Stimulatie Therapie in Militaire Veteranen

Een behoorlijk deel van patiënten met trauma-gerelateerde angst- of
agressiestoornissen herstelt niet voldoende van hun klachten na psychotherapie.
Herstel wordt waarschijnlijk belemmerd door moeite met gedragsinhibitie over
(emotionele) impulsen. Het is aangetoond dat gedragsinhibitie kan worden
versterkt door transcranial direct current stimulation (tDCS) toe te passen op
de prefrontale cortex. Er is ook steeds meer bewijs dat tDCS op de prefrontale
cortex positieve effecten heeft op symptomen van depressie en verslaving. Deze
onderzoeksresultaten suggereren een mogelijk therapeutisch of
therapie-ondersteunend effect van tDCS voor patiënten met angst- of
agressieproblemen.

Het doel van het onderzoek is om binnen een steekproef met patiënten met angst-
en agressieklachten het effect van een tDCS interventie te testen. We
onderzoeken de effecten van de interventie tijdens een periode van reguliere
behandeling primaire op taak-specifieke gedragsinhibitie, en secundair op
gedragsinhibitie in reactie op dreiging, impliciete gedragsinhibitie,
aandachtsbias en symptoomreductie van angst- en agressiegerelateerde klachten.

Dit is een double-blind placebo-gecontroleerde interventie studie met een
experimentele groep (actieve tDCS) en een controle groep (sham tDCS).
proefpersonen ondergaan een 5-sessie interventie. Pre- and post-interventie
assessments en follow-ups geven inzicht in korte- en lange-termijn effecten op
gedragsinhibitie (taakjes), aandachtsbias in reactie op dreiging (taakje) en
PTSS-, angst-, agressie- en stemmingssymptomen (vragenlijsten).

tDCS (1.25 mA, 20 minuten per sessie) kan de neurale activiteit bevorderen op de corticale locatie onder de anode (hier wordt de anode bevestigd over de rechter inferiore frontale gyrus, rIFG) en de neurale activiteit inhiberen op de corticale locatie onder de kathode (hier wordt de kathode bevestigd net boven de linker wenkbrauw). Deze montage verhoogt activatie van de rIFG, een hersenregio die sterk betrokken is bij gedragsinhibitie. Proefpersonen ontvangen tegelijkertijd tDCS en doen een gedragsinhibitie taakje (stop-signal task), zodat de effect van tDCS op de rIFG worden gefaciliteerd.

In totaal hebben de proefpersonen 10 aparte meetmomenten. Hiervan vinden 4
meetmomenten online plaats (voor- en nameting en de follow-ups), en er zijn 6
meetmomenten die gepaard gaan met een bezoek (1 voor het interview, 5 voor de
tDCS sessies). Proefpersonen gaan door met hun reguliere behandeling tijdens
het onderzoek. De toepassing van tDCS in deze studie wordt als veilig
beschouwd. Bijwerkingen van tDCS zijn vaak maar klein (bijvoorbeeld een licht
prikkelende sensatie of huidirritatie onder de elektrode tijdens het aan- en
uitzetten van het tDCS apparaat).