Ziekenhuisopname versus telemonitoring in hoog risico zwangerschappen; de HOTEL studie

Jaarlijks komen ongeveer 20.000 vrouwen in aanmerking voor thuismonitoring van
hun zwangerschap, maar 90% van deze vrouwen wordt toch in het ziekenhuis
opgenomen. Thuisbewaking kan tegen een aanzienlijk lager tarief dan de
klinische bewaking (met ziekenhuisopname) die standaard door ziekenhuizen wordt
aangeboden. Met behulp van mobiele apparatuur en een draadloze verbinding
tussen patiënt en ziekenhuis wordt telemonitoring van hoog-risico
zwangerschappen in de thuissituatie door de zwangere vrouw zelf mogelijk
gemaakt. Naast besparing op *hotelkosten* kan nu ook voor een deel op de
personeelskosten bespaard worden.

In de HOTEL studie wordt de patientveiligheid, toepasbaarheid,,
kosteneffectiviteit en patiënttevredenheid van een innovatieve
thuiszorgstrategie onderzocht.

Hiervoor zal een multi-centre gerandomiseerde klinische trial worden opgezet
waarbij 200 zwangere vrouwen met een verhoogd risico op complicaties een
reguliere ziekenhuisopname krijgen en 200 vrouwen telemonitoring in de
thuissituatie.

Met behulp van mobiele apparatuur en een draadloze verbinding tussen patiënt en ziekenhuis wordt telemonitoring van hoog-risico zwangerschappen in de thuissituatie door de zwangere vrouw zelf mogelijk gemaakt. Het systeem bestaat uit een bloeddrukmonitor (BP@Home), urine dipstick analyse en een draagbare, draadloze CTG monitor (Sense4Baby). Zwangeren kunnen via een beveiligd web-portaal en telefonisch te allen tijde communiceren met de zorgverlener (verloskundige of gynaecoloog).

Matig risico.

In het WKZ is al geruime tijd ervaring opgedaan met de apparatuur die nu wordt
ingezet in dit onderzoek. De kans op schade is tot nu toe klein gebleken maar
moet in deze veiligheidsstudie worden gevalideerd. In een pilot bleek dat
patiënten gemakkelijk met de apparatuur om kunnen gaan en dat de apparatuur
naar behoren werkt. Het is voor telemonitoring patiënten mogelijk om dag en
nacht contact te zoeken met dienstdoende verloskundige of arts assistent van
het betreffende ziekenhuis, dus ook bij vragen over de apparatuur of bij
klachten met betrekking tot de zwangerschap. In de periode vanaf 2014 sinds de
afdeling Verloskunde van het WKZ werkt met deze apparatuur en met de opzet van
thuis- en telemonitoring, heeft zich nog geen (vermijdbare) schade voorgedaan.
Wij zijn ons er van bewust dat het een multicenter studie betreft, die ook in
centra gaat lopen waar nog geen ervaring is met de apparatuur voor
telemonitoring. Dit wordt opgevangen door delen van kennis en ervaring, zowel
vanuit de firma die de Sense4Baby systemen levert (training aan personeel) als
ook vanuit ons eigen centrum (hoe het beste een telemonitoring systeem op te
zetten). Vanwege het feit dat de participanten zieke zwangeren (en dus
ongeboren kinderen) betreft, en we een nieuwe manier van monitoring
(interventie) introduceren, hebben we wel de interne DSMB van het UMC Utrecht
gevraagd voor regelmatige evaluatie en advies mbt SAEs en voortgang van de
studie.