Morfologische en functionele veranderingen van de nervus medianus en carpale tunnel na primaire carpale tunnel chirurgie

Carpaal tunnel syndroom(CTS) is de meest voorkomende mononeuropathie met een
prevalentie van 5% en een incidentie van 1-2 per 1000 persoonsjaren. CTS wordt
meestal behandeling met chirurgische interventie door middel van een open
carpale tunnel release, wat de meest kosteneffectieve therapie met een laag
aantal recidieven is gebleken in vergelijking met meeste niet-chirurgische
opties. Helaas wordt er een incidentie van persisterend of terugkerend CTS tot
31% gerapporteerd na primaire carpale tunnel release.
Volgens de meest recente versie van de Nederlandse multidisciplinaire richtlijn
is klinische beoordeling de gouden standaard voor het diagnosticeren van CTS.
Desalniettemin hebben zowel echografie als electromyografie(EMG) een hoge
sensitiviteit en specificiteit voor het aantonen van CTS. Daardoor kunnen ze
meer objectieve en kwantitatieve waardes voor CTS evaluatie verschaffen.
Daarnaast zijn echografie en EMG waardevolle hulpmiddelen in gevallen waarbij
CTS zich klinisch niet in klassieke vorm presenteert of wanneer aanvullende
informatie nodig is over de ernst van de compressie en mogelijke aanwezigheid
van anatomische veranderingen die tot compressie leiden. Echografie kan
gebruikt worden om het toegenomen dwarsdoorsnede oppervlak(CSA) te beoordelen,
welke geassocieerd is met CTS door oedeem en proliferatie van fibreus weefsel
rondom het compressiepunt.
Na open carpale tunnel release kan de CSA van de nervus medianus vergroot
blijven tot een jaar na operatie. Daarnaast herstelt de functie van de zenuw
die gemeten wordt met EMG niet volledig. Bovendien verandert chirurgie zelf ook
de morfologie van de carpale tunnel, waardoor correcte diagnose van
persisterend of terugkerend CTS lastig is. De beschikbare onderzoeken naar dit
onderwerp rapporteren met name de CSA en basale EMG bevindingen voor
verschillende tijdspunten. Helaas worden andere aspecten van de nervus medianus
en carpale tunnel niet beschreven, terwijl vooral in patiënten met
persisterende en recidiverende symptomen een uitgebreide morfologische en
functionele beschrijving nodig is om CTS correct te diagnosticeren en daarmee
onnodige operaties met slechte uitkomst te voorkomen.
Dit onderzoek zal gedetailleerde morfologische en functionele beschrijving
geven van de nervus medianus en de carpale tunnel na primaire carpale tunnel
release. Daarmee zullen we nieuwe informatie geven over het kwalitatieve aspect
van de nervus medianus en een kwalitatieve beoordeling van anatomische
veranderen gerelateerd aan de nervus medianus in het operatiegebied, zoals
bijvoorbeeld littekenweefsel en het aspect van het carpale ligament. We zullen
deze bevindingen correleren aan klinische, patiënt gerapporteerde
uitkomstmaten: de Boston Carpal Tunnel Questionnaire en de Quick DASH
vragenlijst. Verder zullen we preoperatieve waarden van echografie en EMG
vergelijken met de postoperatieve waarden vergelijken voor verschillende
subgroepen.

Primaire doelstelling: Om de morfologie van de carpale tunnel en nervus
medianus na primaire carpale tunnel release te beschrijven door middel van
echografie. Verder worden de elektrofysiologische eigenschappen van de nervus
medianus beschreven door middel van EMG. De bevindingen van deze onderzoeken
zullen we vergelijken tussen patiënten met en zonder symptomen na carpale
tunnel release.

Secundaire doelstellingen: Om echografische en EMG bevindingen pre- en
postoperatief met elkaar te vergelijken. Dit zal voor de hele groep worden
gedaan en voor verschillende subgroepen, gebaseerd op de ernst van CTS.
Daarnaast zal de uitkomst van de primaire carpale tunnel release worden
geëvalueerd door middel van de Boston Carpal Tunnel Questionnaire en de Quick
DASH vragenlijst. Deze uitkomst zal worden gecorreleerd aan de bevindingen van
echografie en EMG.

Dit onderzoek heeft een observationele onderzoeksopzet zonder invasieve
metingen en zal worden uitgevoerd door de afdelingen Neurologie en Plastische
chirurgie in het Radboudumc, Nijmegen. Het onderzoek zal ongeveer 6 maanden
duren. Deelnemers zullen het ziekenhuis eenmalig extra bezoeken voor anamnese,
lichamelijk onderzoek, het invullen van twee vragenlijsten(Boston Carpal Tunnel
Questionnaire en Quick DASH) en echografisch en elektromyografisch onderzoek.

Patienten die deelnemen aan dit onderzoek zullen het ziekenhuis een keer extra
moeten bezoeken voor anamnese en lichamelijk onderzoek, twee vragenlijsten,
elektromyografie en echografie van de zenuw van de geopereerde hand. Alle
procedures geven minimaal ongemak en het bezoek zal ongeveer 2 tot 3 uur duren.
Er zijn geen risico's verbonden aan dit onderzoek, daarom kan het risico
gecategoriseerd worden als verwaarloosbaar(volgens de NFU richtlijnen).
Deelnemers zonder symptomen van persisterend of recidiverend carpaal tunnel
syndroom zullen geen directe voordelen hebben van deelnemen aan dit onderzoek,
maar voor deelnemers met symptomen zijn de procedures vergelijkbaar met de
standaard zorg voor persisterende en recidiverende CTS klachten. Verder zullen
deze deelnemers dezelfde follow-up van hun klachten krijgen zoals patienten die
niet deelnemen aan het onderzoek. Dit onderzoek zal minimaal ongemak geven en
risico's zijn verwaarloosbaar. Aangezien we waardevolle informatie kunnen
verkrijgen voor het diagnosticeren van persisterend en recidiverend carpaal
tunnel syndroom, denken wij dat dit het uitvoeren van dit onderzoek
rechtvaardigt.