Vergelijking tussen twee operatiemethoden bij een anterieur chronisch compartimentsyndroom: een patiënt geblindeerd, gerandomiseerd onderzoek.

Sommige patiënten met chronische pijn in het onderbeen lijden aan een chronisch
compartiment syndroom (chronic exertional compartment syndrome, CECS)
gekarakteriseerd door te hoge drukken in spiercompartimenten. Het overgrote
deel van deze patiënten blijkt een CECS te hebben van de anterieure
scheenbeenspier, de m. tibialis anterior. De diagnose wordt gesteld met behulp
van een spierdrukmeting.
Bij een positieve drukmeting wordt overgegaan tot operatieve behandeling. Bij
afwezig bewijs voor conservatieve behandeling is de gouden standaard voor de
behandeling van CECS het klieven van de spierfascie (fasciotomie) teneinde de
spier meer *ruimte* te geven. Dit klieven van de fascie wordt gedaan met een
fasciotoom, waarbij in het Máxima Medisch Centrum gebruik wordt gemaakt van de
fasciotoom volgens Due.
Uit eigen patientengegevens en literatuur over prospectieve studies blijkt dat
het succespercentage met de 'Due fasciotoom' rond de 83% ligt. Een vermijdbare
oorzaak voor het falen van therapie is het suboptimaal uitvoeren van de
fasciotomie. Een half gesloten fasciotomie zoals met de Due fasciotoom brengt
de volgende potentiële gevaren of complicaties met zich mee: 1. door de
onafgeschermde open 'bek' kan gemakkelijk een bloedvat worden geraakt wat leidt
tot bloedingen en hematoomvorming; 2. Door de *blind* uitgevoerde subcutane
fasciotomie kan beschadiging van eveneens vlak langs fascie verlopende
huidzenuwen optreden, zodat sensibele stoornissen aan de buitenzijde van het
onderbeen en de voet kunnen ontstaan; 3. onvolledige klieving doordat de
halfopen fasciotoom losschiet tijdens het klieven; 4.In een enkel geval is
sprake van meerdere dunne vliesachtige fasciebladen die elkaar overlappen. Bij
gebruik van de Due fasciotoom blijkt in veel gevallen slechts één dun vlies
gekliefd te worden.

Recentelijk is in het Máxima Medisch Centrum (MMC) een nieuw chirurgisch
instrument ontworpen om te gebruiken voor fasciotomieën: de Fasciomax©. De
fasciotoom bestaat uit een lange 'eendenbek' welke geheel over de fascie
geschoven wordt alvorens deze geklieft wordt. Op deze manier kan de fascie niet
zoekraken, wordt er minder gemakkelijk een bloedvat geraakt, en is de kans op
zenuwbeschadiging kleiner.

Het vergelijken van twee chirurgische technieken voor de behandeling van een
anterieur chronisch compartimentsyndroom.
Operatiemethode 1: gebruik van een reguliere *Due*-fasciotoom
Operatiemethode 2: gebruik van de nieuwe *Fasciomax©* in plaats van de *Due*-
fasciotoom.

Single centre, single surgeon, patiëntgeblindeerde, gerandomiseerde
vergelijkingsstudie.

Na deelname aan deze studie wordt bij patiënten met dubbelzijdige CECS, één onderbeen behandeld met de >Due fasciotoom> terwijl het andere onderbeen wordt behandeld met de >Fasciomax©>. Welk onderbeen welke behandeling ondergaat is gerandomiseerd. Behoudens het gebruik van een andere fasciotoom is de procedure en de zorg voor beide benen exact gelijk.

Er wordt niet verwacht dat het klieven van de fascie met de Fasciomax
additionele risico*s met zich meebrengt vergeleken met klieving met behulp van
de Due fasciotoom. Zodoende wordt er vanuit gegaan dat participatie aan deze
studie voor patiënten geen extra risico*s met zich mee brengt. Echter, de
deelnemers worden wel belast met het invullen van een uitgebreide vragenlijst
(2 maal), het noteren van pijn-scores (2 weken, dagelijks), en het bijhouden
van analgetica (2 weken, dagelijks).
Mogelijke voordelen zijn een reductie van complicaties en minder pijn na de
operatie.