Kwantitatieve spierechografie van orofaciale spieren bij kinderen met cerebrale parese

Kinderen met CP hebben vaak dysfagie (prevalentie van 43 - 99%) afhankelijk van
de ernst van de motorische beperking. Met behulp van een uitgebreide observatie
en instrumenteel onderzoek (slikvideo) kan er een beschrijving gemaakt worden
van de uitvoer van de vaardigheden rond eten en slikken. Met deze onderzoeken
kan echter geen beeld verkregen worden van de onderliggende pathofysiologie:
welke spieren zijn op welke manier aangedaan?
Een aantal jaren geleden werd gestart met kwantitatieve spierechografie bij
kinderen met neuromusculaire aandoeningen. Met spierechografie kan de dikte en
echogeniciteit van een spier bepaald worden. De echogeniciteit weerspiegelt de
mate van dichtheid van het weefsel dat wordt gemeten. Spierweefsel heeft een
lage echogeniciteit en vet- of bindweefsel en bot hebben een hoge
echogeniciteit. Kwantitatieve spierechografie van orofaciale spieren geeft
inzicht in de onderliggende pathologische mechanismes van kauw- en
slikproblemen.
Met het huidige onderzoek kan een precies beeld verkregen worden van de
(veranderde) samenstelling van de orofaciale spieren en de relatie met eet- en
slikproblemen bij kinderen met CP. De kennis hierover kan een volgende stap
zijn in het begrijpen van de complexe slikproblemen van de groep kinderen met
CP en de manier waarop therapie in de vorm van oefeningen en compensaties
gestart moet worden. De verschillende orofaciale spieren (mondbodemspieren,
kauwspieren) hebben alle hun eigen functie en invloed op de uit te voeren
activiteit. Indien we meer weten over de aangedane spieren, zou ook gekeken
kunnen worden of er beïnvloeding mogelijk is door middel van oefening. Door het
in beeld brengen van deze spieren kunnen we de onderliggende aangedane
mechanismes beter verklaren. Met deze kennis kan er meer gedifferentieerd
worden in de logopedische behandeling. Dit betekent voor de patiënten (en hun
ouders) een belangrijke stap naar een beter onderbouwde en meer gerichte
behandeling van eet- en slikproblemen bij kinderen met CP.

- Wat is de echogeniciteit (kwantitatief uitgedrukt in z-waardes op basis van
een database met normaalwaardes, kwalitatief op basis van de Heckmatt scores I
- IV) van orofaciale spieren (m. digastricus, m. geniohyoideus, m. masseter, m.
temporalis) bij kinderen met CP?
- Wat is de dikte in mm (kwantitatief uitgedrukt in z-waardes op basis van een
database met normaalwaardes) van orofaciale spieren (m. digastricus, m.
masseter, m. temporalis, en de tong) bij kinderen met CP?
- Is er een relatie tussen de echogeniciteit van de orofaciale spieren van
kinderen met CP en het EDACS-level, functionele maten (met betrekking tot
kauwen, slikken en speekselcontrole) en / of persoonskenmerken (GMFCS, leeftijd
en BMI)?
- Is er een relatie tussen de dikte van de orofaciale spieren van kinderen met
CP en het EDACS-level, functionele maten (met betrekking tot kauwen, slikken en
speekselcontrole) en / of persoonskenmerken (GMFCS, leeftijd en BMI)?

Bij 50 kinderen met CP, die gezien worden in het kader van een poliklinisch
logopedisch onderzoek binnen het slikteam - kinderen, zullen echografische
opnames van de orofaciale spieren worden gemaakt en wat betreft dikte en
echogeniciteit vergeleken worden met normaalwaardes van gezonde kinderen en
uitgedrukt worden in z-scores, waarbij gecorrigeerd wordt voor lengte, gewicht
en leeftijd (op basis van verzamelde gegevens van gezonde kinderen). Om een zo
groot mogelijke variatie in de groep te krijgen zal gebruik gemaakt worden van
het Eating and Drinking Ability Classification System (EDACS). Binnen elk
EDACS-level (I-V) zullen 10 patiënten geïncludeerd worden. In het onderzoek
zullen functionele maten, zoals scores op kauw- en sliktesten, en testen die
speekselcontrole meten (zoals die gebruikt worden tijdens het reguliere
logopedisch onderzoek binnen het Amalia Kinderziekenhuis van het Radboudumc en
de verschillende poli*s), als variabelen meegenomen worden.

Tijdsinvestering: 10 minuten binnen een regulier poliklinisch logopedisch
onderzoek.
Er zijn geen risico's verbonden aan deelname aan het onderzoek. Het onderzoek
(orofaciale spierechografie) is niet belastend voor het kind en valt bij andere
patiëntgroepen binnen de reguliere zorg.