De onderliggende rol van het sociale besluitvormingsnetwerk in impulsieve agressie

Impulsieve agressie is een impulsieve reactie op een bedreigende of
frustrerende situatie en escaleert in periodiek explosieve stoornis patiënten.
Het proces van een agressieve reactie is gebaseerd op de evaluatie van een
bedreigende stimulus en de regulatie van gedrag. De onderliggende neurale
netwerken bestaan uit het mesolimbische beloningssysteem en sociaal emotionele
corticale-amygdala verbindingen. Deze zijn geïntegreerd in een groter sociaal
besluitvormingsnetwerk. Hoewel de kennis over betrokken hersengebieden
toeneemt, is er weinig bekend over de exacte rol in agressieve patiënten.
Daarom worden in deze studie beloningsgevoeligheid, toenaderingsgedrag en het
verwerken van emotionele gezichten in periodiek explosieve stoornis patiënten
onderzocht en geassocieerd met breinactivatie.

Het primaire doel is licht te werpen op de rol van het sociale
besluitvormingsnetwerk, en specifiek het mesolimbische beloningssysteem en
sociaal emotionele corticale-amygdala verbindingen in periodiek explosieve
stoornis patiënten in vergelijking met gezonde controles. Onze hoofdvraag is of
verhoogde beloningsgevoeligheid, verlaagd toenaderingsgedrag en een versterkte
reactiviteit bij presentatie van boze gezichten, de onderliggende oorzaken zijn
van een verstoorde balans in het sociale besluitvormingsnetwerk in periodiek
explosieve stoornis patiënten.
De belangrijkste uitkomstmaat wordt gehaald uit structurele en functionele MRI
scans, waarin brein reactiviteit wordt gekoppeld aan reactie tijd in belonende
tegenover niet-belonende trials in een Monetary Incentive Delay (MID) taak, het
aantal ontwijkingen in een toenaderings- en ontwijkingstaak, en het verwerken
van emotionele gezichten. Secundaire uitkomstmaten zijn de resultaten van de
vragenlijsten.

Dit is een observationele case-control studie waarin breinactivatie tussen
periodiek explosieve stoornis patiënten en gezonde controles wordt vergeleken
door gebruik te maken van BOLD (blood oxygen level dependent) responses tijdens
het uitvoeren van verschillende taken in de MRI scanner.

Hoewel het liggen in een MRI scanner als onaangenaam kan worden ervaren, wordt
de last zo laag mogelijk gehouden en zijn er geen speciale risico's aan
verbonden. Subjecten krijgen een pauze tussendoor en de taken zijn niet
provocerend of stressvol.
Standaard protocollen vereisen de aanwezigheid van een extra persoon naast de
proefpersoon en de onderzoeker, zodat veiligheid en waarborging voor beiden kan
worden gegarandeerd.