Energieverbruik in rust, dagelijkse activiteiten en krachtactiviteiten bij mensen met een dwarslaesie of een onderste extremiteit amputatie.

Overgewicht en inactiviteit is een veelvoorkomend probleem binnen de huidige
maatschappij. Dit is zeker het geval bij rolstoelgebonden mensen met een
dwarslaesie of een amputatie, die soms tot maar 40% van de activiteit laten
zien ten opzichte van niet rolstoel gebonden mensen. Hierdoor is overgewicht in
deze doelgroepen een nog groter probleem. Dit heeft onder andere te maken met
een verlaagt rustmetabolisme dat drastisch verandert door fysiologische
veranderingen in het lichaam vanwege de aandoening. Rustmetabolisme is
verantwoordelijk voor het grootste aandeel in het dagelijks energieverbruik.
Bij mensen met dwarslaesie is dit soms gehalveerd. Bij mensen met amputatie is
er nog maar weinig bekend hierover. Daarnaast neem het energieverbruik bij
activiteit vaak ook af binnen deze doelgroepen ten opzichte van niet
rolstoelgebonden mensen. Om overgewicht aan te pakken is er een balans nodig
tussen energieverbruik en energie inname. Echter is het voor deze doelgroepen
erg moeilijk in te schatten wat het dagelijks energieverbruik is gezien de vele
fysiologische veranderingen. Hierdoor is het moeilijk een balans te vinden in
energie inname en energieverbruik. Om rustmetabolisme of energieverbruik te
meten is dure apparatuur nodig, en daarom niet toegankelijk voor iedereen.
Daarom is het van belang dat het rustmetabolisme en energieverbruik gedurende
activiteiten te bepalen is op een toegankelijk manier. Een voorspellend model
dat persoonlijke en laesie informatie meeneemt kan hiervoor een uitkomst
bieden. Daarnaast zou een accuraat model dat energieverbruik kan bepalen aan de
hand van accelerometrie een optie zijn.

- Het doel van het onderzoek is om met behulp van persoonlijke en laesie
karakteristieken een voorspelling te kunnen doen over het rustmetabolisme bij
mensen met een dwarslaesie of een been amputatie door middel van een
voorspellend model.
- Aan de hand van accelerometrie data een schatting kunnen doen van het
energieverbruik bij ADL activiteiten en gedurende krachtactiviteiten met behulp
van een wearable.

door middel van een cross sectioneel observationeel onderzoek worden er
voorspellende modellen ontwikkeld.
In totaal worden 40 mensen met een dwarslaesie en 40 mensen met een onderste
been amputatie gemeten verspreid over twee locaties.
Door deelnemers éénmalig uit te nodigen voor een meting in Amsterdam of
Rotterdam, worden persoonlijke en laesie karakteristieken verzameld gepaard met
lichaamssamenstelling en indirecte calorimetrie. Deelnemers worden gevraagd een
aantal ADL activiteiten en krachtactiviteiten uit te voeren terwijl het
energieverbruik gemeten wordt. Gedurende de activiteiten wordt naast het
energieverbruik ook ruwe accelerometrie data verzameld.

De algehele belasting en risico's zijn laag binnen dit onderzoek. Het betreft
een (vaak) lager belastbare groep, maar het onderzoek vraagt beperkte belasting.
Het betreft een éénmalig bezoek van ongeveer 2,5 uur waar persoonlijke en
laesie informatie verzameld word.
Mocht er een meting plaats vinden in Amsterdam en het om iemand met een
dwarslaesie gaan, wordt deze ook gevraagd deel te nemen aan onderzoek P1806.
Wanneer hiervoor toestemming gegeven wordt, zal de totale duur van het
onderzoek met 30 minuten verlengd worden.
De antropometrie metingen zijn allen passief, waarbij er geen actieve rol
gevraagd wordt van de deelnemer. Dat wil zeggen dat alle metingen in een
rusthouding gemeten worden in zit of ruglig.
De ADL activiteiten zullen voor de meeste deelnemers haalbaar zijn, wanneer
deze niet uitvoerbaar zijn worden deze overgeslagen.
De krachtactiviteiten wordt afgestemd op de mogelijkheden van de deelnemer, en
betreft geen hoog intensieve maximaal inspanning.
De deelnemers ontvangen achteraf een persoonlijk verslag over de gemeten
lichaamssamenstelling en krijgen ze inzicht in hun rustmetabolisme, wat zeker
voor deze doelgroep waardevolle persoonlijke informatie is.