*Vergelijkend röntgenonderzoek van vier ongecementeerde Taperloc stelen bij patiënten die een primaire heupprothese behandeling ondergaan.*

Het aantal mensen dat per jaar een heupprothese krijgt ivm slijtage neemt toe
net als de gemiddelde levensverwachting van ieder mens. Daarnaast wordt er door
de goede resultaten van de heupprothese overgegaan tot het op steeds jongere
leeftijd plaatsen van een prothese. Een heupprothese heeft een gemiddelde
levensduur van 10-15 jaar. Doordat mensen steeds ouder worden en er bij steeds
jongere patiënten een heupprothese geplaatst wordt, komt het vaker voor dat de
eerder geplaatste heupprothese vervangen moet worden. Deze operaties zijn in
principe altijd grotere operaties dan de plaatsing van de eerste heupprothese.
Om deze reden wordt er bij de ontwikkeling van nieuwe protheses rekening
gehouden met het feit dat de prothese in de toekomst wellicht vervangen moet
worden. De heupprothese die in ons ziekenhuis gebruikt wordt, de Taperloc
prothese, heeft verschillende varianten welke wij graag zouden willen
vergelijken.

De verschillende varianten van de Taperloc prothese worden vergeleken in dit
onderzoek. Er zijn twee grote varianten in de Taperloc prothese: de standaard
vorm en de zogenoemde *reduced distal* (RD) welke ontwikkeld is voor patiënten
met een smallere opening in het bovenbeenbot. De prothese zou hierdoor in deze
patiënten makkelijker geplaatst kunnen worden. Beide varianten worden momenteel
al langere tijd standaard gebruikt. Daarnaast zijn er een aantal kleine
wijzigingen in de Taperloc prothese gemaakt. Belangrijkste puntjes zijn een
aanpassing van de hoek in de prothese die de *natuurlijke* vorm van het bot
meer nabootst en een dunnere *nek* van de prothese waardoor de kans op
inklemming minder wordt.
Naar elk van de vier varianten is al onderzoek gedaan. Echter zijn de vier
varianten nog niet in één groep patiënten tegelijk vergeleken. Wij willen deze
verschillende mogelijkheden van de heupprothese vergelijken op een nauwkeurige
manier. De meest nauwkeurige manier is het gebruik van zogenoemde RSA analyse.
RSA analyse staat voor röntgen stereofotografische analyse, waarbij bewegingen
en slijtage met een grote nauwkeurigheid kunnen worden bepaald. Bij deze 3D
röntgentechniek wordt een röntgenfoto gemaakt waarmee zeer kleine bewegingen
van de prothese ten opzichte van het bot gemeten kunnen worden, ook eventuele
slijtage kan eerder worden aangetoond. Het is de gouden standaard voor
onderzoek naar de duurzaamheid van gewrichtvervangende protheses.

In totaal zullen er 80 proefpersonen deelnemen aan het onderzoek en verdeeld
worden in vier groepen. De vier groepen zijn: Taperloc Complete RD, Taperloc
Complete FP, Taperloc Legacy RD en Taperloc Legacy FP. In elke groep zullen 20
proefpersonen geincludeerd worden. Tijdens de operatie zullen er een tiental
markers (1mm grote tantalum (edelmetaal) bolletjes) met een soort naald in het
bot gebracht worden. Deze zijn nodig voor het maken van de speciale röntgenfoto
(RSA foto). Dit is een simpele procedure die geen specifieke aanpassing van de
operatietechniek vergt. De RSA foto is nauwkeuriger en komt in het onderzoek
ter vervanging van de standaard röntgenfoto.
Het onderzoek duurt in totaal 10 jaar. Na de operatie zal de patiënt op de
polikliniek gezien worden voor de standaard controle na 6 weken, 3 maanden, 1
jaar, 2 jaar, 5 jaar en 10 jaar na de operatie. Tijdens de bezoeken wordt de
speciale röntgenfoto (RSA foto) gemaakt. Daarnaast vervolgen wij de patiënten
met specifieke heupvragenlijsten (HOOS, EQ5D, Oxford), dit is standaard binnen
de behandeling van de prothese patiënten.

Plaatsing en onderlinge vergelijking van 4 verschillende totale heupprotheses.

De extra belasting bij deelname aan het onderzoek bestaat uit het laten maken
van de zogenoemde RSA foto*s. De standaardfoto wordt vervangen door een RSA
foto, maar kost ongeveer 2 min extra tijd omdat het maken van de foto iets meer
nauwkeurigheid vergt. Voor het gehele onderzoek is de patiënt ongeveer 15
minuten extra tijd kwijt over de gehele looptijd van het onderzoek.
Alle patiënten die een totale heupprothesen krijgen in het ziekenhuis worden
standaard gecontroleerd met vragenlijsten. Deze vragenlijsten zullen ook in het
kader van het onderzoek geanalyseerd worden.
Aan het inbrengen van de markers tijdens de operatie zijn geen risico*s
verbonden. Deze methode wordt al meer dan twintig jaar toegepast. Er zijn zelfs
ziekenhuizen waar ze deze markers altijd bij een gewrichtsvervangende prothese
plaatsen. Dan kan er namelijk altijd gekozen worden om zo*n speciale (RSA)
röntgenfoto te maken na de operatie.
Doordat er met twee stralenbundels tegelijk foto's worden gemaakt ontvangt de
patiënt per foto een dubbele hoeveelheid straling. Echter blijft de totale
stralingsbelasting binnen algemeen gehanteerde gezondheidsnormen en is nog
steeds kleiner dan de natuurlijke achtergrond straling die per jaar is
toegestaan (dit is de straling die iemand per jaar door natuurlijke bronnen in
het leefmilieu oploopt). De patiënt heeft geen direct persoonlijk voordeel bij
deelname aan het onderzoek.