Klinische uitkomstmaten na een processus coracoideus fractuur

Het processus coracoideus, ook wel het ravenbekuitsteeksel genoemd, is een
haakvormige structuur welke een onderdeel uitmaakt van de scapula. Het proc.
coracoideus heeft een drietal verschillende functies, namelijk:
- Het verzorgen van de anterosuperieure stabiliteit aan het glenohumerale
gewricht
- Het dienen als aanhechting voor verschillende tendinogene en ligamentaire
structuren (zie hierboven)
- Het speelt een belangrijke rol in het SSSC (superior suspensory shoulder
complex)

Scapulafracturen zijn aanwezig in 1% van alle fracturen. Slechts 2-3% hiervan
zijn gelokaliseerd ter plaatse van het proc. corcoideus

Volgens Ogawa et al. kunnen proc. coracoideus fracturen afhankelijk van de
locatie van de fractuur in twee groepen worden ingedeeld. Type I fracturen
bevinden zich posterieur van het ligamentum trapezoideum en ligamentum
conoideum terwijl type II fracturen zich anterieur hiervan bevinden.
Retrospectief onderzoek laat zien dat 87% van alle type II fracturen die
conservatief behandeld zijn een goede klinische uitkomst hebben in functie en
pijn.

Het SSSC is een denkbeeldig ringvormige structuur welke bestaat uit het
glenoid, proc. coracoideus, acromion, distale gedeelte van de clavicula,
coracoclaviculaire en het acromioclaviculaire ligament. Het meest voorkomende
letsel is een acromioclaviculaire luxatie. Ander vaak voorkomend geassocieerd
letsels zijn claviculafracturen, glenoidfracturen en scapulafracturen

Type I fracturen gaan vaak gepaard met begeleidend ipsilateraal letsel in het
SSSC waardoor er volgens Goss een grotere kans bestaat op chronische klachten
na een conservatieve behandeling. Volgens Oh et al. geeft een operatieve
ingreep bij tenminste dubbele onderbreking van het SSSC een betere uitkomst in
stabiliteit van het gewricht ten opzichte van een conservatieve behandeling.

Momenteel is er weinig wetenschappelijke data over de klinische uitkomstmaten
na conservatieve of operatieve behandeling van een proc. coracoideus fractuur.
De meeste studies die verricht zijn zijn retrospectieve studies met kleine
populaties. Als gevolg hiervan willen wij een follow-up studie opzetten om de
klinische uitkomstmaten na conservatieve of operatieve behandeling van een
proc. coracoideus fractuur in kaart te brengen. De populatie bestaat uit
patienten die voorheen behandeld zijn in het Spaarne Gasthuis en Bergman
Clinics.

The researcher will search the database for patients who were treated for a
coracoid fracture in the Spaarne Gasthuis Hoofddorp and Bergman Clinics in
Naarden. The patients will receive a request letter through mail about the
study. After one week the researcher will contact the patient by telephone to
determine whether he/she wants to participate. If the patient is willing to
participate an appointment will be scheduled to give informed consent.
Additionally, the questionnaires will be filled in, the physical examination
will be performed and an x-ray of the shoulder will take place.

De arts-onderzoeker zal in de database patienten opzoeken die eerder in het
Spaarne Gasthuis of Bergman Clinics zijn behandeld aan een proc. coracoideus
fractuur. De patienten zullen een brief ontvangen waarin er informatie over de
studie wordt gegeven. Na een week zal de arts-onderzoeker telefonisch contact
met de patienten opnemen om na te gaan of zij met het onderzoek willen meedoen.
Indien de patienten mee willen doen dan zal er een poliklinische afspraak
worden ingepland om de informed consent te tekenen, de vragenlijst zullen
worden afgenomen en zowel het lichamelijk als het aanvullend onderzoek zal
verricht worden.

Gedurende de poliklinische afspraak zal er een rontgonfoto van de behandelde
schouder worden gemaakt. De totale blootstelling zal 0.001 mSv zijn. Dit aantal
is zeer klein waardoor de directe gevolgen verwaarloosbaar zijn.