de impact van het dotteren van een chronisch totale afsluiting op de fysiologie van het vat

Background
Coronaire chronisch totale occlusies (CTOs) worden gedefinieerd als een
afgesloten kransslagader met bloedstroom flow graad 0 (TIMI) al ten minste 3
maanden bestaand. het blijkt over ongeveer 25% te gaan van de mensen die een
coronair angiogram ondergaan en obstructief coronairlijden hebben

een dotterbehandeling van een CTO is een erg uitdagende procedure door een
aantal factoren: duur van de afsluiting, lengte van het afgesloten vat en hoe
lastig het is het distale vat (na de afsluiting) af te beelden. om deze redenen
stonden interventiecardiologen in het verleden nog niet open voor het openen
van een CTO vat en wanneer het gepoogd werd was het succespercentage laag.

echter hebben de nieuwe technieken en materialen ervoor gezorgd dat de
procedurele succes enorm zijn gestegen met erg lage adverse events in ervaren
centra. er is een hybride methode geimplementeerd en samen met alle nieuwe
methodes slaagt nu 80% van de pogingen met complicatie cijfers die hetzelfde
zijn als bij een normale dotterbehandeling (PCI)

ondanks deze sucescijfers tijdens de eerste procedure zijn de lange
termijnsresultaten niet zo goed als na een normale dotterbehandeling. dus er
wordt nu veel focus gelegd op methoden die de lange termijnsuitkomst kunnen
verbeteren en identificeren van patienten 'at risk'. het gebruik van IVUS/OCT
(echo in het vat) heeft een aangetoond effect in verbeteren van de outcome bij
normale PCIs. Een vat wat lang dicht heeft gezeten (CTO) ondergaat echter
remodellering, herstel van de bloedstroom en vasomotor tonus en dit heeft tot
gevolg dat het vat in diameter toeneemt na het dotteren --> dit zorgt ervoor
dat eerdere studies met OCT na een PCI van een CTO hebben aangetoond dat er
veel stent mal-appositie is en incomplete dekking van de stent voor het letsel.
Dit highlight alle uitdagingen die CTO vaten met zich meebrengen

het doel is gebruik van OCT en FFR/flowmetingen om het stentresultaat te
optimaliseren en de fysiologie van het herstel van het vat beter te begrijpen.

het doel van de studie is het documenteren van de fysiologische veranderingen
die plaatsvinden in het CTO vat. Direct na het dotteren en na 3 maanden. we
zijn op zoek naar correlaties tussen anatomische tekenen (die al
geidentificeerd zijn met intravasculare beeldvorming) en fysiologie.
deze observaties zorgen voor optimalisering van de CTO dotterprocedure

Studie uitkomsten:
1) identificeren van veranderingen in de kransslagader fysiologie (bloedstroom,
druk en weerstand) tussen de index procedure en de follow-up
2) identificeren van veranderingen in anatomie van het vat tussen de index
procedure en de follow-up
3) identificeren van een relatie met een beter inspanningsvermogen van de
patient
4 ) identificeren van een relatie met een betere kwaliteit van leven

prospectieve observationele studie (multicenter)

de patienten ondergaan de PCI procedure uiteraard volgens de standaard
procedure en internationale guidelines. Na het dotteren volgen de metingen voor
de fysiologie en anatomie

risico van de pressure wire
de fysiologische metingen vereisen het opvoeren van een dunne drukdraad met een
complicatie rate van 1/1000

het gebruik van adenosine voor de meting.
het gebruik van dit zeer kortwerkende medicijn is zeer klein. Het effect is 3-5
sec na stoppen van de infusie verdwenen. effecten kunnen bradycardie of
hypotensie zijn. omdat het allemaal geheel stabiele patienten zijn zullen er
maar zelden situaties voorkomen waarbij adenosine is gecontraindiceerd. in deze
gevallen zal het niet worden toegediend.

extra contrast
het uitvoeren van een OCT behoeft een toediening van een kleine hoeveelheid
contrast. patienten met nierlijden worden geexcludeerd. Bij de gezonde
patienten zal deze minimale hoeveelheid extra contrast niet lijden tot een
nefropathie.

extra straling:
de extra straling die nodig is voor het leggen van de drukdraad is
verwaarloosbaar. het duur maar 15-30 sec