Een fase 3, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd, multicenter onderzoek om de werkzaamheid en veiligheid van pimodivir in combinatie met de standaardbehandeling te beoordelen bij adolescente, volwassen en oudere deelnemers met een influenza A-infectie die niet in het ziekenhuis zijn opgenomen en die een risico lopen op het ontwikkelen van complicaties

Zowel seizoensgebonden als pandemische influenza zijn wereldwijd een
belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit. Omdat de werkzaamheid van
de huidige jaarlijkse op hemagglutinine gebaseerde of gemodificeerde levende
influenzavirusvaccins afhankelijk is van het nauwkeurig voorspellen van de
virale stammen voorafgaand aan elk influenzaseizoen of pandemie en omdat
vaccins niet universeel worden verstrekt, blijft er jaarlijks een aanzienlijke
ziektelast als gevolg van de griep. Verschillende antivirale geneesmiddelen
zijn ontwikkeld voor de behandeling van influenza. De twee belangrijkste
klassen van antivirale middelen die tegen influenza worden gebruikt, zijn de
remmers van neuraminidase-remmers (NAI's) en de virale matrix 2 (M2)
-proteïnen. Helaas hebben deze geneesmiddelen verschillende beperkingen en er
blijft behoefte aan betere therapeutische opties voor de behandeling van
influenza.
Een gewenst profiel van een nieuwe antivirale influenza omvat: (1) snel begin
van beschermende effecten leidend tot een geëxpandeerd behandelingsvenster; (2)
betere activiteit bij patiënten met hoge virale last; (3) remming van zowel
productie als afgifte van virus; (4) behoud van de potentie tegen
neuraminidase- en M2-remmer-resistente virale stammen; (5) veilig en goed
verdragen. Pimodivir, een remmer van het virale replicatiecomplex, voldoet
potentieel aan al deze criteria.

De primaire doelstelling is het beoordelen van de superioriteit van pimodivir
(Pi) in combinatie met de standaardbehandeling in vergelijking tot placebo in
combinatie met de standaardbehandeling, met betrekking tot de hoeveelheid tijd
waarbinnen de aan influenza gerelateerde symptomen verdwijnen.

Dit is een fase 3, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd,
multicenter onderzoek om de werkzaamheid en veiligheid van pimodivir in
combinatie met de standaardbehandeling versus placebo in combinatie met de
standaardbehandeling te beoordelen bij adolescente (13 tot 17 jaar), volwassen
(18 tot 65 jaar) en oudere (>65 tot <=85 jaar) proefpersonen met een influenza
A-infectie die niet in het ziekenhuis zijn opgenomen en een verhoogd risico op
complicaties hebben.

Een beoogd aantal van 720 proefpersonen wordt willekeurig aan dit onderzoek
toegewezen waarbij 360 proefpersonen per behandelgroep zijn beraamd. Het doel
is minimaal ongeveer 72 adolescente proefpersonen in dit onderzoek in te
sluiten in geselecteerde landen en onderzoekscentra in overeenstemming met de
daar geldende regelgeving. De doelpopulatie van het onderzoek bestaat uit
proefpersonen die met influenza zijn geïnfecteerd en niet in een ziekenhuis
zijn opgenomen en die, wegens hun leeftijd (>65 tot 85 jaar) of onderliggende
comorbiditeiten (ongeacht leeftijd) een verhoogd risico hebben op het
ontwikkelen van aan influenza gerelateerde complicaties. De randomisatie wordt
gestratificeerd per type standaardbehandeling op baseline (al dan niet
antivirale behandeling tegen influenza) en tijd sinds het begin van de
symptomen (eerste toediening onderzoeksmiddel <=48 uur of >48 uur sinds het
begin van influenzasymptomen). De onderzoekspopulatie moet ten minste 60%
proefpersonen bevatten bij wie de eerste toediening van onderzoeksmiddel <=48
uur plaatsvond sinds het begin van influenzasymptomen en bij de overige
proefpersonen moet de eerste toediening van onderzoeksmiddel plaatsvinden
tussen 48 en 72 uur sinds het begin van influenzasymptomen.

• Behandelgroep 1: pimodivir 600 mg tweemaal daags (bid) gedurende 5 dagen + standaardbehandeling • Behandelgroep 2: pimodivir placebo bid gedurende 5 dagen + standaardbehandeling

Hoewel het over het algemeen een zelfbeperkte ziekte is, kan een infectie met
influenza A aanzienlijke morbiditeit en mortaliteit veroorzaken en kan dit
leiden tot ziekenhuisopname, vooral bij bepaalde patiëntenpopulaties, zoals
mensen met leeftijds extremen.
Pimodivir wordt ontwikkeld voor de behandeling van patiënten die in het
ziekenhuis worden opgenomen vanwege of met een hoog risico op complicaties door
influenza A en die de hoogste onvervulde medische behoefte hebben. Als een
therapeutische optie bedoeld voor wereldwijd gebruik, is het bestuderen van
pimodivir in combinatie met het SOC verantwoordelijk voor wereldwijde
verschillen in de behandeling van deze populatie. In de gevallen waarin
pimodivir wordt toegediend met een NAI SOC-optie, zal een additief effect van
pimodivir op NAI-toediening alleen worden onderzocht bij personen met een hoog
risico en gehospitaliseerd. Verder is het FLZ3002-onderzoeksontwerp gebaseerd
op de erkenning dat lokale SOC-benaderingen, in het bijzonder NAI, enig
voordeel kunnen hebben voor patiënten, zelfs als ze buiten het etiket worden
gebruikt, zoals hierboven werd opgemerkt. Het ontwerp van de studie stelt de
proefpersonen dus in staat potentiële voordelen te behalen van de huidige
SOC-therapieën, terwijl ze ook het voordeel van pimodivir beoordelen.
Pimodivir is onderzocht bij gezonde personen, bij personen die besmet zijn met
een uitdagingsdosis influenza A en bij mensen die van nature met influenza zijn
geïnfecteerd. Pimodivir was over het algemeen veilig en werd goed verdragen.