Ontsteking en complicaties na longchirurgie voor kanker

Tot 50% van de patiënten die longchirurgie ondergaan voor kanker krijgt te
maken met complicaties zoals pneumonie, respiratoire insufficiëntie,
hartritmestoornissen en overlijden. Postoperatieve complicaties hebben een
groot effect op overleving tot 5 jaar na chirurgie en zijn daarom een mogelijk
aangrijpingspunt om de chirurgische uitkomst te verbeteren.
Momenteel berust de identificatie van patiënten met een hoog risico op
postoperatieve complicaties op concentraties van proinflammatoire biomarkers,
zoals de concentratie van C-reactive protein (CRP) en het leukocyten getal.
Helaas is de specificiteit en sensitiviteit voor de voorspellen van
complicaties in de eerste dagen na chirurgie relatief laag. Dit kan deels
verklaard worden door de langzame stijging van de concentraties van CRP en het
leukocyten getal in reactie op chirurgie.
Interleukine-6 (IL-6) is een proinflammatoire biomarker die wordt geproduceerd
door monocyten als reactie op weefselschade. De concentratie van IL-6 stijgt
binnen 60 minuten, piekt na 4 tot 6 uur en daalt normaliter snel naar de
uitgangswaarde door de korte halfwaardetijd van 2 tot 6 uur (vergeleken met 19
uur voor CRP). In een recente studie had de concentratie van IL-6 op
postoperatieve dag 1 dezelfde diagnostische waarde als de concentratie van CRP
op postoperatieve dag 3 voor het voorspellen van complicaties na grote
abdominale chirurgie. Dit suggereert dat het routinematig meten van IL-6 na
chirurgie kan leiden tot het eerder herkennen van complicaties en mogelijk een
verbeterde lange termijn prognose.
Tot nu toe hebben clinici zich gericht op absolute piek concentraties van
proinflammatoire biomarkers tijdens de perioperatieve periode. Het
onderliggende idee is dat inflammatie door chirurgisch trauma schadelijk is
indien de inflammatoire reactie excessief is. Er is echter een grote variatie
in concentraties van proinflammatoire biomarkers tussen patiënten en de piek
concentraties van proinflammatoire biomarkers hebben een lage diagnostische
waarde voor het voorspellen van postoperatieve complicaties. Het is mogelijk
dat de veranderingen in concentraties van inflammatoire biomarkers over de tijd
een groter onderscheidend vermogen hebben voor het identificeren van patiënten
met een hoog of laag risico voor postoperatieve complicaties dan de absolute
piek concentraties. Een initiële piekconcentratie van proinflammatoire
biomarkers op de eerste postoperatieve dag gevolgd door een snelle daling tot
de uitgangswaarde in de dagen na chirurgie kan bijvoorbeeld wijzen op een
fysiologische, onschuldige reactie, terwijl een persisterend hoge concentratie
wijst op een verhoogd risico op complicaties. Gezien de levendige dynamiek en
snelle veranderingen over de tijd lijkt IL-6 het meest geschikt om deze
hypothese te bestuderen.

Primair doel:

- Het identificeren van relatieve IL-6 drempels (% stijging ten opzichte van de
uitgangswaarde en % daling ten opzichte van de piek postoperatieve
concentratie) voor het voorspellen van infectieuze complicaties na longchirurgie

Secundaire doelen:

- Het identificeren van relatieve IL-6 drempels voor het voorspellen van
niet-infectieuze complicaties en elke complicatie (een samengesteld eindpunt
van infectieuze en niet-infectieuze complicaties) na longchirurgie

- Het vergelijken van de prognostische waarde van relatieve IL-6 drempels voor
het voorspellen van infectieuze, niet-infectieuze en elke complicatie met
andere biomarkers als CRP, leukocyten getal, procalcitonin, ntproBNP, GDF-15 en
high-sensitive cardiac troponin

Multicenter prospectieve observationele cohort studie met een follow-up duur
van 30 dagen na chirurgie. Patienten worden geincludeerd in het Amphia
Ziekenhuis, Breda en het St. Antonius Ziekenhuis, Nieuwegein.

Bij elke patiënt worden er 7 bloedafnames gedaan. Gedurende de 1e 24 uur zal
dit gebeuren via de arteriële lijn die routinematig ingebracht wordt bij
patiënten die longchirurgie ondergaan. Op dag 2 en 3 worden de bloedafnames
tegelijkertijd met de standaard postoperatieve bloedafnames gedaan
Er zijn geen directe risico's of voordelen voor de studie patiënten. De
behandelend artsen zijn niet op de hoogte van de resultaten van de bepalingen
die in het kader van deze studie uitgevoerd worden. De bloedafnames voor de
studie hebben hierdoor geen effect op de behandeling van de studiepatiënten.