De relatie van eiwitprofielen met ziekteprogressie en klinische expressie in de ziekte van Parkinson: deel twee, longitudinale resultaten

De ziekte van Parkinson (ZvP) is een neurodegeneratieve aandoening die
gekenmerkt wordt door progressieve achteruitgang. Er is een aanzienlijke
variabiliteit in de mate van progressie van motorische symptomen en in het
voorkomen van niet-motorische symptomen. Echter, het voorspellen van deze
verschillen in klinische expressie is moeilijk en er is geen doeltreffende
biomarker voor het betrouwbaar volgen van ziekteprogressie in de ziekte van
Parkinson.

Het primaire doel van deze longitudinale studie is het voorspellen van de mate
van motorprogressie en de mate van cognitieve achteruitgang in een bestaand
cohort van patiënten met de ZvP, waarbij gebruik wordt gemaakt van een
combinatie van baseline liquorbiomarkers en bloedbiomarker profielen (ZvP en
Alzheimer biomarkers) (T0). Het secundaire doel is het bepalen of veranderingen
in concentratie van liquor- en bloedbiomarkers in de tijd correleren met
klinische maten van motorprogressie, cognitieve achteruitgang,
neuropsychiatrische symptomen en Activiteiten in het Dagelijks Leven (ADL)
functies (T1 versus T0).

longitudinale cohortstudie

Voor patiënten die nog steeds onder behandeling in het VUmc zijn, zullen de
studieprocedures worden gecombineerd met een controleafspraak op de polikliniek
voor bewegingsstoornissen. Voor patiënten die onder behandeling zijn in andere
ziekenhuizen zullen de studieprocedures tijdens een enkel bezoek aan de
polikliniek in het VUmc uitgevoerd worden. Lichamelijk onderzoek, cognitieve
testen en het invullen van vragenlijsten zal ongeveer 4 uur in beslag nemen,
afhankelijk van het functioneren van de deelnemende patiënten, inclusief 60
minuten aan pauzes. De lumbaalpunctie en venapunctie zullen ongeveer 30 minuten
in beslag nemen; een totale hoeveelheid van 12 ml liquor en 25 ml bloed zal van
iedere patiënt worden afgenomen.
Risico's die geassocieerd zijn met venapunctie zijn een lokaal hematoom en,
hoewel zeer zeldzaam, een infectie. Risico's die geassocieerd zijn met een
lumbaalpunctie zijn postpunctionele hoofdpijn, infectie (arachnoïditis,
meningitis of abces) en bloedingen. Deze risico's zullen worden beperkt door de
toegepaste punctieprocedures en ervaren artsen en verpleegkundigen. Aangezien
het primaire doel van dit project het voorspellen van de mate van cognitieve
achteruitgang is, is het onvermijdelijk dat sommige patiënten bij follow-up
(8-9 jaar na baseline) cognitieve beperkingen of dementie hebben ontwikkeld.
Daarom zou deze studie niet kunnen worden uitgevoerd zonder de deelname van
proefpersonen die lijden aan cognitieve beperkingen.