Werkzaaheid en veiligheid van itraconazol als behandeling van epistaxis bij patiënten met de ziekte van Rendu-Osler-Weber

De ziekte van Rendu-Osler-Weber (ROW) is een autosomaal dominante aandoening.
Kenmerkend voor deze aandoening zijn mucocutane teleangiëctasieën en
arterioveneuze malformaties (AVMs). De exacte pathofysiologie is nog steeds
onbekend, maar gedacht wordt dat verhoogde serumspiegel van vascular
endothelial growth factor (VEGF) een belangrijke rol speelt. Het merendeel van
de patiënten met ROW, heeft last van spontane, terugkerende epistaxis
(neusbloedingen) vanuit de teleangiëctasieën in de neus. Dit kan in sommige
gevallen zorgen voor grote reductie in kwaliteit van leven, bloedarmoede en
daaraan gerelateerde klachten. De behandeling van epistaxis bij patiënten met
ROW is lastig omdat standaard behandelingen vaak geen langdurig effect hebben.
In ernstige gevallen van epistaxis, is systemische behandeling met thalidomide
of het VEGF inhiberende monoklonaal antilichaam bevacizumab noodzakelijk om
epistaxis onder controle te krijgen. Echter, beide behandelingen zijn niet
ideaal: de ernstige bijwerkingen van thalidomide zijn in merendeel van de
patiënten voldoende reden om de behandeling te staken (ondanks gunstig effect
op de epistaxis) en de intraveneuze toediening en kosten van bevacizumab maken
de behandeling minder geschikt. Recent is ontdekt dat itraconazol, de
angiogenese remt door VEGF te remmen. In verschillende trials met
kankerpatiënten, heeft itraconazol als kankerbehandeling veelbelovende
resultaten laten zien door de overleving van deze patiënten te verlengen. Op
basis van het gegeven dat itraconazol de angiogenese remt en dat VEGF in
patiënten met ROW verhoogd is, kan itraconazol potentieel de ernst van
neusbloedingen verminderden. Bovendien is itraconazol niet meer in patent,
betaalbaar en wordt over het algemeen goed verdragen. Daarom kan itraconazol
een potentiële optie zijn voor epistaxis behandeling bij patiënten met ROW en
ernstige epistaxis.

Study hypothese
De hypothese van deze studie stelt dat orale behandeling met itraconazol de
ernst van neusbloedingen gemeten met de epistaxis severity score (ESS)
verminderd, door de angiogenese remmende werking.


Primaire onderzoeksvraag: wat is het effect van itraconazol op de epistaxis
ernst gemeten met de ESS bij patiënten met ernstige epistaxis en de ziekte van
ROW?

Secundaire onderzoeksvragen
- Is de behandeling van itraconazol veilig bij patiënten met ROW
- Wat is het effect van itraconazol behandeling bij patiënten met ROW en
ernstige epistaxis op
* De maandelijkse duur en frequentie van epistaxis?
* Hemoglobine gehalte en ferritine gehalte in het bloed?
* Kwaliteit van leven?
* Andere symptomen van ROW?

Open label, single-center, uncontrolled pilot-study

Dagelijks 1 maal per dag 2 capsusles van 100mg (dus in totaal 200 mg) itraconazol voor 16 weken (4 maanden)

De belasting voor patiënten bestaat uit minimaal 4 bezoeken aan het St.
Antonius Ziekenhuis, 5 maal bloedafname, het bijhouden van een bloedneus
dagboek en tweemaal vragenlijst over kwaliteit van leven (SF-36) invullen. Het
risico voor deelname bestaat uit bijwerkingen van met middel itraconazol.