De Parkinson op Maat studie

De ziekte van Parkinson is de tweede meest prevalente degeneratieve
hersenaandoening. Ons begrip van de basale pathologie, etiologie en progressie
van Parkinson is gestagneerd, gedeeltelijk door een gelimiteerde diversiteit
van patiënten in studie cohorten. Daarnaast is er een gebrek aan voldoende
biologisch inzicht in het onderligende etiologische en pathofysilogische
mechanisme om nieuwe interventies te ontwikkelen die de ziekteprogressie
vertragen of stoppen. Hierdoor krijgen patiënten niet de beste zorg die ze
verdienen, wat leidt tot onnodige klachten en tot stijgende kosten voor de
maatschappij.

De primaire doelstelling van het onderzoek is het uitvoeren van een reeks
hypothese-gedreven analyses over de onderzoeksgegevens, gericht op het
vaststellen van de correlatie van vastgestelde biomarkers (klinisch verkregen,
uit een hersenscan, uit hersenvocht, uit bekende genetische factoren en uit het
monitoren van biosensor signalen) op de snelheid van de ziekteprogressie, en op
reacties op behandeling (zowel farmacologische behandeling en
gedragsaanpassing, zoals meer beweging). Daarnaast streven we ernaar biomarkers
te identificeren die kunnen helpen bij het voorspellen van verschillen in de
prognose en behandelingsreactie bij verschillende patiënten. Tot slot, door het
ontwikkelen van nieuwe etiologische en pathopsychologische inzichten streven we
ernaar de bestaande behandelingen te verbeteren en nieuwe therapeutische
aanpakmethoden te ontwikkelen, als basis voor de ontwikkeling van een meer
nauwkeurige aanpak op maat voor het behandelen van PD.

De secundaire doelstelling van het onderzoek is het evalueren van het
Verily-onderzoekshorloge, om te beoordelen hoe deze apparatuur informatie kan
leveren over het functioneren van patiënten met PD.

De tertiaire doelstelling van dit onderzoek is het creëren van een uitgebreide
longitudinale gegevensverzameling waarin de genetische, klinische, functionele
en fenotypische kenmerken worden beschreven van een representatieve cohort voor
de Ziekte van Parkinson (n = 520) waarmee onderzoekers in staat worden gesteld
om belangrijke onbeantwoorde vraagstukken over PD te onderzoeken.

Prospectief, longitudinaal single-center cohortonderzoek.

Aard en omvang van de belasting voor patiënten
Proefpersonen worden uitgenodigd om tijdens de twee jaar durende looptijd van
het onderzoek drie keer naar de onderzoekslocatie in Nijmegen te komen voor een
hele dag gegevensverzameling (tot maximaal 1,5 dag). Zoals gebruikelijk in
klinische studies met PD-patiënten worden de eerste beoordelingen uitgevoerd
met de patiënt in de OFF-status, met andere woorden nadat de PD-medicatie
gedurende 12 uur niet is ingenomen. De symptomen van PD bij de proefpersoon
kunnen tijdelijk verergeren, maar het medicatiegebruik zal meteen na de eerste
klinische beoordelingen weer worden opgestart. Dit is een alom geaccepteerde en
veilige procedure bij onderzoeken naar Parkinson. Alle onderzoeken zijn
routinematige onderzoeken die worden uitgevoerd in de standaard klinische
praktijk en die over het algemeen goed worden verdragen. Het lawaai in de
MRI-scanner, en het liggen in een krappe ruimte gedurende ongeveer 1 uur, kan
enig ongemak veroorzaken. Mensen met claustrofobie kunnen daarom niet deelnemen
aan het onderzoek, om extra belasting voor deze patiënten te vermijden. De
ruggenprik voor het verkrijgen van hersenvocht is optioneel. Op basis van onze
ruime ervaring met eerdere grootschalige Parkinson-onderzoeken streven wij
echter naar een deelnamecijfer van 75% aan de ruggenprik bij onze patiënten. De
risico's van de ruggenprik staan omschreven in de Sectie 'Risico's en
voordelen' van het Protocol.

