De effecten van statines op trainingsrespons

Het naleven van een fysiek actieve leefstijl is een belangrijke strategie voor
het verlagen van het cardiovasculaire risico. Maar dit is vaak niet mogelijk
voor statinegebruikers, aangezien ze frequent spierklachten als bijwerking
ondervinden (26% van de gebruikers). Het gebruik van statines wordt zelfs in
verband gebracht met een verminderde capaciteit om dagdagelijkse taken uit de
voeren en zelfs met een verhoogd valrisico in ouderen. Sommige onderzoeken
suggereren zelfs dat het beoefenen van sport bovenop het gebruik van statines
niet leidt tot een verbetering van de fitheid, met als gevolg dat deze
specifieke groep wordt bestempeld als zijnde inspannings intolerant.

Onze collega's van de pharmacology afdeling hebben recent laten zien dat er een
belangrijke rol lijkt weggelegd voor mitochondriale disfunctie in het krijgen
van statine geinduceerde spierklachten. Op basis van deze resultaten hebben wij
recent (CMO 2015-1836) in een cross-sectionele studie onderzocht of
statinegebruikers met spierklachten een verminderde mitochondriale
energieproducerende capaciteit hebben in vergelijking met statinegebruikers
zonder spierklachten en een controlegroep die geen statines gebruikt. Hiernaast
hebben we ook de spierfunctie en aerobe fitheid bij deze drie groepen
onderzocht. Onze resultaten laten duidelijk zien dat de mitochondria van
statinegebruikers met spierklachten aangedaan zijn. Maar het is op dit moment
onduidelijk of de verminderde mitochondriale functie verantwoordelijk is voor
de inspanningsintolerantie in deze groep statinegebruikers met spierklachten.
Deze studie willen we uitvoeren om meer inzicht te krijgen of er inderdaad
verschillen in inspanningstolerantie (trainingsrepons) zijn tussen
statinegebruikers met en zonder spierklachten en een controle groep na het
uitvoeren van een 12-weken gecombineerd duur- en krachttrainingsprogramma; en
of de grootte van de trainingsrespons afhankelijk is van de
inspanningsgeinduceerde veranderingen in mitochondriale massa en functie en
substraatgebruik tijdens inspanning in statinegebruikers met en zonder
spierklachten en een controlegroep.

We hebben de hypothese dat zowel een toename in de kwantiteit en de kwaliteit
van de mitochondria zal bijdragen aan het verbeteren van de mitochondriale
functie in statinegebruikers met spierklachten en dat secundair hieraan ook de
spierfunctie en de fitheid zal verbeteren. Het is namelijk bekend dat
duurtraining zorgt voor een prikkel die leidt tot een toename in het aantal en
volume van de mitochondria. Krachttraining daarentegen is bijzonder geschikt
voor het versterken/ behouden van de spierkracht aangezien het een prikkel
geeft die leidt tot een spiercel hypertrofie en een toename in
spiereiwitsynthese. Omdat de combinatie van duur- en krachttraining dus leidt
tot een verbetering van mitochondriale functie en algemene fitheid en
spiermassaverlies tegengaat, lijkt deze methode ons zeer geschikt om
statine-geinduceerde spierklachten tegen te gaan en tegelijkertijd
inspanningstolerantie en kwaliteit van leven te verbeteren.

Primaire doelen:

1a. Nagaan of er een verschil in trainingsrespons optreedt na een 12-weken
gecombineerd duur- en kracht trainingsprogramma tussen statinegebruikers met en
zonder spierklachten en een controle groep die geen statines gebruikt.

1b. Onderzoeken of de grootte van de trainingsrespons afhankelijk is van de
inspanningsgeïnduceerde veranderingen in mitochondriale massa en functie en
substraatverbruik in statinegebruikers met en zonder spierklachten en een
controle groep die geen statines gebruikt.

Secundair doelen:

2. Onderzoeken wat het effect is van een 12-weken gecombineerd duur- en kracht
trainingsprogramma op spierfunctie tussen statinegebruikers met en zonder
spierklachten en een controle groep die geen statines gebruikt, en of dit
afhangt van de inspanningsgeïnduceerde veranderingen in mitochondriale massa en
functie.

3. Onderzoeken wat de effecten zijn van een 12-weken gecombineerd duur- en
kracht trainingsprogramma op spierpijn, vermoeidheid en kwaliteit van leven in
statinegebruikers met en zonder spierklachten en een controle groep die geen
statines gebruikt.

interventie studie uitgevoerd in in onderzoekscentrum

12-weken gecombineerd duur en kracht trainingsprogramma

Tijdens dit onderzoek zullen deelnemers niet worden blootgesteld aan een grote
risico's want standaard zorg zal niet worden onthouden, statinegebruikers
zullen ook tijdens het onderzoek gewoon hun medicatie blijven innemen en
zullen, bij deelname aan het onderzoek, aandachtig gescreend worden door een
ervaren arts.

Het afnemen van een spierbiopt is niet geassocieerd met een belangrijk
gezondheidsrisico, en mijn eigen ervaring heeft me geleerd dat als deelnemers
een duidelijke uitleg over de procedure ontvangen, alle proefpersonen een
succesvol biopt ondergaan. Complicaties die kunnen optreden zijn infectie,
bloeding en de vorming van een hematoom (<2%), maar deze complicaties
verdwijnen echter allemaal binnen 2 weken na afname van het biopt. De afname
van een spierbiopt zorgt niet voor niet voor ongemak of een functionele
beperking. De contra-indicaties voor een spierbiopt zullen zorgvuldig nagekeken
worden door een ervaren arts tijdens de medische screening. Na afname van het
spierbiopt
worden proefpersonen geadviseerd om geen inspanning te verrichten gedurende de
eerste 12 uur na afname en niet in bad te gaan gedurende de eerste 48 uur na
afname. Deze adviezen zullen de proefpersonen ook als geschreven instructie
meekrijgen.

Bij het afnemen van een veneus bloed sample kan lokaal een hematoom optreden
(<5%). Dit is Dit hematoom verdwijnt
binnen 2 weken en zorgt niet voor blijvende schade. Samenvattend, zijn de
risico's en de belasting van de verschillende metingen in deze studie beperkt.

De stralingsdosis van een DEXA scan is 4.2 µSv. Deze stralingsdosis wordt niet
in verband gebracht met een gezondheidsrisico.

Het uitvoeren van een trainingsprogramma in gezonde deelnemers of in patienten
met een verhoogd cardiovasculair risico is niet geassocieerd met een verhoogd
gezondheidsrisico. Enkel wanneer het trainingsprogramma wordt uitgevoerd op een
intensiteit vergelijkbaar met 90% van de maximale hartslag bestaat er een kans
voor onverwacht cardiaal overlijden, of het optreden van een myocard infarct.
Ons trainingsprogramma zal geen training op een intensiteit van 90% van de
maximale hartslag bevatten. Verder zal er uitgebreide supervisie plaatsvinden
door getrainde onderzoekers bij elke training en de inspanningstesten zullen
uitgevoerd worden volgens de richtlijnen beschreven in het SOP
'inspanningstesten'. Hiernaast hebben we uitgebreide ervaring met het uitvoeren
van trainingsprogramma's in patient populaties (e.g. obesen CMO2014-1336,
patienten met hartfalen CMO 2010-065). Tijdens de medische screening zal een
ervaren arts ook zorgvuldig nagaan of de deelnemer aan alle criteria voldoet om
veilig een inspanningstest uit te voeren (contra-indicaties beschreven in
sectie 4.3 exclusie criteria van het procotol) en deel te nemen aan het
trainingsprogramma.