Anti-Xa activiteit van nadroparine na een dosisreductie bij patiënten met een verminderde nierfunctie conform de richtlijn van de Nederlandse federatie voor nefrologie

Laagmoleculairgewicht heparines (LMWHs) worden veelvuldig gebruikt bij de
profylaxe en behandeling van veneuze trombo-embolie (VTE) en de profylaxe van
arteriële tromboembolie. LMWH's worden voor een belangrijk deel renaal
geëlimineerd waardoor bij een verminderde nierfunctie het risico op accumulatie
bestaat, leidend tot een verhoogde anti-Xa activiteit. Een verhoogde anti-Xa
activiteit wordt geassocieerd met een verhoogd risico op bloedingscomplicaties.
De huidige doseringsrichtlijnen van de Nederlandse federatie voor nefrologie
(NfN) en de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie
(KNMP) adviseren een dosisreductie bij patiënten met nierinsufficiëntie,
gevolgd door bepaling van de anti-Xa streefspiegel bij patiënten die langer dan
drie dagen worden behandeld. De beschikbare evidence voor deze aanbevelingen is
echter erg mager. Tot op heden zijn er geen studies beschikbaar die laten zien
dat na een dosisreductie van een therapeutische dosering nadroparine bij
patiënten met een eGFR < 60 ml/min de therapeutische anti-Xa streefspiegel
wordt behaald. Hetzelfde geldt echter voor patiënten met een eGFR > 60 ml/min
die behandeld worden met een standaard therapeutische dosering nadroparine. In
deze studie wordt daarom de anti-Xa activiteit van therapeutisch nadroparine
bij patiënten met een verminderde nierfunctie vergeleken met de anti-Xa
activiteit van therapeutisch nadroparine bij patiënten met een normale
nierfunctie, waarbij nadroparine wordt gedoseerd conform de doseringsrichtlijn
van de NfN.

In deze studie wordt de anti-Xa activiteit bij patiënten met een eGFR < 60
ml/min, na een gereduceerde therapeutische dosering nadroparine, vergeleken met
de anti-Xa activiteit bij patiënten met een eGFR < 60 ml/min, na een standaard
therapeutische dosering, conform de doseringsrichtlijn van de Nederlandse
federatie voor nefrologie.

Prospectieve observationele cohort studie

Patiënten worden in deze studie gevraagd om één bloedmonster van 4 ml waarmee
de anti-Xa activiteit kan worden bepaald. Het afnemen van bloed kan mogelijk
als vervelend worden ervaren. Omdat bloedmonsters voor het bepalen van de
anti-Xa activiteit op een afwijkende tijd afgenomen worden, kunnen deze
bloedafnames niet met reguliere bloedafnames worden gecombineerd.