Het Verily-onderzoekshorloge zal dagelijks (tot 23 uur per dag) gedragen
worden. Dit kleine, onopvallende elektronische apparaat wordt gemakkelijk
aangebracht en vormt geen aanzienlijke veiligheidsproblemen. Voor het
verzamelen van de gegevens is geen handeling door de patiënt nodig, en de
gegevensoverdracht vereist geen verbinding met een mobiele telefoon of
computer. Het onderzoekshorloge vergt minimale onderhoud (dagelijks opladen en
synchroniseren, afdoen wanneer de patiënt in de buurt van water komt).

Risico's
Tijdens het inzamelen van de gegevens lopen de patiënten beperkte risico's. De
diagnostische metingen (MRI, Holter ECG) zijn standaard niet invasieve tests
die routinematig worden uitgevoerd in de klinische praktijk.
De volgende tests kunnen leiden tot ongemak/risico:
• Bij het bloedprikken kunnen plaatselijke bloeduitstortingen ontstaan
• De ruggenprik is een optioneel onderdeel. Dit kan oncomfortabel zijn, hoewel
er gebruik wordt gemaakt van een plaatselijke verdoving. De medewerkers van het
Radboudumc hebben na uitgebreide ervaring hiermee waargenomen dat de verdoving
door patiënten uitermate op prijs wordt gesteld, omdat het plaatselijke ongemak
hierdoor aanmerkelijk verminderd. Een klein percentage patiënten kan na het
afnemen van hersenvocht last hebben van langdurige en ernstige hoofdpijn. Dit
risico wordt echter verder verkleind door het gebruik van atraumatische
naalden.
• Het Verily-onderzoekshorloge is een niet-invasief apparaat met een laag
risico (Klasse IIa) dat wordt gebruikt als een ondersteuningshulpmiddel. Het
wordt niet ingezet voor het begeleiden van diagnostiek of behandeling, en
daarom vormt het geen aanzienlijke risico's.

Voordelen
Omdat gegevensverzameling niet plaatsvindt voor directe diagnostische of
therapeutische doeleinden, zijn er geen directe voordelen voor de proefpersonen
aan dit onderzoek. Als wederdienst voor hun inspanningen bij het onderzoek
krijgen de proefpersonen een onderwijsprogramma aangeboden (vrijwillig) over de
Ziekte van Parkinson en over hoe het beste om te gaan met de ziekte in het
dagelijkse leven. Daarnaast halen de patiënten indirect voordeel uit het
onderzoek, omdat hun gegevens bijdragen aan betere etiologische inzichten voor
de verbetering van bestaande behandelingen, de ontwikkeling van nieuwe
therapeutische aanpakwijzen en een nauwkeuriger en meer op-maat
ziektemanagement. Dit zal alle patiënten die worden getroffen door de ziekte in
de toekomst voordelen kunnen opleveren.

Het onderzoekshorloge vormt een aanvulling en verbetering op de informatie die
de arts ter beschikking heeft. Het apparaat biedt voortdurende metingen en
kwantitatieve (in plaats van subjectieve) gegevens. Het apparaat detecteert
belangrijke fysiologische parameters die naar verwachting zullen veranderen
wanneer de omstandigheden van de ziekte of de gedragspatronen wijzigingen
(bijvoorbeeld elektrodermale activiteit [EDA], lichaamsbeweging in drie
dimensies [versnelling], huidtemperatuur, hartritme). Door het dragen van het
onderzoekshorloge bieden patiënten dus ongekend inzicht in de evolutie van PD
en maken zij het in wezen mogelijk om betere manieren te identificeren waarop
de ziekte kan worden behandeld. Naast het verzamelen van gegevens functioneert
het apparaat ook als een polshorloge.