Economische evaluatie van therapeutische opties voor patienten met positieafhankelijk slaapapneusyndroom

2-4% van de Westerse bevolking heeft obstructief slaap apneu syndroom (OSAS).
OSAS komt meer voor bij het mannelijke geslacht met een ratio van 2:1 en de
prevalentie neemt toe vanaf middelbare leeftijd. Volgens de LAN publicatie
wordt de prevalentie in Nederland geschat op ongeveer 315.000 en 500.000
patiënten.
Zesenvijftig procent van de patiënten met OSAS is positieafhankelijk,
gedefinieerd als een AHI, die 2 maal zo hoog is in rugligging vergeleken met
de overige slaapposities. Standaard therapie voor patiënten met matig-ernstige
POSAS (AHI: >15 en <30) is met een mandibulair repositie apparaat (MRA) of
continuous positive airway pressure (CPAP). Recent is een nieuw apparaat
ontwikkeld speciaal voor patiënten met POSAs: de slaap positie trainer (SPT).

Het evalueren van de effectiviteit en de kosteneffectiviteit van
positietherapie in combinatie met MRA in vergelijking met CPAP bij patiënten
met matig-ernstig POSAS.

Een multicenter studie wordt uitgevoerd met een lange termijn evaluatie na 12
maanden. Patiënten worden gerandomiseerd voor MRA in combinatie met SPT in
vergelijking met CPAP. Alle uitkomstmaten worden gemeten bij baseline en na 3,6
en 12 maanden therapie.

De SPT is een sensor gepositioneerd in een elastische band die om de borst wordt gedragen. De SPT meet de lichaamspositie en vibreert wanneer er rugligging wordt gedecteerd. Een MRA is een mandibulaire repositie therapie dmv intra-orale prothese, welke de mandibula in protrusie brengt. Door deze meer protrale verplaatsing zal er meer pharyngeale ruimte beschikbaar zijn en zal de AHI (tijdens een polysomnografie) dalen. Bij CPAP wordt middels positieve luchtwegdruk de luchtweg open gehouden.

De risico's voor patiënten die deelnemen in deze studie zijn verwaarloosbaar.
Ongemak door de SPT kan zich bijvoorbeeld voordoen als irritatie door de
elastische band, moeilijkheden met een veranderde slaappositie of met het
überhaupt slapen met een SPT. Dit kan worden gecompenseerd door de verwachte
verbetering van de slaap kwaliteit vanwege de gebruikte therapie. Mogelijke
bijwerkingen van de MRA zijn kaakgewrichtsklachten, gevoelige tanden en een
droge mond. Het stoppen van en de therapie zal deze ongemakken direct ongedaan
maken. Mogelijke bijwerkingen van CPAP kunnen zijn; rhinorroe, toegenomen
slijmproductie of juist droge slijmvliezen, epistaxis, aerofagie, problemen met
het dragen van het masker, lekkage van lucht, claustrofobie, intolerantie van
het gebruik en problemen met het geluid. Dit kan worden gecompenseerd door de
verwachte verbetering van de slaap kwaliteit vanwege de gebruikte therapie. Het
stoppen van en de therapie zal deze ongemakken direct ongedaan maken.