Validatie van het maternale hartminuutvolume in trendbepaling van impedantie cardiografie in vergelijking met transthoracale echocardiografie bij gezonde zwangere vrouwen.

Tijdens een gezonde zwangerschap wordt het maternale cardiovasculaire systeem
op de proef gesteld om optimale groei en ontwikkeling van de foetus te
bewerkstelligen en om de moeder te beschermen voor risico's. Grote
hemodynamische veranderingen geinduceerd bij de zwangerschap omvat toename in
de maternale cardiac output (CO) boven levels die buiten de zwangerschap worden
bereikt. CO is een functionele parameter, die de totale vraag op het
cardiovasculaire systeem reflecteert. CO is gedefinieerd als het volume bloed
dat in de aorta wordt gepompt per tijdseenheid en is berekend als het product
van het slagvolume en de hartslag. Directe en indirecte oorzaken van maternale
mortaliteit en morbiditeit zoals pre-eclampsie, fluxus en cardiale ziekten,
zijn geassocieerd met wezenlijke veranderingen in de CO. Heden ten dagen is
monitoring van de maternale cardiovasculaire functie beperkt tot indirecte
parameters zoals hartslag en bloeddruk. Het meten van de CO zou kunnen
assisteren in het bepalen van management en behandeling van zwangere vrouwen
met cardiale pathologie en zwangerschapscomplicaties.

Invasieve technieken zoals Intermittent Bolus Artery Thermodilution, blijven
de gouden standaard voor het meten van de CO. Aangezien deze methode
hartcatheterisatie vereist, wordt het geassocieerd met een verscheidenheid van
complicaties. Deze methode is controversieel vanwege de invasiviteit en de
inherente risico's, waardoor de toegevoegde waarde van deze methode wordt
betwijfeld. Een niet-invasieve continue monitor zou van grote waarde kunnen
zijn.

Transthoracale echocardiografie (TTE) is een klinisch gevestigde non-invasieve
diagnostische methode die de beoordeling van de cardiale structuur en functie
mogelijk maakt. CO wordt niet direct gemeten, maar kan worden berekend. Deze
methode is binnen en buiten de zwangerschap gevalideerd tegen invasieve
technieken voor het meten van de CO. Deze techniek heeft echter zijn
beperkingen. TTE is afhankelijk van de vaardigheid van de echoscopist en
continue evaluatie is tijdrovend.

Impedantie cardiografie (ICG) is in staat tot continue, niet-invasieve
bewaking van de CO. ICG is een methode die veranderingen in thoracale
elektrische bio-impedantie tussen eenvoudige huidelektroden detecteert, samen
met een conventionele ECG. Om de CO te berekenen, gebruikt deze methode
complexe algoritmen gebaseerd op veronderstellingen omtrent de thoracale
afmetingen en vorm om wijzigingen in thoraximpedantie om te zetten in
volumeveranderingen. In theorie kan het specifieke patroon van belangrijke
fysiologische aanpassingen van het zwangere lichaam deze veronderstellingen
beïnvloeden. In de praktijk is ICG in validatiestudies vergeleken met invasieve
methoden en TTE. Deze studies zijn inconsistent in hun conclusies. Physioflow,
het apparaat dat wij gaan gebruiken als ICG-monitor, werd ontworpen om atleten
te vervolgen, en is daardoor voorzien van een hoge signaal stabiliteit. Mede
daardoor kan deze apparatuur van waarde zijn voor vrouwen tijdens de
zwangerschap en de bevalling, die enorme druk legt op het maternale
cardiovasculaire systeem. Bovendien, hoewel er meerdere valideringsonderzoeken
hebben plaatsgevonden, hebben de meeste de overeenstemming in absolute waarden
van CO beoordeeld. Minder dan één-vijfde van de studies richt zich op de
trendanalyse.

Hierdoor is verdere validatie van ICG in trendbepaling tijdens de zwangerschap
vereist. Wij streven ernaar om de overeenkomst in CO in trendanalyse tussen ICG
en de klinisch geaccepteerde methode van TTE in een cohort van gezonde zwangere
vrouwen te onderzoeken. Om veranderingen in de CO uit te lokken in ons
onderzoek, zullen we de zwangere vrouwen onderwerpen aan enige
lichaamsbeweging.

Een prospectieve validatiestudie met niet-invasieve technieken zal worden
uitgevoerd om CO-metingen van ICG in trendanalyse te vergelijken met TTE. Deze
studie zal worden uitgevoerd in een tertiair zorgcentrum, het Erasmus
Universitair Medisch Centrum Rotterdam. Wij stellen een maximale duur van de
studie voor van zes maanden.

Belasting geassocieerd met deelname bestaat uit een eenmalig onderzoek voor de
geschatte tijdsduur van 30 minuten. Patiënten zullen worden onderzocht met ICG
en TTE in del inker laterale decubitus positie voor alle metingen. Na de
nulmeting, zullen de deelnemers op een hometrainer fietsen tot hun hartslag is
gestegen tot 70% van de maximale hartslag. De inspanning wordt dan voor 1
minuut aangehouden, waarna gelijk de tweede meting zal plaatsvinden. Wanneer de
hartslag is gedaald tot <20% van de maximale hartslag, zal de laatste meting in
rust worden verricht. Bovendien zullen maternale gegevens worden verzameld
tijdens deelname, waaronder bloeddruk, lengte, gewicht, leeftijd, gewicht vóór
conceptie, graviditeit en pariteit. Er is geen risico verbonden met deelname
voor zowel de moeder als de foetus. Er is geen individueel voordeel voor de
deelnemers.