Multicenter gerandomiseerde open-label onderzoek van 24 maanden naar de veiligheid en werkzaamheid van everolimus (gedoseerd op geleide van de concentratie) plus een lage dosis van een calcineurineremmer in vergelijking met mycofenolaat plus een standaarddosis van een calcineurineremmer bij nieuwe niertransplantatiepatiënten (TRANSFORM studie, CRAD001A2433)

Bij niertransplantatiepatiënten is chronische nefropathie van het transplantaat
(interstitiële fibrose en tubulusatrofie) de belangrijkste oorzaak van het
falen van het transplantaat. Calcineurineremmers (CNI*s) zijn de hoeksteen van
immunosuppressieve therapie hun effectiviteit bij het voorkomen van een acute
afstoting. CNIs zijn echter nefrotoxisch, wat kan bijdragen tot
nierfunctiestoornissen en daardoor tot verstoring van de prognose op de lange
termijn.
Het is aangetoond dat een verbeterde overleving van het transplantaat
samenhangt met het behoud van de nierfunctie in de eerste 5 jaar na
transplantatie. Daarom wordt gezocht naar behandelopties die afdoende
immunosuppressie om afstoting tegen te gaan combineert met het voorkomen van
nefrotoxiciteit en verbetering van de prognose op de lange termijn..
Het de novo gebruik van everolimus in combinatie met minder CNI geeft de
mogelijkheid om acute afstoting tegen te gaan en om de blootstelling aan CNI te
verminderen zonder de werkzaamheid in gevaar te brengen. Dit zou bij kunnen
dragen tot een betere prognose. Uit studies blijkt dat deze behandeling
minstens zo effectief is als standaard behandelschema*s op basis van een CNI
(overleving van transplantaat en patiënt met enige verbetering van de
nierfunctie).
De huidige studie bouwt voort op het bestaande bewijs en heeft tot doel om aan
te tonen dat de novo everolimus, gedoseerd op geleide van de concentratie, in
combinatie met zeer kleine doses CNI leidt tot een betere prognose voor het
transplantaat in vergelijking met de standaardbehandeling van mycofenolzuur
(MPA) en een standaarddosering CNI. Er wordt gebruik gemaakt van een nieuw
eindpunt: de combinatie van nierfunctie en afstoting.

Primair: beoordeling van het effect van everolimus plus verminderde
blootstelling aan CNI in vergelijking met MPA plus standaardblootstelling aan
CNI op het binaire samengestelde eindpunt van behandelde met biopt bewezen
acute afstoting of eGFR <50 ml/min/1.73m2 12 maanden na transplantatie.
Belangrijkste secundair: beoordeling van everolimus plus verminderde
blootstelling aan CNI in vergelijking met MPA plus standaardblootstelling aan
CNI op basis van het faalpercentage (behandelde met biopt bewezen acute
afstoting, transplantaatverlies of dood) 12 maanden na transplantatie.
Beoordeling van het binaire samengestelde eindpunt (behandelde met biopt
bewezen acute afstoting of eGFR <50 mL/min/1.73m2) in maand 12.
Een complete lijst met doelstellingen is te vinden op pagina 15-16 van het
protocol.

Gerandomiseerde, open-label, fase IV studie.
Randomisatie (1:1) naar
* Everolimus plus lage dosis tacrolimus of ciclosporine
* Mycofenolzuur plus standaarddosis tacrolimus of ciclosporine.
Behandelduur ca. 2 jaar.
Ca. 2040 patiënten.

Behandeling met everolimus plus lage dosis tacrolimus of ciclosporine of behandeling met mycofenolzuur met standaarddosis tacrolimus of ciclosporine.

Risico: Bijwerkingen van studiemedicatie.
Belasting: Studieduur ca. 2 jaar. Ca. 13 bezoeken (1-2 uur).
Lichamelijk onderzoek jaarlijks.
Bloed- en urineonderzoek elk bezoek. Ca. 6 ml bloed per keer extra in
vergelijking met de standaardbehandeling, totaal ca. 100 ml
Zwangerschapstest elk halfjaar.
Nierbiopsie indien medisch vereist.
Optionele onderzoeken: nierbiopsie (jaarlijks, NIET in NL), bloedonderzoek op
antilichamen (jaarlijks, 5 ml bloed per keer).