Kwaliteit van Neuropsychologisch Onderzoek: Invloed van feedback op Neuropsychologisch Onderzoek en Behandeluitkomst.

Het is sinds langere tijd bekend dat een deel van de patiënten niet een
accuraat/juist beeld geven van hun klachten en beperkingen. Er zijn meerdere
redenen voor dit gedrag beschreven in de literatuur, zoals niet mee willen
werken met het onderzoek vanwege externe winst (zoals een financiële
tegemoetkoming bij een letselschadeprocedure), of vanwege psychologische
problemen (Carone, Iverson & Bush, 2010). Binnen de klinische neuropsychologie
wordt er gebruik gemaakt van symptoom validiteits tests (SVT's) om
onderpresteren - waarbij de patiënt lager scoort dan waartoe hij/zij feitelijk
in staat is - te objectiveren.

Hoewel er veel progressie is geboekt in het kunnen diagnosticeren van
onderpresteren tijdens het neuropsychologisch onderzoek, is er weinig bekend
over hoe er klinisch-praktisch moet worden gehandeld in het geval van
onderpresteren in een medische/klinische setting. Suchy en collega's (2012)
hebben zover ons bekend als eerst onderzocht of het confronteren van patiënten
met onderpresteren invloed had op het verdere neuropsychologische testverloop.
Zij vonden dat bij 2/3 van de onderzochte onderpresterende MS patiënten
confrontatie een gunstig effect had op het testverloop. Specifieker werd
gevonden dat na confrontatie de SVT beter werd gescoord, maar ook dat reguliere
geheugentestscores verbeterden. Een beperking van het onderzoek is haar
retrospectieve opzet.

Voorts zijn wij geïnteresseerd in de relevantie van externe winst en
onderpresteren in de gezondheidszorg. Er is weinig bekend over de relatie
tussen onderpresteren, externe winst en behandeluitkomst in de gezondheidszorg.
Horner, vanKirk, Dismuke, Turner en Muzzy (2014) vonden dat onderpresteren
samenhangt met een toename van medische zorgconsumptie. Goedendorp et al.
(2013) vonden dat patiënten met het chronisch-vermoeidheidssyndroom (CVS),
indien er sprake was van onderpresteren, vaker de behandeling voortijdig
staakten. In het verlengde daarvan vonden Van Egmond, et al. (2002; 2005) dat
psychiatrische patiënten die hoger scoorden op een vragenlijst voor externe
winst, minder profiteerden van hun behandeling. Daarop aansluitend vonden
Sharpe en collega's (2009) dat neurologie patiënten die medische klachten
hebben die samengaan met een financieel belang minder profiteren van medische
zorg. Oftewel, deze patiëntengroep knapt minder goed op na medische
behandeling. Samenvattend zijn enige aanwijzingen dat onderpresteren en externe
winst een potentieel negatieve invloed hebben op behandeluitkomst.

Primair doel:
Het primaire doel van dit onderzoek is om te evalueren of het geven van
feedback op onderpresteren lijdt tot een verbetering bij het herhalen van deze
taak (ASTM). Ook wordt onderzocht of dit effect generaliseerd naar standaard
neuropsychologische tests.

Secundaire doel:
Willen wij onderzoeken welke rol onderpresteren en externe wint spelen in
relatie tot behandeluitkomst.

Gerandomiseerd enkelblind vergelijkend onderzoek.

Bij een score boven de afkapwaarde van de ASTM wordt er geen feedback gegeven Indien de patiënt onder de afkapwaarde van de ASTM scoort, zal de psychologisch medewerker d.m.v. een gesloten enveloppensysteem de patiënt aan één van de twee condities toewijzen (FB- vs. FB+). FB-: > In het kader van het onderzoek zal ik enkele testen die ik zojuist bij u heb afgenomen herhalen>. FB+: > In het eerste deel van het onderzoek presteerde u lager dan verwacht. Daarom zal ik enkele testen die ik zojuist bij u heb afgenomen herhalen>.

Patiënten regulier verwezen voor neuropsychologisch onderzoek worden
geïncludeerd. Het merendeel van de maten gebruikt in dit onderzoek worden reeds
standaard afgenomen en worden niet als belastend ervaren door de patiënt. Na
randomisatie zal de psychologisch medewerker feedback geven over de ASTM score
(zie ook figuur 1, p. 13 van het onderzoeksprotocol). Dit duurt ongeveer 5
minuten. Het optimaliseren van de testafnamecondities (bijvoorbeeld door de
patiënt te motiveren, storende omgevingsvariabelen te voorkomen, etc.) is een
vast onderdeel van het testonderzoek. Het is onze ervaring dat het motiveren
van patiënten (door feedback op hun prestaties te geven) niet als belastend
wordt ervaren. Nadat de feedback is gegeven, worden de eerste drie testen
herhaald. Daarna wordt het neuropsychologisch onderzoek voortgezet, met ten
minste IR en DR van de WMT, VLT en SCWT. Ook wordt er een externe
winst-vragenlijst afgenomen. Een gezondheidsklachten vragenlijst (SF-36) en
medische consumptie vragenlijst (iMCQ) worden tweemaal afgenomen; eenmaal
tijdens het neuropsychologisch onderzoek. Na drie maanden worden deze twee
vragenlijsten per e-mail aan de patiënt verstuurd voor tweede, nu digitale
afname. De patiënt kan aangeven dat hij/zij deze vragenlijsten liever per post
wil ontvangen. Er is geen direct voordeel voor de patiënt voor deelname aan het
onderzoek.