Evaluatie van endometrium stimulatie door het geven van oestrogenen en gestagenen (zie appendix 1.) met de gedachte het voorkomen van opnieuw littekenvorming in de baarmoeder bij post operatieve vrouwen die een succesvolle hysteroscopische adhesiolysis hebben ondergaan in het kader van een M. Asherman

Het syndroom van Asherman is een een verworven aandoening waarbij adhesies in
de uterus ontstaan als gevolg van beschadiging van het endometrium. De meest
voorkomende oorzaak is een ingreep in de baarmoeder. Hierbij kan gedacht worden
aan een curettage of een manuele placenta verwijdering. Ook ingrepen buiten de
zwangerschap, zoals een curettage, polypectomie, myomectomie of, in zeldzame
gevallen, door het plaatsen van een intra-uteriene device (koperhoudend- of
hormoonhoudend spiraal) zorgen voor een verhoogd risico op het ontwikkelen van
het syndroom van Asherman. Er zijn ook onderzoeken verschenen waarin infecties
als endometritis of tubercoluse als oorzaak van de adhesies worden gezien. Deze
adhesies kunnen leiden tot infertiliteit, menstruatiestoornissen en
zwangerschapscomplicaties als miskramen en placenta acreta. De afgelopen 50-60
jaar heeft het focus van het onderzoek naar Asherman vooral gelegen op de
prevalentie, etiologie en de pathogenese van het syndroom. Gezien de nieuwe
endoscopische technieken verplaatst het focus zich de laatste jaren vooral naar
diagnose en behandeling en secundiare preventie.

Secundaire preventie van M. Asherman is heel belangrijk bij pateinten met
M.Asherman omdat de mensen die een recidief krijgen een significant lagere kans
hebben op een zwangerschap. Dit hebben wij retrospectief onderzocht in onze
eigen retrospectieve database van asherman patienten van in totaal 281
patienten in de periode 2005-2009.
Er is hierdoor ook een te kort aan evidence based therapie voor de secundiare
preventie van M. Asherman. Het toevoegen van medicatie voor het stimuleren van
het endometrium is slecht onderzocht. In 1964 hebben Wood and Pena oestrogen
therapie beschreven voor het stimuleren en regenereren van het endometrium en
om zo de re-epithelizatie te promotenvan het endometrium na chirurgische
benadeling van intrauterine adhesies. Echter er zijn geen vergelijkende studies
verricht en er is nauwelijks goed gerandomiseerd onderzoek naar gedaan.

De meeste klnieken in Nederland gebruiken een hormoonschema voor de secundiare
preventie van m. Asherman na succesvolle adhesiolyse. Echter de vraag is of de
productie van endogene hormonene niet netzoveel stimulatie van het endometrium
geeft ter voorkoming van adhesiolysis.

Het doel van het onderzoek is het toetsen van onze hypothese.
Onze hypothese is dat de toediening van estradiol en gestagenen de recidief
vorming van adhesies verminderd na het chirurgisch opheffen van de adhesies bij
patienten met M.Asherman.

Single centrum prospectief enkelblind gerandomiseerd. De onderzoeker die de
evaluatie van het cavum uteri verricht bij de post operatieve hysteroscopie
controle na 2 maanden weet niet of er wel of geen hormoonschema is gegeven.

Het geven van een hormoon schema post operatief zie appendix 1 Appendix 1: Hormone Schedule Oral tablets Day 1 to 10: 2 times a day 1 tablet of estradiol 2mg Day 11 to 15: 2 times a day 1 tablet of estradiol 2mg and 2 times a day 1 tablet of noresthisteron Day16 to 20: no tablets Day 21 to 35: 2 times a day 1 tablet of estradiol 2mg Day 35 to 40: 2 times a day 1 tablet of estradiol 2mg and 2 times a day 1 tablet of noresthisteron

Belasting:
De patienten die in het Spaarneziekenhuis behandeld worden met M. Asherman
krijgen standaard na de adhesiolyse mits deze sucesvol is verlopen een IUD en
een hormoonschema. Na 3 maanden komen ze terug op de poli voor een controle
hysteroscopie.
De extra beslasting voor de studie patienten is dus het invullen van het CRF en
de vragenlijst (telefonisch/email) bij 2,6-9en 12 maanden.