rhTSH en T3 stimulaties in nakomelingen van langlevende broer-zus paren en hun partners

Het Switchbox consortium heeft gevonden dat nakomelingen van langlevende
broer-zus paren hogere bloedwaarden van TSH tonen dan hun partners, terwijl het
niveau van schildklierhormoon vergelijkbaar is. Wij hebben twee hypotheses
hierop gebaseerd die we middels de studie THYRAGE (Resetting the THYroid axis
for prevention of AGE-related diseases and co-morbidities) zullen toetsen. Een
hypothese is dat de schildklier van nakomelingen resistenter is voor TSH
stimulatie dan de schildklier van partners. Tweede hypothese is dat
nakomelingen een verhoogde klaring van schildklierhormoon hebben dan hun
partners. Daarom zou een hoger niveau van TSH nodig zijn om de productie van
schildklierhormoon op hetzelfde niveau te houden. De twee hypotheses worden
getest door middel van twee proeven, een met recombinant humaan TSH (rhTSH) en
een met synthetisch schildklierhormoon T3 (Cytomel).

Daarnaast heeft het Switchbox consortium gevonden dat nakomelingen lagere
niveaus van circulerende botmarkers hebben dan hun partners. De lagere
botmarkers zouden reflectief kunnen zijn van een tragere depletie van
regeneratieve capaciteit. Hier zullen we onderzoeken welke relatie TSH en
schildklierhormoon hebben met markers van weefsel regeneratie.

Om de hypothese te toetsen dan de schildklier van nakomelingen van langlevende
broer-zus paren resistenter is voor stimulatie met TSH in vergelijking met de
schildklier van hun partners, zullen de nakomelingen en hun partners een lage
dosis recombinant humaan TSH ontvangen.
Om de hypothese te toetsen dat nakomelingen een hogere schildklierhormoon
klaring tonen dan hun partners, zullen de nakomelingen en hun partners een
schildklierhormoon proef ondergaan met T3 (Cytomel).

Secundaire doelen: om te bepalen of er een causatieve relatie is tussen
schildklierhormoon en/of TSH over tijd en niveaus van markers van weefsel
stofwisseling en fysiologische parameters, zullen markers van bot stofwisseling
worden gemeten in bloed en urine, en immuun parameters worden bepaald door
analyse van circulerende perifere mononucleaire bloed cellen (PBMCs), en zullen
elektrocardiografie (ECG), accelerometrie en huid/lichaamstemperatuur worden
gemeten. Tevens wordt biomateriaal opgeslagen voor toekomstige metingen van
markers van weefsel regeneratie.

Casus-controle interventie studie.

Voor de rhTSH proef zal elke deelnemer een intra-musculaire injectie (in de musculus gluteus maximus) ontvangen met een lage dosis Thyrogen, 0.1 mg in 1 ml oplossing. Voor de T3 proef zal elke deelnemer een dosis oraal liothyronine ontvangen van 100ug (Cytomel).

Gedurende de rhTSH proef zullen we een lage dosis Thyrogen toedienen aan
gezonde proefpersonen. In eerdere studies heeft deze lage dosis Thyrogen alleen
zeer milde bijwerkingen (adverse events) gehad, zoals hoofdpijn en
misselijkheid. Om de uitkomstmaten van deze studie te bepalen zullen
bloedmonsters worden afgenomen: 14 keer op studiedag 1, en 1 keer op overige
studiedagen (2 t/m 4). Daarnaast zal op elke studiedag ochtend urine worden
verzameld door de proefpersoon. Vanaf studiedag 1 t/m laatste meetmoment
(studiedag 4) zullen de proefpersonen een Equivital band dragen om
fysiologische parameters te meten. Bloed afname, urine verzameling en het
dragen van een Equivital band zijn allemaal minimaal invasieve belastingen, met
geen directe voordelen of hoge risico's voor de proefpersonen.

Gedurende de T3 proef zullen we een orale dosis Cytomel toedienen aan gezonde
proefpersonen. In eerdere studies heeft dezelfde dosis T3 (Cytomel) geen
bijwerkingen gehad op gebied van algemeen welzijn lichaamsgewicht. Om de
uitkomstmaten van deze studie te bepalen zullen bloedmonsters worden afgenomen:
25 keer op studiedag 1, en 1 keer op overige studiedagen (2 t/m 5). Daarnaast
zal op elke studiedag ochtend urine worden opgevangen. Vanaf studiedag 1 t/m
laatste meetmoment (studiedag 5) zullen de proefpersonen een Equivital band
dragen om fysiologische parameters te meten. Bloed afname, urine verzameling en
het dragen van een Equivital band zijn allemaal minimaal invasieve belastingen,
met geen directe voordelen of hoge risico's voor de proefpersonen.