Een Fase 1, Open Label Enkelvoudig Intraveneus Infuus Onderzoek naar de Absorptie, Metabolisme en Excretie van TAK-954 met een Microtracer ([14C]-TAK-954) in Gezonde Volwassen Mannelijke Vrijwilligers

TAK-954 wordt ontwikkeld voor een korte termijn behandeling van ernstig zieke
patiënten die moeite hebben met sondevoeding. TAK-954 activeert de zogenaamde
5-HT4 receptor. In dieronderzoek heeft het een gunstig effect laten zien op het
maagdarmkanaal.

TAK-954 is een nieuw onderzoeksmiddel dat nog niet is goedgekeurd voor
behandeling. Het belangrijkste doel van dit onderzoek is te onderzoeken wat het
lichaam doet met TAK-954 (hoe het door het lichaam wordt opgenomen, omgezet en
uitgescheiden). TAK-954 is zeer laag radioactief gelabeld (met koolstof-14
[14C]) zodat het kan worden gemeten in bloed, urine en ontlasting. De
hoeveelheid radioactiviteit is lager dan de achtergrondstraling.

Ook zal de veiligheid en verdraagbaarheid van TAK-954 worden onderzocht.

De deelname aan het gehele onderzoek, van de keuring tot de nakeuring, is
afhankelijk van de hoeveelheid radioactiviteit die in het bloed, ontlasting en
urine van de vrijwilliger aanwezig is. De vrijwilliger verblijft in ieder geval
van Dag -1 (de dag voordat het onderzoeksmiddel wordt toegediend) tot en met
Dag 8 in de middag in het onderzoekscentrum. Als de hoeveelheid radioactiviteit
in urine en ontlasting vanaf Dag 8 onder de vastgestelde grenswaarden ligt, mag
de vrijwilliger het onderzoekscentrum verlaten. De vrijwilliger zal het
onderzoekscentrum niet later dan in de middag van Dag 15 verlaten.

Tussen Dag 13 en Dag 17 wordt de gezondheid van de vrijwilliger gecontroleerd
tijdens een nakeuring. Indien het verblijf van de vrijwilliger in het
onderzoekscentrum wordt verlengd, dan zal de nakeuring op de laatste dag van
het verblijf worden gedaan.

De vrijwilliger krijgt in de ochtend van Dag 1 0.5 mg TAK-954 met een geringe hoeveelheid radioactitiveit via een 1-uur durend intraveneus infuus. Bij toediening van TAK-953 dient de vrijwilliger minimaal 2 uur niets gegeten en gedronken te hebben (nuchter zijn). Tijdens het vasten mag de vrijwilliger tot 1 uur voor de toediening van het onderzoeksmiddel en tot 1 uur na de toediening van het onderzoeksmiddel geen water drinken. Gedurende 4 uur na de start van het infuus dient de vrijwilliger in een half-liggende (het hoofdeinde van het bed staat scheef omhoog) positie te blijven liggen (tenzij anders aangegeven door één van de onderzoekers).

Het onderzoeksmiddel kan bijwerkingen geven.

Over het algemeen zijn doses tot en met 0.5 mg die eenmaal daags gedurende 5
dagen zijn gegeven via een intraveneus infuus goed verdragen door gezonde
vrijwilligers.

Ongeveer 80 vrijwilligers hebben tijdens verschillende onderzoeken
verschillende hoeveelheden TAK-954 gekregen. Op basis van de resultaten, zijn
de bijwerkingen die tot dusver bekend zijn:
•hoofdpijn (kwam voor bij 38% van de vrijwilligers)
•diarree (kwam voor bij 14% van de vrijwilligers)
•duizeligheid bij staan of rechtop zitten (kwam voor bij 10% van de
vrijwilligers)
•onregelmatige hartslag (kwam voor bij 10% van de vrijwilligers)
•lage bloeddruk bij zitten of staan (kwam voor bij 7% van de vrijwilligers)

Andere bijwerkingen die zijn waargenomen wanneer TAK-954 via de mond werd
ingenomen waren misselijkheid (kwam voor bij 56% van de vrijwilligers) en
overgeven (kwam voor bij 29% van de vrijwilligers).

Bijwerkingen die voorkwamen bij andere medicijnen uit dezelfde klasse maar die
niet zijn waargenomen bij TAK-954 zijn:
•buikpijn met bloederige diarree en vergrote buik
•hartaanval of ernstige pijn op de borst die wel / niet naar de schouders en
armen uitbreidt
•ernstige onregelmatige hartritmes

Indien de vrijwilliger bekend is met overgevoeligheid tegen TAK-954 of een
ingrediënt hiervan, dan kan de vrijwilliger niet meedoen aan dit onderzoek.

Het onderzoeksmiddel kan ook bijwerkingen hebben die nog onbekend zijn.

Metingen
Bloedafnames en/of het inbrengen van een verblijfscanule kunnen pijn doen of
een bloeduitstorting geven.

Alles bij elkaar nemen we ongeveer 400 mL bloed bij de vrijwilliger af. Deze
hoeveelheid geeft bij volwassenen geen problemen. Ter vergelijking: bij de
bloedbank wordt 500 mL bloed per keer afgenomen.

Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden (kleine, plastic
pleisters) op bepaalde locaties op uw armen en benen geplaatst. Langdurige
toepassing van deze elektroden kan huidirritatie (huiduitslag en jeuk)
veroorzaken.

Stralingsbelasting
Bij dit onderzoek maken we gebruik van radioactieve stoffen. De extra
hoeveelheid aan straling waaraan u in dit onderzoek wordt blootgesteld is
verwaarloosbaar (dat wil zeggen minder dan de achtergrondstraling in 1 maand
tijd) ten opzichte van de achtergrondstraling in Nederland, welke gelijk is aan
~2,5 mSv per jaar.
Als de vrijwilliger vaker meedoet aan wetenschappelijk onderzoek met
stralingsbelasting, moet dit besproken worden met de onderzoeker of deelname op
dit moment verstandig is.

Procedures: pijn, lichte bloedingen, blauwe plekken, mogelijk een infectie.