Zelfmeting in justitiële context

Het toepassen van zelfmetingen is de afgelopen jaren in populariteit gestegen.
Naast het gebruik ervan door consumenten, tonen ook de gezondheidszorg en de
politiek steeds meer interesse voor zelfmetingen. Continue monitoring van
medische gegevens, bijvoorbeeld met een slimme pleister, door de patiënt zelf
kan inzicht geven in latente patronen (bijvoorbeeld tussen medicatiegebruik en
slaap), het zelfinzicht van de patiënt vergroten en leiden tot meer
persoonsgerichte behandeling. De potentie die zelfmeting heeft voor de
consument en voor de gezondheidszorg, biedt wellicht ook mogelijkheden voor de
justitiële context. Zelfmeting is op dit moment niet of nauwelijks aanwezig in
de justitiële praktijk terwijl er wel grote behoefte is vanuit het
justitieveld, waaronder de forensische psychiatrie (de tbs-instellingen), om
innovatieve methode te benutten. Ook is er sterke behoefte om biologische
kennis in te zetten in aanvulling op de meer gebruikelijke psychosociale
informatie. Beginnend onderzoek laat zien dat continue fysiologische metingen
de potentie hebben om oplopende spanning en/of agressie te signaleren. Dit is
een relevante toepassingsmogelijkheid, zeker in de justitiële context waarbij
vaak sprake is van impulsief agressief gedrag. In deze exploratieve pilotstudie
wordt onderzocht of het meten van fysiologische kenmerken met draagbare
meetmethoden (ook wel wearables genoemd) meer inzicht kan geven in de relatie
tussen fysiologie, en emoties en gedrag bij Terbeschikking-gestelden.

Het hoofddoel van deze pilotstudie is: meer inzicht verkrijgen in de relatie
tussen gedrag en emoties van tbs-gestelden enerzijds en hun fysiologische
activiteit anderzijds. Uniek aan dit onderzoek is het gebruik van wearables en
het langdurig meten (verspreid over verschillende dagen) van fysiologische
gegevens binnen de justitiële context.

In de eerste plaats onderzoeken we de relatie tussen enerzijds zelfrapportage
omtrent frustratie en lichaamsbewustzijn en anderzijds gedragsmatige en
fysiologische reacties op een mild stressparadigma. Dit wordt onderzocht bij
een groep tbs-gestelden (N = 30) en betreft een eenmalige meting (hierna
Stressstudie genoemd). In de tweede plaats wordt onderzoek gedaan naar
enerzijds patronen in dagelijks gedrag en ervaren emoties van tbs-gestelden en
anderzijds patronen in zijn dagelijks fysiologische activiteit. Dit wordt
onderzocht aan de hand van een N = 1 design , waarbij enkele individuen over
lange tijd gevolgd worden (hierna Monitorstudie genoemd).

De belasting voor de deelnemers zal bestaan uit het deelnemen aan een mild
stressparadigma, het dragen van een polsband gedurende een aantal weken (voor
een deel van de onderzoeksgroep) en het invullen van enkele vragenlijsten. Aan
het invullen van de vragenlijst en het dragen van de polsband zijn geen
risico*s verbonden. Het stressparadigma (Sing a Song Stress test) is een
relatief nieuw paradigma. Eerste resultaten laten zien dat het een valide
paradigma is om matige stress uit te lokken. De opzet van het paradigma is
dusdanig mild * de participant wordt gevraagd een lied hardop te zingen en
krijgt daar 30 seconden voorbereidingstijd voor * dat wij geen risico*s
verwachten. Er zijn voor de deelnemers geen directe voordelen te verwachten. Op
de lange termijn kunnen de uitkomsten wellicht bijdragen aan het voortijdig *
eerder dan op basis van gedragsmaten- opmerken van agressie/frustratie aan de
hand van fysiologische informatie. Deze inzichten kunnen aanknopingspunten
bieden voor het voorkomen van agressieve incidenten middels innovatieve,
draagbare feedbackapparatuur. Deelnemers die meedoen aan beide metingen
(Stressstudie en Monitorstudie) krijgen overigens wel een financiële
vergoeding. In dit onderzoek richten we ons op tbs-gestelden. Gelijktijdig met
het huidige onderzoek vindt (door andere onderzoeksgroepen) vergelijkbaar
onderzoek plaats bij jongeren met ernstige gedragsproblematiek en reguliere
gevangenen. Door onderzoek bij verschillende justitiële doelgroepen te
verrichten, krijgen we gezamenlijk mogelijk het beste in beeld waar zelfmeting
de meeste potentie heeft in de justitiële context.