Een psycho-educatief groepsprogramma voor ICD-dragers en hun partners: een haalbaarheidsonderzoek.

Ongeveer 20-25% van de patiënten met een implanteerbare cardioverter
defibrillator (ICD) ervaren klinisch relevante psychologische stressklachten,
die een negatieve invloed hebben op hun kwaliteit van leven, prognose en
intieme relaties. Onderzoek heeft aangetoond dat er in Nederlandse ziekenhuizen
te weinig aandacht is voor psychologische stress in deze patiëntengroep.
Gedragsmatige interventies zoals psycho-educatie, lotgenotengroepen en
cognitieve gedragstherapie laten goede resultaten zien in het verminderen van
psychologische stress bij ICD patiënten. Deze studieresultaten moeten echter
met voorzichtigheid geïnterpreteerd worden vanwege de kleine steekproefgroottes
en methodologische beperkingen. Ook is er geen enkele studie die partners van
ICD-dragers in de groepsinterventie heeft betrokken en de effecten op het
stressniveau van partners geanalyseerd heeft.

1) Het onderzoeken van de haalbaarheid van het geven een psycho-educatief
groepsprogramma voor ICD-dragers en hun partners in verschillende Nederlandse
ziekenhuizen en 2) Het bepalen van de meest geschikte effect parameter en
bijbehorende steekproefgrootte voor een toekomstig gerandomiseerd onderzoek
naar het effect van de interventie.

Haalbaarheidsonderzoek met een 1-groep voor- en nameting uitgevoerd in 7
Nederlandse ziekenhuizen, gebruik makend van kwantitatieve en kwalitatieve
dataverzameling.

ICD-dragers (en hun partners) wonen een psycho-educatief groepsprogramma bij, gegeven door/onder supervisie van een BIG-geregistreerde psycholoog. Het programma bestaat uit 4 wekelijkse bijeenkomsten van elk 2 uur en wordt gegeven in het lokale ziekenhuis. Per groep zijn er 6-10 deelnemers, inclusief patiënten en partners. Het programma bevat elementen uit de cognitieve gedragstherapie, acceptatie en commitment therapie en mindfullness en is gericht op het herkennen en verminderen van psychologische stressklachten.

Het risico in verband met deelname aan deze studie is verwaarloosbaar omdat
proefpersonen niet worden blootgesteld aan invasieve procedures die een
veiligheidsrisico met zich meebrengen. De belasting voor de proefpersonen
bestaat uit het bijwonen van een intakegesprek (30-45 minuten), 4 wekelijkse
groepsbijeenkomsten van elk 2 uur, het doen van huiswerkopdrachten (1 uur per
week) en het invullen van 2 vragenlijsten (30 minuten elk). De verwachting is
dat deelname aan het groepsprogramma leidt tot een afname in eventuele
psychologische stressklachten en een verbeterde kwaliteit van leven en
partnerrelatie.