Atosiban als een mogelijke behandeling voor endometriose

Endometriose is een veelvoorkomende, chronische en ongeneeslijke aandoening
waarbij weefsel wat lijkt op endometrium zich buiten de baarmoeder bevindt. In
Nederland hebben naar schatting 405.000 vrouwen enige vorm van endometriose.
Symptomen en ernst variëren per patiënt en zijn vaak afhankelijk van het moment
in de menstruele cyclus. Onder meer dysmenorroe, chronische bekkenpijn,
dyspareunie en dyschezie behoren tot de symptomen. De behandeling bestaat op
dit moment uit: pijnstilling, hormonale behandeling en chirurgie. Histologisch,
in vitro en dieronderzoek laten zien dat het gebruik van
oxytocinereceptorantagonisten mogelijk een alternatieve, non invasieve, non
hormonale behandeloptie is. Op een studie naar embryoterugplaatsingen na zijn
er echter nog geen studies gepubliceerd welke hebben gekeken naar het toedienen
van oxytocinereceptorantagonisten bij endometriosepatiënten. We verwachten dat
de toediening van atosiban kan zorgen voor een significante daling in pijnscore
bij endometriosepatiënten. Wanneer deze pilot-studie een positief effect laat
zien willen we een patiëntvriendelijke toedieningsvorm voor atosiban
ontwikkelen daar dit nu alleen nog voor intraveneuze toediening beschikbaar is.

Aantonen of atosiban een mogelijke behandeloptie is bij pijn veroorzaakt door
endometriose

Fase II interventie pilotstudie

Atosiban 6,75 mg intraveneuze bolus, gevolgd door 18 mg per uur continue infusie gedurende 3 uur, waarna 6 mg per uur continue infusie gedurende 3 uur.

Deelnemers zullen worden opgenomen in dagbehandeling en zullen intraveneuze
behandeling ondergaan met atosiban. Daarnaast zullen ze totaal twee maanden
lang een menstruatie-dagboek moeten bijhouden, Er worden vragenlijsten
afgenomen op het gebied van "Quality of Life" en voorgeschiedenis. We zullen
pijnscores verzamelen op verschillende momenten. Verder wordt er tweemaal bloed
afgenomen. Het belangrijkste risico voor deelnemers zit hem in de bijwerkingen
van atosiban. Deze bestaan uit misselijkheid (>10%), hoofdpijn, duizeligheid,
opvliegers, tachycardie, hypotensie, overgeven, hypoglycaemie en lokale
irritatie op de injectieplaats (1-10%). De meest ernstige bijwerkingen
beschreven is pulmonaal oedeem. Dit is echter vooral beschreven in combinatie
met andere tocolytica en is zeer zeldzaam. Over het algemeen worden de
bijwerkingen als zeer mild omschreven. Atosiban wordt reeds ruim gebruikt in de
verloskunde bij een dreigende vroeggeboorte in dezelfde dosering als wij zullen
gebruiken, echter zullen wij het voor een kortere periode toedienen. Volgens de
risicoclassificatie van de Nederlandse Federatie van Universitair Medische
Centra is het risico als "matig" geclassificeerd voor deelnemers aan onze
studie.