De waarnemiing van emoties in mensen met somatisch onvoldoende verklaarde klachten

Dit onderzoek richt zit op emotieherkenning, huilgedrag en waarneming van
huilen bij mensen met lichamelijk onvoldoende verklaarde klachten.

Mensen met SOLK hebben moeite om te mentaliseren over hun eigen emoties. Ze
hebben weinig begrip van hun eigen emoties en moeite met de herkenning van
gevoelens. Dit hangt mogelijk samen met negatieve jeugdervaringen en onveilige
gehechtheid. Het is echter nog onduidelijk of mensen met SOLK ook moeite hebben
om emoties van anderen te herkennen.

Tranen stimuleren prosociaal gedrag en verminderen spanning en negatieve
stemming in de persoon die huilt. Echter, er zijn grote individuele verschillen
in huilgedrag en de waarneming van huilen. Leeftijd, sekse en persoonlijkheid
zijn factoren die invloed hebben op de frequentie van huilen en sociale
reacties naar de huilende persoon. Verschillen in huilgedrag worden gevonden in
klinische groepen, zoals bij mensen met depressie en trauma. Onderzoek naar
waarneming van huilen en huilgedrag kan emotioneel disfunctioneren in mensen
met psychopathologie verklaren. Echter, er is nog maar weinig onderzoek gedaan
naar huilen in klinische groepen. In deze studie willen we onderzoeken hoe
mensen met somatisch onvoldoende verklaarde klachten huilen van anderen
waarnemen en of er verschillen zijn in hun eigen huilgedrag.

1) onderzoeken of mensen met SOLK moeite hebben met emotieherkenning 2)
Onderzoeken of mensen met SOLK verschillen vertonen in huilgedrag en de
waarneming van huilen

Patienten met SOLK en een controle groep zullen vragenlijsten over
gehechtheid, jeugdervaringen en huilgedrag invullen en zullen foto's van
volwassenen met en zonder tranen beoordelen op verschillende schalen. Daarnaast
zal een emotieherkenningstaak (RMET, zie onderzoeksprotocol) worden afgenomen.

Patienten die zoekende zijn naar een behandeling voor fysieke klachten zonder
een lichamelijk aanwijsbare oorzaak vormen een probleem in gezondheidszorg
omdat het voor de patient erg belastend en frustrerend kan zijn dat er geen
oorzaak wordt gevonden voor hun klachten. Ook bij de arts kan het frustratie
veroorzaken, wat vervolgens kan leiden tot een problemen bij de arts-patient
relatie (Escobar, Waitzkin, Silver, Gara, & Holman, 1998; Selders et al.,
2015). Onderzoek naar waarneming van huilen bij mensen met SOLK kan meer
inzicht geven in het mechanisme dat ten grondslag ligt aan hun symptomen. Deze
kennis is nodig om nieuwe therapieën te ontwikkelen, zoals de Dynamic
Interpersonal Therapy (DIT) (Selders et al., 2015).

Deelname aan dit onderzoek is zonder risico, totale tijd voor deelname is
ongeveer 1 uur (2 sessies van een half uur). Er zijn geen voordelen voor de
participanten bij deelname (geen belonging). Emotionele belasting bestaat uit
het invullen van van de vragenlijsten, dit kan als vervelend worden ervaren. Om
die reden zal contactinformatie van een psycholoog (en onafhankelijk arts)
worden gegeven.