werden serieuze
bijwerkingen gemeld en geen van de vrijwilligers was gestopt met het onderzoek
vanwege bijwerkingen. De meeste bijwerkingen waren van milde intensiteit en
geen enkele waren van hevige intensiteit. De volgende bijwerkingen werden door
>=5% van de vrijwilligers gerapporteerd die behandeld waren met JZP 507:
slaperigheid, duizeligheid, misselijkheid, hoofdpijn, euforische stemming,
overgeven, spier samentrekking, rugpijn, stijfheid van de skeletspieren, en
paresthesie (een prikkelend en tintelend gevoel). De bijwerkingen die werden
gerapporteerd na behandeling met het JZP 507 drankje waren vergelijkbaar met
die na behandeling met Xyrem.

In klinische onderzoeken met Xyrem bij patiënten met narcolepsie waren de meest
voorkomende bijwerkingen (die bij ten minste 5% voorkwamen): misselijkheid,
duizeligheid, overgeven, slaperigheid, enuresis (ongewenst urineverlies, vooral
tijdens de slaap) en tremor (zeer snelle samentrekkingen van een spier).

In klinische onderzoeken met Xyrem bij gezonde vrijwilligers werd gezien dat
ongeveer 24% van degenen die 4.5 g Xyrem nuchter toegediend kregen moesten
braken. Minder vaak voorkomende bijwerkingen van Xyrem die bij ten minste 2%
tot 5% van de mensen zijn waargenomen waren: diarree, buikpijn, droge mond,
pijn, dronken gevoel, perifeer oedeem (gezwollen benen), pijn in de armen en
benen, verergering van kataplexie bij mensen met kataplexie (plotselinge
spierverslappingen naar aanleiding van hevige emoties), spierkrampen,
paresthesie (tintelend en prikkelend gevoel), aandachtstoornis (niet kunnen
concentreren), slaapverlamming (niet kunnen bewegen tijdens het in slaap vallen
of wakker worden), desoriëntatie (gebrek aan gevoel voor richting of positie),
angst (zorgen maken), irritatie (snel geërgerd), slaapwandelen, en
hyperhidrosis (overmatig zweten).

De volgende bijwerkingen waren zeldzaam, maar ernstig en kwamen voor bij minder
dan 2% van de mensen die met Xyrem behandeld waren: verminderd of stokkende
ademhaling, slaapapneu (korte perioden waarin niet geademd wordt tijdens de
slaap), verlies van bewustzijn of coma, psychose (dingen zien of horen die er
niet echt zijn), en gedachten aan zelfmoord of zelfmoord poging.

Zoals met het innemen van ieder geneesmiddel is er een risico op een
allergische reactie. Enkele symptomen van een allergische reactie zijn:
uitslag, moeite met ademhalen, en een piepende ademhaling, een plotselinge
daling van de bloeddruk, een verhoogde hartslag zweten, en zwelling rond de
mond, keel of ogen. Tijdens uw verblijf in het onderzoekscentrum wordt u
voortdurend gecontroleerd op het optreden van aanwijzingen voor een allergische
reactie.

Als er nieuwe informatie beschikbaar komt, wordt de vrijwilliger geïnformeerd
over wijzigingen in de uitvoering van het onderzoek en over nieuwe risico*s die
de vrijwilliger kan lopen en die van invloed kunnen zijn op de toestemming om
deel te nemen aan het onderzoek. De volgende bijwerkingen kunnen optreden in
relatie tot de onderzoeksprocedures:

Risico*s van bloedafname: De risico*s in relatie met bloedafnames uit de arm
zijn onder andere een licht gevoel in het hoofd, pijn, blauwe plekken en
bloeden op de plaats van de naald, ontsteking van de ader en, in zeldzame
gevallen, infecties. Litteken schade aan een ader is ook mogelijk.

IV risico*s: Het aanbrengen van een canule in een ader kan pijn doen en kan een
blauwe plek veroorzaken op de plaats waar de canule wordt aangebracht en bloed
wordt afgenomen. Als de canule niet goed werkt kan er op 1 of meer tijdspunten
bloed afgenomen worden door een ader aan te prikken. De vrijwilliger kan last
krijgen van duizeligheid, een licht gevoel in het hoofd en/of flauwvallen.
Plaatselijke blauwe plekken, bloedstolling en infecties kunnen voorkomen.
Litteken schade aan een ader is ook mogelijk.

ECG risico*s: de ECG plakkers kunnen huid irritatie, roodheid en jeuk
veroorzaken.