Renale denervatie met behulp van anatomische en elektrische sturing

Renale denervatie is enkele jaren geleden geïntroduceerd als veelbelovende
interventie bij hypertensie. De initiële gerandomiseerde studies waren
positief. Echter, Symplicity HTN-3, de enige gerandomiseerde, sham
gecontroleerde studie bleek negatief, ook al werd er een bescheiden effect van
renale denervatie beschreven. Hierdoor bestaat er een conflicterend bewijslast.
Er bestaat geen marker of functionele test om denervatie te sturen, noch
bestaat er een test om te bepalen of er voldoende denervatie heeft
plaatsgevonden. Feitelijk is de denervatie een 'black box' procedure.

Recent zijn er twee belangrijke observaties gedaan.
Ten eerste is de distributie van de sympatische zenuwbanen in de nierslagader
in post mortem humane preparaten bestudeerd. Dit biedt een anatomische 'kaart'
voor renale denervatie.
Ten tweede is gebleken dat het mogelijk is renale zenuwbanen electrisch te
stimuleren met een verhging van de bloeddruk tot gevolg. Deze stimulatie
geinduceerde stijging blijkt significant te kunnen worden afgezwakt door renale
denervatie. Dit biedt een electrische 'kaart' voor renale denervatie.

Primair onderzoeksdoel is de intra-procedurele afwezigheid van een
bloeddrukstijging op stimulatie, nadat er is geableerd op plaatsen in de
arteria renalis waar voorafgaand aan de ablatie een elektrisch gestimuleerde
bloeddrukstijging heeft plaatsgevonden.

Pilot study. Prospectief, open label.

Anatomisch en elektrisch gestuurde renale denervatie door middel van radiofrequentie ablatie van renale sympathische zenuwbanen Hyperemische flow/druk metingen in de arteria renalis voor en na denervatie Hartritme variabiliteits metingen Perifere arteriele tonometrie metingen

De belasting voor de patiënt betreft een reguliere work-up van hypertensieve
patiënten en behelst 24-uurs bloeddruk bepalingen, bloed en urine bepalingen
(o.a. om secundaire hypertensie op te sporen), echocardiografie, abdominale CT
en de renale denervatie procedure met invasieve metingen. Na 3 maanden krijgen
patienten opnieuw een catheterisatie met invasieve metingen.

Renale denervatie is een geaccepteerde therapeutische interventie met minimale
risico's en patiënten discomfort. Aditionele peri-procedurele zenuw stimulatie
wordt geadresseerd met opioid therapie. Peri-procedurele (hyperemische)
druk/flow metingen hebben een gering risico. Patiënten worden bovendien onder
narcose gebracht gedurende de behandeling / het onderzoek.

Heart rate variability en perifere arteriele tonometrie zijn non-invasive
metingen met een zeer geringe last.

Het primaire risico van renale denervatie/stimulatie is gelijk aan het risico
van alle diagnostische procedures die een catheterisatie van arteriele vaten in
zich dragen. Zoals:
- complicaties bij de insteekplaats (bloeding, aneurysma, pijn, infectie,
bloedverlies)
- retroperitoneale bloeding
- vasculaire complicaties die chirurgie behoeven
- perforatie/dissectie van het vat
- bloedstolling (wat kan leiden tot embolisatie, myocard infarct,
herseninfarct, nierinfarct)
- hartritmestoornissen
- misselijkheid/braken
- athero-embolisatie
- complicaties geassocieerd met het contrast medium bv, (ernstige) allergische
reacties of contrast nefropathie

De risico*s aan renale stimulatie en denervatie zijn van mechanische en
sympathische aard. Er kan een dissectie / spasme optreden welke in de regel
conservatief behandeld kunnen worden. ook kunnen er microthrombi naar distaal
schieten met mogelijk nierfunctie verlies. Ook kan er hypotensie optreden. Deze
risico*s zijn beperkt.