Een open-label, enkele-sequentie studie om de effecten van maagzuuronderdrukking door Rabeprazole op de farmacokinetiek van BMS-986165 bij gezonde deelnemers te onderzoeken

BMS-986165 is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de
behandeling van auto-immuun ziekten zoals systemische lupus erythematodes
(SLE), matige tot ernstige psoriasis, en de ziekte van Crohn. Bij auto-immuun
ziekten reageert het immuun- of afweersysteem niet alleen op lichaamsvreemde
stoffen, zoals de bedoeling is, maar ook op delen van het eigen lichaam.
Hierdoor ontstaan ontstekingsreacties in het hele lichaam (SLE), in de huid
(psoriasis) of de darm (ziekte van Crohn). Het onderzoeksmiddel remt een eiwit
(tyrosine kinase 2 [TYK2]) dat een rol speelt in het afweersysteem waardoor de
afweerreactie op lichaamseigen stoffen zou moeten afnemen.

Er zijn aanwijzingen dat de zuurgraad in de maag de opname van BMS-986165
beïnvloed. Om dit te onderzoeken zal de opname van BMS-986165 bij een normale
zuurgraad worden vergeleken met de opname nadat de productie van maagzuur
enkele dagen is verminderd.

Het doel van dit onderzoek is te onderzoeken hoe snel en in hoeverre BMS-986165
in het lichaam wordt opgenomen en uitgescheiden (dit wordt farmacokinetiek
genoemd) als het aan gezonde vrijwilligers wordt toegediend zonder en met
rabeprazol, een medicijn dat gebruikt wordt voor het verminderen van de
maagzuur productie (een protonpomp inhibitor). BMS-986165 is al eerder aan
mensen toegediend.

Ook zal worden onderzocht hoe veilig het nieuwe middel BMS-986165 is en hoe
goed het wordt verdragen als het wordt toegediend zonder en met rabeprazol.

Dit onderzoek zal worden uitgevoerd in 20 gezonde mannelijke/vrouwelijke
vrijwilligers.

Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 1 periode waarin de vrijwilliger gedurende
13 dagen (12 nachten) in het onderzoekscentrum zult verblijven.

Dag 1 is de eerste dag waarop het onderzoeksmiddel wordt toegediend. De
vrijwilliger wordt om 10:00 uur in de morgen voorafgaand aan de dag van de
eerste toediening van het onderzoeksmiddel in het onderzoekscentrum verwacht.
De vrijwilliger verlaat het onderzoekscentrum op Dag 12 van het onderzoek.

De vrijwilliger krijgt 12 mg BMS-986165 en 20 mg rabeprazol als een tablet via
de mond met 240 milliliter (mL) water toegediend.

Gedurende de eerste 4 uur na de toediening van het onderzoeksmiddel mag de
vrijwilliger niet liggen (behalve wanneer aangegeven door een van de
onderzoekers), omdat dit de opname van het onderzoeksmiddel kan beïnvloeden.

Na inname van het onderzoeksmiddel zal een van de onderzoekers de handen en
mond inspecteren.

In onderstaande tabel staan de geplande doseringen van elke groep.

Dag Behandeling Hoe vaak wel/niet nuchter*
1 BMS-986165 12 mg éénmaal daags wel
5-8 rabeprazol 20 mg éénmaal daags niet
9 BMS-986165 12 mg en rabeprazol 20 mg éénmaal daags wel
10-11 rabeprazol 20 mg éénmaal daags niet

De vrijwilliger krijgt 12 mg BMS-986165 en 20 mg rabeprazol als een tablet via de mond met 240 milliliter (mL) water toegediend. Gedurende de eerste 4 uur na de toediening van het onderzoeksmiddel mag de vrijwilliger niet liggen (behalve wanneer aangegeven door een van de onderzoekers), omdat dit de opname van het onderzoeksmiddel kan beïnvloeden. Na inname van het onderzoeksmiddel zal een van de onderzoekers de handen en mond inspecteren. In onderstaande tabel staan de geplande doseringen van elke groep. Dag Behandeling Hoe vaak wel/niet nuchter* 1 BMS-986165 12 mg éénmaal daags wel 5-8 rabeprazol 20 mg éénmaal daags niet 9 BMS-986165 12 mg en rabeprazol 20 mg éénmaal daags wel 10-11 rabeprazol 20 mg éénmaal daags niet

BMS-986165

BMS-986165 is een middel dat onderzocht wordt in medisch-wetenschappelijk
onderzoek. Het is nog geen goedgekeurd medicijn voor de behandeling van een
ziekte.

Tot nu toe hebben ongeveer 774 deelnemers in 14 onderzoeken een of meerdere
doses van het onderzoeksmiddel BMS-986165, een vergelijkbaar middel of placebo
(een middel zonder werkzame stof, een *nepmiddel*) gekregen. In deze
onderzoeken waren de meeste bijwerkingen mild of matig van intensiteit. In een
beperkt aantal gevallen waren de bijwerkingen ernstig en was ziekenhuisopname
noodzakelijk. Hieronder waren 2 bijwerkingen bij gezonde vrijwilligers. Een
vrijwilliger, met een voorgeschiedenis van huidabcessen, kreeg een abces op de
onderarm dat een ziekenhuisbehandeling vereiste. Een andere vrijwilliger
ontwikkelde een ernstige keelontsteking, een gezwollen gezicht en gezwollen
lymfeklieren en trismus (mondklem) die ook in het ziekenhuis moesten worden
behandeld. Beide vrijwilligers herstelden volledig.

In het onderzoek van BMS-986165 wordt een dosis van 12 mg toegediend.

De bijwerkingen die hieronder genoemd worden zijn gebaseerd op ontblinde
informatie (dwz, het is bekend welk onderzoeksmiddel gegeven was) over de
bijwerkingen die bij 276 deelnemers die meervoudige toedieningen van alleen
BMS-986165 tot een maximale dosering van 12 mg per dag.

De volgende bijwerkingen zijn het vaakst waargenomen (bij 10% van de gebruikers
of meer):
- Hoofdpijn

Voor andere (belangrijke) bijwerkingen die zijn waargenomen, of bijwerkingen
die kunnen optreden op basis van het werkingsmechanisme van BMS-986165.

Het onderzoeksmiddel kan ook bijwerkingen hebben die nog onbekend zijn.

Rabeprazol

Ook rabeprazol kan bijwerkingen hebben. De belangrijkste zijn (bij 1 van de 100
mensen of meer):
- Infectie
- Slapeloosheid
- Hoofdpijn, duizeligheid
- Hoest, faryngitis (keelpijn), rinitis (loopneus)
- Diarree, braken, misselijkheid, buikpijn, obstipatie (verstopping),
flatulentie (winderigheid)
- Pijn zonder bekende oorzaak, rugpijn
- Astenie (zwakheid), griepachtig syndroom.

Mogelijke ongemakken ten gevolge van metingen
Bloedafnames en/of het inbrengen van een verblijfscanule (slangetje in een ader
in de arm) kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven.

Alles bij elkaar nemen we minder dan 500 milliliter bloed bij de vrijwilliger
af. Deze hoeveelheid geeft bij volwassenen geen problemen. Ter vergelijking:
bij de bloedbank wordt 500 mL bloed per keer afgenomen.

Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op bepaalde locaties op
de armen, borst en benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden
kan huidirritatie veroorzaken.