De applicatie van ultrageluid en microbubbles ter verbetering van trombolyse in patienten met acute perifere arteriele occlusies.

Acute perifeer vaatlijden kan veroorzaakt worden door een trombus die een
vaatocclusie veroorzaakt in een arm of been. Dit is een noodsituatie die kan
resulteren in een amputatie of levensbedreigend kan zijn als er niet snel
behandeld wordt. De infusie van fibrinolytica, zoals urokinase en alteplase,
kan de trombus oplossen en de vascularisatie van het been herstellen. Deze
behandeling wordt trombolyse genoemd en is vergeleken met conventionele
chirurgische interventie een minder invasief behandelingsalternatief met
vergelijkbare resultaten.
Vergeleken met het oplossen van occlusies in kleinere vaten, bijvoorbeeld bij
patienten met een myocard infarct, zijn bij occlusies van grote vaten hogere
doses fibrinolytica nodig en langere behandeltijd om de vascularisatie te
herstellen. De behandeling duurt gemiddeld 3 dagen waarbij dagelijks
angiografie noodzakelijk is om de voortgang van de behandeling te evalueren.
Hoewel minder invasief in vergelijking met chirurgie is het contrast bij
angiografie belastend voor de nieren van de patient en bovendien gaat de
behandeling gepaard met een risico op ernstige bloedingscomplicatie, waaronder
cerebrale bloedingen. Dit leidt tot een verhoging van morbiditeit en
mortaliteit en een grote impact op de kwaliteit van leven van de patient. Er is
daarom veel ruimte voor verbetering van deze behandeling.
Een mogelijke verbetering zou gerealiseerd kunnen worden door het toevoegen van
ultrageluid met contrast aan de standaard behandeling. Het contrast dat hierbij
gebruikt wordt is niet schadelijk en wordt al jaren toegepast als diagnostische
tool bij echografie. Het kan echter ook therapeutisch toegepast worden om
trombolyse te versnellen. Het contrast bestaat uit kleine met gas gevulde
bubbeltjes met een lipide omhulsel, die onder de invloed van ultrageluid kunnen
trillen en knappen. Dit induceert een mechanisch effect op het trombus
oppervlak waardoor er kleine perforaties in de trombus ontstaan waardoor het
fibrinolyticum sneller effect heeft. Deze behandeling kan mogelijk de
therapieduur verkorten en de benodigde dosis fibrinolytica verminderen zodat
het risico op bloedingscomplicaties wordt verlaagd met mogelijke
gezondheidswinst voor de patient.

Het primaire doel is het onderzoeken of de toevoeging van ultrageluid met
contrast aan de standaard trombolysetherapie toepasbaar is in patienten met
perifere arteriele occlusies. Secundaire doelen zijn het onderzoeken van de
veiligheid en uitvoerbaarheid van deze experimentele behandeling in ons
universitair ziekenhuis.

Fase-II trial: 20 patienten ondergaan allen het experimentele protocol. Na
evaluatie van 10 patienten met behandeld met Urokinase zal er in verband met
leveringsproblemen de volgende 10 patienten worden behandeld met Alteplase.

Het experimentele protocol bestaat uit de uitvoering van het standaard trombolyseprotocol met toevoeging van de intraveneuze infusie van microbubbels en de lokale toediening van ultrageluid op de huid van de patient ter plaatse van de occlusie. De infusie van microbubbels en de toediening van ultrageluid zijn alleen gedurende het eerste uur van de behandeling

De extra belasting van de patient worden minimaal ingeschat gezien het
experimentele protocol plaatsvindt gedurende het eerste uur van de standaard
trombolysebehandeling. Het risico van de toediening van ultrageluid met
contrast wordt ingeschat als minimaal gezien de techniek reeds veelvuldig
veilig klinisch gebruikt wordt als diagnosticum. Bovendien zijn hogere
doseringen per kilo lichaamsgewicht, zelfs toegediend als enkele bolus, reeds
veilig toegepast in mensen zonder het optreden van adverse events. De extra
metingen die verricht worden naast de standaard metingen en follow-up zijn
minimaal invasief en nemen minimale extra tijd van de patient in beslag
gedurende follow-up.