Onderzoek naar het effect van BCG blaasspoelingen voor blaaskanker op het afweersysteem

De intravesicale toediening van bacillus Calmette-Guérin (BCG) in de blaas
wordt gezien als standaard behandeling bij hoog-risico niet-spierinvasieve
blaaskanker. Het doel van de behandeling is om terugkeer en mogelijk ook
progressie van de tumor naar een spierinvasieve tumor te voorkomen. De
standaard behandelprocedure met intravesicale BCG blaasspoelingen bestaat uit
een cyclus van 6 wekelijkse installaties en een aantal herhalingscycli in de
daaropvolgende 1 tot 3 jaar. Het immuunsysteem speelt een belangrijke rol in de
reactie op BCG therapie maar het exacte werkingsmechanisme van BCG is nog
onbekend. Ook is het nog niet mogelijk om patiënten die (geen) baat hebben van
een BCG behandeling te identificeren. Recentelijk is middels in vitro en ex
vivo onderzoek aangetoond dat BCG respons afhankelijk is van epigenetische
herprogrammering van cellen gerelateerd aan de aangeboren immuniteit (*trained
immunity*) en dat respons op BCG mogelijk voorspeld kan worden via het meten
van een panel van urinaire cytokines (CyPRIT).

Deze studie heeft 4 doelen: (1) beschrijven van de trained immunity respons die
geïnduceerd wordt door intravesicale BCG therapie in hoog-risico
niet-spierinvasieve blaaskanker patiënten; (2) vergelijken van deze trained
immunity respons tussen patienten met en zonder recidief binnen 1 jaar na start
BCG therapie; (3) onderzoeken van de associatie tussen frequent voorkomende
kiembaan DNA variaties en moleculaire subtypes en de trained immunity respons;
(4) repliceren van de gerapporteerde predictieve waarde van de CyPRIT score
voor BCG respons (1-jaars recidief kans).

Het onderzoek betreft een multicenter, observationeel cohort onderzoek waarbij
patiënten voor ten minste 1 jaar na de start van de BCG therapie worden gevolgd
(er is geen behandelingsinterventie; behandeling van de geïncludeerde patiënten
volgt de standaard klinische praktijk).

De belasting en risico's verbonden aan deze studie kunnen als acceptabel
beschouwd worden. Het aantal bezoeken aan het ziekenhuis voor een geincludeerde
patiënt is gelijk aan dat van een vergelijkbare niet-geïncludeerde patiënt. De
extra belasting in deze studie bestaat uit: (1) het verzamelen van urine
monsters 0-8 uur vóór de eerste BCG inductie spoeling, vóór én na de zesde
inductie spoeling, en vóór én na de laatste spoeling van de eerste
herhalingscyclus (5 monsters); (2) afstaan van bloedmonsters voor de eerste en
na de tweede en zesde inductie spoeling en voor de eerste en na de derde
spoeling gedurende de drie herhalingscycli (9 bloedsamples). Deelname aan de
studie heeft geen directe voordelen voor de patiënt. Deze studie kan enkel
worden uitgevoerd in patiënten met spier-invasieve blaaskanker die BCG
blaasspoelingen als behandeling ontvangen.