Een gerandomiseerd, multicentrisch open-labelonderzoek van 52 weken met parallelle groepen om de werkzaamheid en veiligheid van ixekizumab versus adalimumab te evalueren bij patiënten met artritis psoriatica die naïef zijn voor biologische ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen

In het afgelopen decennium is de behandeling van artritis psoriatica (PsA)
significant veranderd. Methotrexaat (MTX) of andere conventionele synthetische
ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen (csDMARD's) zoals
sulfasalazine of leflunomide worden doorgaans gestart als
eerstelijnsbehandeling.
Bij patiënten met actieve PsA en onvoldoende respons op of een intolerantie
voor een csDMARD wordt het gebruik van een biologische DMARD (bDMARD)
aanbevolen volgens de richtlijnen van de werkgroep van de European League
Against Rheumatism (EULAR) en de Group for Research and Assessment of Psoriasis
and Psoriatic Arthritis (GRAPPA).
Op basis van de huidige behandelingsaanbevelingen is een tumornecrosefactor
(TNF)-remmer de gebruikelijke eerste optie voor een bDMARD, hoofdzakelijk
vanwege de jarenlange ervaring met en het algemeen geaccepteerde werkzaamheids-
en veiligheidsprofiel van deze middelen. Tot op heden zijn vijf TNF-remmers
goedgekeurd en in grote markten verkrijgbaar voor de behandeling van PsA:
etanercept, infliximab, adalimumab, golimumab en certolizumab. Daarnaast zijn
biosimilars van infliximab, etanercept en adalimumab onlangs goedgekeurd voor
gebruik bij PsA. Ook nieuwe bDMARD*s die zich richten op verschillende
werkingsmechanismen zijn goedgekeurd voor de behandeling van PsA, waarbij
ustekinumab zich richt op de IL-12/IL-23-route, secukinumab en brodalumab zich
richten op de IL-17-route en apremilast (een oraal molecuul) fosfodiësterase 4
(PDE4) remt. Wanneer aanvullende behandelingen beschikbaar komen, luidt een
belangrijke vraag of bDMARD*s met andere werkingsmechanismen een vergelijkbare
klinische werkzaamheid en veiligheid bieden. Ixekizumab is bestudeerd bij
patiënten met actieve PsA in een onderzoek waarbij adalimumab was opgenomen als
actieve controlereferentiegroep. Tot op heden zijn er evenwel geen resultaten
gepubliceerd van een onderzoek onder patiënten met PsA waarbij 2 bDMARD*s
rechtstreeks met elkaar zijn vergeleken. Dit type onderzoeksopzet vormt een
belangrijke bron van informatie voor het nemen van op bewijs gebaseerde
behandelingsbeslissingen met betrekking tot een TNF-remmer.
In dit onderzoek is adalimumab gekozen als actieve comparator omdat het erkend
wordt als een zorgstandaard voor een bDMARD bij de behandeling van actieve PsA.

Primair doel:
-Beoordelen of ixekizumab in week 24 superieur aan adalimumab is bij de
behandeling van patiënten met actieve PsA, zoals gemeten aan de hand van de
American College
of Rheumatology 50 (ACR50) en de Psoriasis Area and Severity Index 100 (PASI
100)

Belangrijke secundaire doelen:
-Beoordelen of ixekizumab in week 24 non-inferieur aan adalimumab is bij de
behandeling van patiënten met actieve PsA, zoals gemeten aan de hand van de
ACR50
-Beoordelen of ixekizumab in week 24 superieur aan adalimumab is bij de
behandeling van patiënten met actieve PsA, zoals gemeten aan de hand van de
PASI 100

Overige secundaire doelen:
-Beoordelen van het effect van behandeling met ixekizumab vergeleken met
adalimumab, zoals gemeten aan de hand van uitkomsten op het gebied van
werkzaamheid en kwaliteit van leven

Onderzoek RHCF is een multicenter, gerandomiseerd, open-label fase
3b/4-onderzoek met parallelle groepen en met geblindeerde beoordelingen van de
uitkomsten, waarbij gedurende een behandelperiode van 52 weken de werkzaamheid
en veiligheid van ixekizumab versus adalimumab worden geëvalueerd bij patiënten
met PsA die niet eerder werden behandeld met een bDMARD.

