MRI and 3D imaging van de mimische musculatuur

Het is bekend dat trauma's in het gezicht kunnen leiden tot veranderingen in de
mimiek. Een verstoring van de normale anatomie zou hiervan de oorzaak kunnen
zijn. Indien namelijk een spier beschadigd raakt, waardoor de origo of de
insertie van een spier veranderd, dan zal daardoor het verloop van de spier
veranderen. Als gevolg hiervan zal de vector waarmee de spier zijn kracht
uitoefent veranderen, waardoor zijn functie en dus ook de mimiek verandert.

Ook in het geval van electieve operaties worden door sommige patiënten de
hierboven genoemde veranderingen in de mimiek na volledige genezing opgemerkt.
Deze verandering in de mimiek is vaak onverwacht en niet voorspeld en daardoor
ongewenst door zowel de patient als de operateur. Dit lijkt vooral het geval te
zijn na een Le Fort 1 osteotomie. Hoewel deze patiënten overtuigd zijn dat de
esthetiek van hun gezicht door de operatie verbeterd is, is de verandering in
de mimiek vaak een tegenvaller en reden voor ontevredenheid over het resultaat
van de operatie. Vooral een verminderd vermogen om breed te kunnen lachen, een
zeer belangrijke manier van non-verbale communicatie, lijkt reden te zijn voor
de teleurstelling. In ernstige gevallen kan de verandering van de mimiek in het
gezicht zelfs leiden tot het feit dat patiënten hun eigen gezicht niet meer
herkennen.

Het terugplaatsen van de mimische spieren op de oorspronkelijke anatomische
positie lijkt daarom van wezenlijk belang om ongewenste veranderingen in de
mimiek na electieve operaties te voorkomen en om optimaal herstel van de mimiek
na reconstructieve operaties in het geval van trauma na te streven.
Gedetailleerde kennis over de exacte positie en het verloop van de mimische
spieren van origo tot insertie is daarom van essentieel belang.

Recentelijk is veel onderzoek gedaan naar de positie van de ossale delen van
het gezicht en de veranderingen hiervan na trauma's of operaties met behulp van
3 dimensionale beeldvorming en CT-scans. Op dit moment is echter nog weinig
bekend over mimische spieren in het gezicht en hun exacte positie en hun
functie.

Het doel van dit onderzoek is om de mimische spieren gedetailleerd in beeld te
krijgen en om uit te vinden of het mogelijk is de kleine mimische spieren apart
van elkaar te identificeren (in plaats van de mimische spieren als een groep te
benaderen zoals nu gebruikelijk is). Geprobeerd wordt de origo en insertie te
lokaliseren zodat de functie van een mimische spier bepaald kan worden aan de
hand van de anatomische positie en verloop van deze spier door gebruik te maken
van MRI en 3 dimensionale beeldvorming.

Met de resultaten van dit onderzoeksproject kunnen referentiewaarden
geformuleerd worden met betrekking tot de spierposities en de gemiddelde
bewegingsuitslagen van de verschillende gezichtsuitdrukkingen. Deze
referentiewaarden zouden behulpzaam kunnen zijn om spieren zo optimaal mogelijk
terug te plaatsen naar hun oorspronkelijke anatomische positie om de mimiek zo
goed mogelijk te behouden na electieve operaties of zo god mogelijk te
herstellen na trauma's. De referentiewaarden zouden tevens behulpzaam kunnen
zijn om de eventuele veranderingen in de mimiek te kunnen kwantificeren.

Het onderzoek heeft meerdere doelen:

1: onderzoeken of het mogelijk is om de kleine mimische spieren afzonderlijk
van elkaar op MRI beelden te identificeren en bepalen of het mogelijk is de
exacte positie van de mimische spieren vanaf de origo tot aan de insertie te
identificeren op MRI zodat het exacte verloop, en daarmee de functie, van deze
spieren afgeleid kan worden.

2: onderzoeken of het mogelijk is om de posities van de mimische spieren in het
gezicht te standaardiseren met behulp van het computer programma 3DMD Vultus
middels een XYZ- assenstelsel.

3: onderzoeken of het mogelijk is om MRI beelden over te projecteren op 3D
foto's met behulp van het computer programma 3DMD Vultus, zodat een koppeling
gemaakt kan worden tussen het verloop van de spieren en de mimiek in het
gezicht, waarmee de functie van een spier achterhaald kan worden.

4: bepalen wat de grootte is van de maximale en gemiddelde bewegingsuitslagen
gedurende de mimiek op basis van 3-D foto's.

5: bepalen hoe lang een proefpersoon een bepaalde mimische uitdrukking
onveranderd kan vasthouden.

Haalbaarheidsonderzoek

De belasting voor de gezonde vrijwilligers is minimaal. De tijdsinvestering zal
in totaal ongeveer een half uur bedragen voor het maken van de MRI en de
3-Dimensionale foto's. Bij gezonde vrijwilligers zal geen sprake zijn van
risico als gevolg van dit onderzoek.