UP'S
Een groot onderzoek naar wat mensen met psychiatrische problematiek gelukkiger maakt

Herstel- en remissiecijfers variëren sterk in onderzoeken bij mensen met
psychotische stoornissen. Ondanks dat de meerderheid van de patiënten in
remissie komt binnen een jaar na een eerste psychose (Zipursky, Reilly, &
Murray, 2013) wordt het aantal patiënten dat herstelt van schizofrenie of
psychose nog altijd geschat op ongeveer 14%. Omdat het precieze aantal
patiënten met psychotische stoornissen onbekend is, is het aantal patiënten dat
daadwerkelijk herstel bereikt waarschijnlijk nog lager (Delespaul, 2013). Het
wordt daarom nodig geacht deze groep over langere tijd te volgen om de
verschillende factoren die van invloed zijn op het beloop van de ziekte en het
herstel te identificeren. Daarnaast kan er ook gekeken worden naar al gegeven
of nieuwe interventies die een positieve invloed op herstel (zullen) hebben.

Het doel van deze studie is om te onderzoeken hoeveel patiënten met een vroege
en/of chronische psychotische stoornis persoonlijk herstel bereiken tijdens
follow-up. Daarnaast wordt onderzocht welke determinanten en processen van
invloed zijn op persoonlijk, klinisch, functioneel en maatschappelijk herstel
over tijd. Als determinanten worden de somatische gezondheid, slaap, diagnose,
medicatie, behandelingen, (vroeg) trauma, cognitie, middelen misbruik,
hechting, sociale cognitie, coping, ziekte-inzicht, empowerment, veerkracht,
intern stigma, sociaal-maatschappelijk functioneren en therapietrouw gemeten.
Is herstel een langzaam en geleidelijk proces of een proces met meet up's en
downs? Een ander doel is om nieuwe interventies die herstel bevorderen te
ontwikkelen en testen.

Een prospectieve cohort studie

Pas sinds kort wordt herstel van psychotische stoornissen gezien als iets wat
daadwerkelijk mogelijk is. Ondanks dat er nog steeds geen consensus is over één
definitie van herstel, zijn er verschillende studies die onderzoek hebben
gedaan naar delen van herstel.
Nog geen enkele studie echter, heeft gekeken naar de relatie tussen de
verschillende onderdelen van herstel en hoe deze mogelijk verband houden met
elkaar. De geestelijke gezondheidszorg zal nooit volledig aansluiten op de
herstelvraag, indien er geen eenduidige definitie van herstel bestaat.
Deze studie heeft dan ook als doel om de kennis op het gebied van herstel te
vergroten om op die manier de zorg op de lange termijn te kunnen verbeteren.
De belasting voor deelnemers aan deze studie bestaat uit een tijdsinvestering
en uit het beantwoorden van vragen die mogelijk beladen zijn voor deze
populatie. Klinische testen, cognitieve taken en persoonlijke vragenlijsten
worden elke twee jaar afgenomen. De primaire en secundaire uitkomstmaten van
herstel zullen daarnaast elk jaar worden afgenomen. Alle interviews zullen
plaatsvinden bij de deelnemer thuis of bij de instelling waar de deelnemer in
behandeling is en zullen plaatsvinden op een moment die voor de deelnemer het
beste uitkomt.
Ter validatie van een van de uitkomstmaten, zal er tevens bij een subgroep van
de deelnemers een extra vragenlijst afgenomen worden. Enkele vragenlijsten
zullen na twee weken nogmaals afgenomen worden. Dit zal gaan om minimale extra
belasting.
Deze vragenlijsten zullen tevens eenmalig bij studenten afgenomen worden.