EMG signalen van de bekkenbodem en de activatie patronen van de bekkenbodem gedurende contracties van de buikspieren, heup-, gluteaal spieren en adductoren bij gezonde vrouwen

De huidige commercieel verkrijgbare probes zijn niet betrouwbaar en niet valide
om vergelijkingen te maken tussen de verschillende behandelingen van een
patient en tussen patiënten. De elektrodes van deze probes bedekken meerdere
spieren en geven een optelsom van de EMG signalen, welke het ongeschikt maken
voor enige vergelijking.

De MAPLe is de enige probe die in de handel te verkrijgen is en een unipolaire
configuratie gebruikt. Dit zorgt ervoor dat de MAPLe een valide meetinstrument
is om EMG signalen van de bekkenbodem tussen patiënten te vergelijken en binnen
diverse behandelingen.
De locatie van de elektrodes is gevalideerd in de MRI en met 2D en 3D
ultrasound. Resultaten tonen aan, dat de elektrodes zo dicht als mogelijk bij
de individuele spieren van de bekkenbodem gelokaliseerd zijn. Ook is het zo,
dat de elektrodes van de MAPLe probe kleine oppervlakten heeft, wat het minder
gevoelig maakt voor het opvangen van co-contracties van andere spieren in de
omgeving. Tevens is de grootte van de probe (15mm omtrek) zo gekozen dat deze
minimaal invasief is en om een reactie op de probe van de spieren van de
bekkenbodem te voorkomen. Ook heeft de MAPLe een gestandaardiseerde aanduiding
voor de oriëntatie en diepte van de probe

In de literatuur is er een relatie aangetoond tussen de bekkenbodemspieren en
de buikspieren, zodat vrouwen in geval van verhoogde urethrale druk de urine
kunnen ophouden. Co- contracties van de buikspieren lijken bij te dragen aan
een sterke bekkenbodem.

Sapsford et al. vonden dat de spieren van de bekkenbodem werden geactiveerd
gedurende contracties van de buikspieren en dat het omgekeerde ook waar is..
Vergelijkbaar vonden Neuman en Gill dat het niet mogelijk was voor continente
vrouwen om de bekkenbodem spieren aan te spannen zonder ook de transversus
abdominus en de M . obliques intenus aan te spannen.
Bo et al vonden tijdens hun studie bij 3 fysiotherapeuten die in staat waren om
geïsoleerde contractie van de bekkenbodem te doen, dat zij niet in staat waren
om een maximale contractie van de bekkenbodem te doen, zonder een toename in
EMG activiteit van het lage gedeelte van de rectus abdominus.
Deze studies geven een indicatie dat er co-contracties aanwezig zijn tussen de
spieren van de bekkenbodem en de buikspieren, maar de literatuur hierover is
schaars en gebrekkig

- Beoordelen van de EMG signalen met een bipolaire probe en de MAPLe en het
effect op deze EMG signalen van co-contracties van de omliggende spieren
- Het valideren van de fixatie ring op de probe tijdens deze metingen

Tien tot vijftien gezonde bekkenfysiotherapeuten, zonder bekende incontinentie,
neurologische afwijkingen of blaasontstekingen in de voorgeschiedenis en die in
staat zijn om de bekkenbodem goed aan te spannen en de MAPLe gebruiken in de
dagelijkse praktijkvoering zullen benaderd worden of zij vrijwillig willen
deelnemen aan deze studie

De mogelijkheid om een goed contactie van de bekkenbodem te bewerkstelligen zal
gecontroleerd worden door een vaginale palpatie.
De bipolaire EMG probe (Periform, NEEN) en de Multiple Array Probe Leiden
(MAPLe, Novuqare Pelvic Health), zullen gebruikt worden voor EMg registartie.
Eng registratie van de bekkenbodem zal gedaan worden in lig, zit en stand.
Co- contracties van de buikspieren zullen genmeten worden in lig, zit en stand,
met plak elektroden
1. Alleen van de bekkenbodem (Rust, 10 x een maximale contractie (MVC) en 3
keer een duurcontractie
2. Adductie van de heup met weerstand, gedurende rust, MVC en duurcontracte
3. Contractie van de gluteaal spieren
4. Contracte van de M.Transversus abdominus, gedurende rust, MVC en
duurcontractie
5. achterover kantelen van het bekken gedurend rust, MVC en duurcontractie
6. Optillen van het hoofd gedurende rust, MVC en duur contractie
7. Abductie van de heup met weerstand, gedurend rust, MVC en duurcontractie

De procedure zal gedaan worden met de probe geplaatst intra vaginaal en het
beoordelen van een inwaartse beweging van het prineum gedurende de contractie.

Hoesten en persen worden niet gedaan omwile van de verplaatsing van de probe

nvt

nvt