Minimaal invasieve surfactant therapie en diafragma activiteit bij premature neonaten

Het respiratoir distress syndroom (RDS) is een veelvoorkomende diagnose bij
premature neonaten, welke wordt veroorzaakt door een tekort aan surfactant. De
behandeling van RDS bestaat uit respiratoire ondersteuning en toediening van
exogeen surfactant. Tot voor kort werd surfactant vrijwel altijd toegediend via
een endotracheale beademingstube. De laatste jaren wordt steeds vaker gebruik
gemaakt van minimaal invasieve surfactant therapie (MIST) bij spontaan ademende
premature neonaten met RDS. Hiermee worden de nadelige effecten van intubatie
en mechanische beademing voorkomen. Ten tijde van de MIST procedure worden de
premature neonaten non-invasief ondersteund met nasale continue positieve
luchtwegdruk (nasal continuous positive airway pressure, nCPAP). Klinische
neemt de ademarbeid, d.w.z. tachypneu en tekenen van dyspneu, af na het
toedienen van surfactant door de verbetering van de compliantie van de long en
de functionele residuale capaciteit (FRC). Echter, tot op heden is de afname
van ademarbeid ten gevolge van surfactant toediening niet geobjectiveerd met
het meten van fysiologische veranderingen. Elektrische activiteit van het
diafragma, de belangrijkste ademhalingsspier, kan worden gemeten met
transcutane elektromyografie (dEMG). Deze non-invasieve, makkelijk te
gebruiken, monitor wordt gezien als een maat voor ademarbeid.

Het vaststellen van het effect van MIST op de elektrische activiteit van het
diafragma.

Het betreft een prospectief observationeel cohort onderzoek.
dEMG en respiratoire inductie plethysmography (RIP) worden gebruikt om
veranderingen in diafragma activiteit en longvolume tijdens en na de MIST
procedure te meten.

Het onderzoek kan alleen uitgevoerd worden met premature neonaten omdat de
diagnose en RDS en de behandeling hiervan met MIST zich alleen voordoet in deze
specifieke populatie. De proefpersonen hebben geen direct voordeel van deelname
aan deze studie. De belasting voor de proefpersonen is minimaal gezien het
observatieve karakter van de studie waarbij enkel non-invasieve meetmethoden
worden gebruikt welke al veelvuldig zonder problemen zijn gebruikt bij
premature neonaten. De studie genereert informatie over het effect van een
veelgebruikte therapie bij premature neonaten en dit kan leiden tot verdere
verbetering en optimalisatie van de zorg voor deze specifieke
patiëntenpopulatie.