Stimulatie van de nucleus anterior van de thalamus bij refractaire epilepsie: neurofysiologische aspecten en effecten op de cognitie

Bilaterale stimulatie van de nucleus anterior van de thalamus (ATN-DBS) leidt
tot een aanvalsreductie bij patiënten met epilepsie die onvoldoende op
medicatie reageerden. De behandelingsrespons wisselt echter sterk in de trial
van Fisher et al van 100% respons (aanvalsvrij) tot een toename van de
aanvalsfrequentie. Gemiddeld hebben patiënten een aanvalsreductie van 33%.

Het werkingsmechanisme en de oorzaak van de variabiliteit blijft echter
onduidelijk. Dit zou veroorzaakt kunnen worden door electrofysiologische
factoren. Tijdens het implanteren van de DBS electrode zien wij namelijk
opvallende burst-activiteit waarvan de klinische betekenis niet duidelijk is.
Het is onbekend of deze specifieke signalen in de ATN gerelateerd zijn aan
therapie-resistente epilepsie en wellicht een hogere succeskans van DBS
voorspellen.
Daarnaast is ook niet duidelijk waarom de ene patiënt bijwerkingen krijgt van
de behandeling en de andere niet.
Om inzicht te krijgen in de variabele respons op ATN-DBS, plannen wij de
registratie van signalen vanuit de ATN en de gevolgen van elektrische
stimulatie (neurofysiologisch en cognitief) in het directe postoperatieve
stadium.

Primair doel:
- Inzicht verwerven in de onderliggende mechanismen die leiden tot een sterk
variabele respons op ATN-DBS bij patiënten met refractaire epilepsie
Secundaire doelen:
- Inzicht verwerven in de electrofysiologie van de ATN
- Inzicht krijgen in voorspellers van het ontstaan van bijwerkingen van
ATN stimulatie

Die studieopzet is observationeel. Patiënten worden geworven uit de patiënten
die op klinische gronden in aanmerking komen voor ATN-DBS vanwege refractaire
epilepsie. Deze patiënten worden geselecteerd door een multidisciplinair team
van specialisten (neurologen, neurofysiologen, neurochirurgen, een
neuroradioloog en een neuropsycholoog).
Patiënten krijgen de behandeling (implantatie van de DBS electrodes) in het
Maastricht Universitair Medisch Centrum.
Procedure:
Peroperatieve metingen (tijdens algehele narcose):
Registratie van electrofysiologie van de ATN

Metingen direct postoperatief:
Registratie van ATN signalen in combinatie met regulier oppervlakte
electroencephalogram (EEG) gedurende 12 uur, stimulatiesessies en cognitieve
testen

Patiënten hebben geen direct voordeel bij de huidige studie, maar er zijn wel
kleine risico's.
De registratieperiode van 12 uur met intracraniële electrodes heeft een kleine
kans op infectie; bij patiënten met de ziekte van Parkinson is deze complicatie
echter nooit opgetreden.
Aan de andere kant kan het registreren van de ATN signalen (gemeten op
verschillende plekken) leiden tot een beter begrip van de thalamocorticale
pathways en zo uiteindelijk tot een beter begrip waar de stimulatie van de
ATN-DBS wellicht het beste werkt.