Het effect van blootstelling aan koude op de glycemische en insuline respons na orale inname van glucose

Het doel van de studie is om het effect van blootstelling aan koude aan de
glucosetolerantie van een individu te evalueren. Uit eerder onderzoek is al
gebleken dat een aanpassing van 10 dagen aan een milde, koude omgeving (14-15 °
C) de insulinegevoeligheid kan verhogen. De duur in de koude omgeving was
echter 6 uur per dag, wat misschien niet praktisch is voor iedereen. Daarom zal
de huidige studie het effect onderzoeken van een kortere, en intensere
blootstelling aan koude op de glucosetolerantie van een individu. Er wordt
verondersteld dat blootstelling aan koude voordat een glucosedrank wordt
gebruikt de glucoseklaring zal verbeteren.

Primaire doelen:
1) Onderzoek naar het effect van blootstelling aan koude op de glycemische en
insulinemische respons op een orale glucosebelasting bij gezonde mannelijke
volwassenen.
2) Onderzoek naar het effect van blootstelling aan koude op de glycemische en
insulinemische respons op een orale glucosebelasting bij volwassenen met
prediabetes.

Exploratieve doelstelling (en):
Onderzoek naar het effect van koudeblootstelling op aanvullende parameters
gekoppeld aan energiemetabolisme en thermoregulatie.

Zestien gezonde volwassen mannen worden gerekruteerd voor een cross-over
ontwerpstudie, bestaande uit één screening, twee testdagen en twee korte
bezoeken vóór de testdagen. De deelnemers worden op twee testdagen blootgesteld
aan twee thermische omstandigheden. De eerste testdag is altijd koude
blootstelling en op de tweede testdag worden deelnemers blootgesteld aan een
thermoneutrale temperatuur (die als controle dient). De temperatuurinterventie
wordt gevolgd door rust van 1,5 uur en vervolgens een orale
glucosetolerantietest (OGTT). Onmiddellijk vóór en 3 uur na inname van de
glucosedrank zal bloed worden afgenomen om de glucose- en insulineconcentraties
te controleren. Tussen de twee testdagen is er minimaal 10 dagen om te
voorkomen dat de vorige test de volgende test beïnvloedt.
Afhankelijk van de uitkomst van de studie bij gezonde volwassen mannen wordt de
studie herhaald met 16 volwassenen met prediabetes als de doelpopulatie. Als de
koude blootstelling door de gezonde populatie wordt geaccepteerd, zou het
belangrijk zijn om de blootstelling aan kou in een populatie met een gestoord
glucosemetabolisme te testen, met als doel na te gaan of de blootstelling aan
de kou de hyperglykemie kan verbeteren.

Deelnemers liggen in een waterdoorlatend pak. De temperatuur van het pak wordt verlaagd tot 10°C. Vanaf het begin van het rillen blijven de deelnemers gedurende 1 uur in het pak. Voor de controle: Deelnemers liggen in een waterdoorlatend pak. De temperatuur van het pak blijft op een thermoneutrale temperatuur (32°C) om rillen en zweten te voorkomen. De duur is dezelfde als bij de koude blootstelling.

In deze studie zijn de belangrijkste belastingen frequente bloedafname en de
blootstelling aan kou. De frequente bloedafnames kunnen na het prikken een
hematoom veroorzaken. Zelfs een kleine prik kan pijn of ongemak veroorzaken.
Andere risico's zijn zwelling van de arm en blauwe plekken op de plaats van de
punctie van de naald. Met behulp van steriele technieken en uitvoering van de
handelingen alleen maar door opgeleid personeel worden deze risico's tot een
minimum beperkt.

De frequente bloedafnames kunnen gevaarlijk zijn in het geval van bloedarmoede.
Daarom zullen personen met een laag hemoglobinegehalte van het bloed worden
uitgesloten op basis van de screening. Proefpersonen zouden onwel kunnen voelen
na consumptie van het glucosedrankje. Daarboven bestaat kans op het maken van
een medische toevalsbevinding.

De blootstelling aan kou kan door de deelnemers als ongemakkelijk worden
ervaren. Dit moet echter niet als nadeel of risico worden gezien omdat sporten
ook als oncomfortabel waargenomen kan worden, en toch heeft sporten positieve
effecten voor de gezondheid. Deze studie beoogt inzicht te verschaffen in het
effect van een meer praktische, geïndividualiseerde koudeblootstelling op
glucosetolerantie. Het onderzoek kan leiden tot een nieuwe therapeutische optie
voor de behandeling van type 2 diabetes.