Het onderzoek bestaat uit 3 perioden:
- Periode 1: Screeningperiode (bezoek 1) tot 28 dagen vóór randomisatie (bezoek
2)
- Periode 2: Open-label behandelperiode (bezoek 2 t/m bezoek 11) vanaf week 0
tot week 52
- Periode 3: Nabehandeling; deze periode start vanaf het laatste behandelbezoek
in periode 2 of vanaf het bezoek bij voortijdige beëindiging (Early Termination
Visit, ETV) en duurt minimaal 12 weken na dat bezoek

In week 0 (randomisatie, bezoek 2) vinden routinematige veiligheidsbeoordelingen, laboratoriumonderzoeken en klinische werkzaamheidsbeoordelingen (inclusief meten van lengte, gewicht en temperatuur en beoordelen van gewoonten) plaats bij geschikte patiënten volgens het overzicht van activiteiten (Schedule of Activities, paragraaf 2 van het protocol). Patiënten worden in een verhouding van 1:1 gerandomiseerd naar ofwel ixekizumab 80 mg ofwel adalimumab 40 mg. Het onderzoek bestaat uit 3 perioden: - Periode 1: Screeningperiode (bezoek 1) tot 28 dagen vóór randomisatie (bezoek 2) - Periode 2: Open-label behandelperiode (bezoek 2 t/m bezoek 11) vanaf week 0 tot week 52 - Periode 3: Nabehandeling; deze periode start vanaf het laatste behandelbezoek in periode 2 of vanaf het bezoek bij voortijdige beëindiging (Early Termination Visit, ETV) en duurt minimaal 12 weken na dat bezoek Alle patiënten die worden gerandomiseerd naar ixekizumab ontvangen een startdosis van 160 mg bij randomisatie (bezoek 2 [week 0]). Patiënten met matige tot ernstige plaque Ps ontvangen ixekizumab 80 mg vanaf week 2 tot week 12 eenmaal per twee weken (q2w) en daarna eenmaal per vier weken (q4w). Patiënten die bij randomisatie niet voldoen aan de criteria voor matige tot ernstige plaque Ps ontvangen ixekizumab 80 mg eenmaal per vier weken (q4w), te beginnen in week 4. Patiënten met matige tot ernstige plaque Ps die worden gerandomiseerd naar adalimumab ontvangen een startdosis van 80 mg bij randomisatie (bezoek 2 [week 0]), gevolgd door 40 mg eenmaal per twee weken (q2w), te beginnen in week 1. Patiënten die niet voldoen aan de criteria voor matige tot ernstige plaque Ps ontvangen een startdosis van 40 mg bij randomisatie (bezoek 2), gevolgd door 40 mg eenmaal per twee weken (q2w), te beginnen in week 2 (zie paragraaf 7.1 van het protocol voor meer informatie over toegediende behandelingen).

Het onderzoeksmiddel, andere geneesmiddelen die zijn vereist binnen dit
protocol en de onderzoeksbehandelingen brengen bepaalde risico*s en ongemakken
met zich mee. Die staan beschreven in de informatiebrief voor patiënten. De
combinatie van het onderzoeksmiddel en de onderzoeksbehandelingen kan ook
bijkomende risico*s of ongemakken met zich meebrengen die op dit moment nog
niet volledig bekend zijn. De meest voorkomende bijwerkingen van ixekizumab
zijn: loopneus en zere keel, verkoudheidssymptomen, infectie van de bovenste
luchtwegen, reactie op de injectieplaats, hoofdpijn, verslechtering van
reumatoïde artritis, infectie van de urinewegen, irritatie van de sinussen,
pijn op de injectieplaats, roodheid van de injectieplaats, diarree, rugpijn,
bronchitis, hoge bloeddruk, duizeligheid, gewrichtspijn, hoesten, nausea en
vertigo.
De proefpersonen ondergaan een aantal onderzoeksbehandelingen, zoals subcutane
injecties, een tb-test en het maken van röntgenfoto*s. Ook deze behandelingen
kunnen bepaalde risico*s met zich meebrengen. De behandelingen kunnen ook
andere onbekende risico*s hebben. Deze risico*s staan beschreven in het
formulier voor geïnformeerde toestemming. Ixekizumab werkt specifiek in op
IL-17A en de hypothese luidt dat dit therapeutisch baat geeft zonder dat het
onnodig nadelige invloed heeft op de afweer van de patiënt. Als zodanig kan
ixekizumab een therapeutische optie vormen voor patiënten die niet reageren op
NSAID*s en voor patiënten die niet meer reageren of nooit hebben gereageerd op
de huidige geneesmiddelen die op de markt verkrijgbaar zijn of die de huidige
beschikbare geneesmiddelen niet verdragen. Ixekizumab biedt mogelijk een
gunstiger veiligheidsprofiel vergeleken met de behandelingen die momenteel
verkrijgbaar zijn op de markt.