Bloedplaatjes reactiviteit over tijd bij vaatchirurgische patiënten

Na een eerste manifestatie van hart en vaatziekten is er een verhoogd risico op
een recidief op dezelfde locatie of op een andere locatie van het vaatbed.
Bloedplaatjesremmers worden voorgeschreven aan patienten om deze secundaire
cardiovasculaire events, zoals myocardinfarct, CVA of TIA, te voorkomen. Hoewel
bloedplaatjesremmers het risico op een thrombotisch event verminderen, neemt de
kans op bloedingen toe. Dit wijst op een smalle therapeutische breedte van de
bloedplaatjesremmers.

Het monitoren van het effect van de bloedplaatjesremmers kan onder- en
overbehandeling verminderen en daarmee de incidentie van thrombotische of
bloedings complicaties laten afnemen. Het monitoren wordt gedaan middels
verschillende bloedplaatjes reactiviteit testen met varierende sensitiviteit en
specificiteit. Op dit moment is er geen superioriteit bewezen van een van deze
testen.

De keuze om door te gaan met een bloedplaatjesremmer of te switchen naar een
ander medicament, wordt in de praktijk genomen op basis van een enkele meting.
Echter weten we dat onder gezonde vrijwilligers, zonder bloedplaatjesremmers,
er sprake is van een variabiliteit van bloedplaatjesreaciviteit tussen
verschillende tijdsmomenten. Uit een studie waarin bloedplaatjesreactiviteit
wordt onderzoek in patienten met clopidogrel, wordt ook een variatie in
bloedplaatjesreactivieit waargenomen tussen twee tijdsmomenten. Echter deze
studie is matig van kwaliteit, waardoor er hier geen directe consequenties aan
verbonden kunnen worden.

Het doel van deze pilot studie is om bloedplaatjesreactiviteit te meten op
verschillende tijdsmomenten in patienten met bloedplaatjesremmers. De primaire
onderzoeksvraag is naar de intra-individuele variatie van
bloedplaatjesreactiviteit over de tijd.

Observationeel cohort onderzoek.

De proefpersonen zullen in dit onderzoek een verwaarloosbaar risico lopen. Voor
de studie zullen de proefpersonen eenmaal extra terug komen naar het ziekenhuis
en tweemaal extra een venapunctie ondergaan. De risico's van een venapunctie
zijn ons inziens laag genoeg om deelname te rechtvaardigen. Tegenover de
belasting en risico's van de proefpersonen, staat dat op basis van deze
onderzoeksresultaten de behandeling van een zeer grote groep patienten
verbeterd kan worden.