Een prospectieve, gerandomiseerde studie naar het effect van twee verschillende anesthesie technieken tijdens repositie van gedisloceerde distale radius fracturen; lokale anesthesie in het fractuur hematoom versus perifere zenuwblokkade ter hoogte van de elleboog

Fracturen van de distale radius komen frequent voor, met name bij oudere
patienten en vrouwen met osteoporose. Bij patienten met een gedisloceerde
fractuur, is de eerste stap in de behandeling een gesloten repositie op de
spoedeisende hulp. Meestal wordt een vorm van anesthesie toegepast om de
pijnbeleving tijdens de repositie van de fractuur te verminderen. Verschillende
anesthesie technieken worden hiervoor in de praktijk toegepast. In de huidige
literatuur is er geen eenduidig bewijs te vinden welke vorm van anesthesie het
beste effect heeft op de pijnbeleving tijdens de fractuur repositie. Wij denken
dat perifere zenuwblokkade in de elleboog hetzelfde of beter effect heeft op de
pijnbeleving tijdens fractuur repositie dan lokale infiltratie van het fractuur
hematoom. Deze twee methoden zijn niet eerder met dit doel met elkaar
vergeleken.

Het vergelijken van het effect van twee verschillende anesthesie technieken op
de pijnbeleving tijdens de repositie van een gedisloceerde distale radius
fractuur

Een prospectief, gerandomiseerd onderzoek waarbij twee interventies/anesthesie
technieken met elkaar vergeleken worden (niet blind).

Twee verschillende anesthesie technieken: lokale infiltratie van het fractuur hematoom of perifere zenuwblokkade in de elleboog. Er zal gebruik gemaakt worden van Lidocaine.HCL 10 mg/ml 1%.

De twee interventies betreffen reeds toegepaste vormen van anesthesie bij
polsfracturen. Het is in de dagelijkse praktijk, buiten studieverband, aan de
behandelend arts welke vorm hij/zij denkt toe te moeten passen. Bij lokale
infiltratie van het fractuur hematoom bestaat de kans op passagere hoofdpijn.
Bij de perifere zenuwblokkade in de elleboog bestaat de theoretische
mogelijkheid op beschadiging van zenuwen wanneer het anestheticum direct in de
zenuw gespoten wordt. Ook kan het anesthesticum intraveneus of intraarterieel
gespoten worden, met onder andere duizeligheid of slaperigheid tot gevolg.
Intraveneuze of intraarteriele toediening of injectie direct in de zenuw is
echter bij lege artis gebruik van deze methode onwaarschijnlijk, te meer daar
het al voor het daadwerkelijk injecteren van het anesthesticum bepaald kan
worden of men in een bloedvat zit door al aspirerend de naald in te brengen.
Aanprikken van de zenuw zal patient ook direct merken/aangeven waardoor de
positie van de naald veranderd zal worden alvorens het anestheticum te
injecteren. Lidocaine.HCL 10 mg/ml is een geregistreerd geneesmiddel en wordt
dagelijks op de spoedeisende hulp gebruikt als anestheticum
De belasting voor de patient is niet anders dan wanneer deze niet mee zou doen
aan de studie, behoudens dat de policontrole wellicht 5 minuten langer kan
duren. Ook wordt de patient eenmaal gebeld om telefonisch een eerder ingevulde
VAS score door te geven, hetgeen buiten studieverband niet zou plaatsvinden.
Het reguliere behandeltraject van de gebroken pols verandert niet door deelname
aan de studie.