Draagbare MEG - Het gebruik van een nieuwe techniek om de uitkomst van epilepsiechirurgie te verbeteren

Voor patiënten met focale medicatieresistente epilepsie is aanvalsvrijheid te
bewerkstelligen doormiddel van een neurochirurgische ingreep, waarbij de
epileptogene zone (EZ) wordt verwijderd. Hiervoor is het nodig dat
pre-chirurgisch de EZ wordt bepaald, waarbij niet-invasieve beeldvormede
technieken zoals Magneto-encefalografie en Electro-encefalografie (MEG/EEG), of
invasieve metingen middels diepe electroden (dEEG), worden gebruikt. Het succes
van deze pre-chirurgische metingen, en als gevolg daarvan van de uiteindelijke
operatie, moet verbeterd worden, aangezien slechts 2/3 van de patiënten
aanvalsvrij is na de operatie.
Recent ontwikkelde MEG sensoren, zogeheten Optically Pumped
Magnetometers (OPMs), bieden ongekende kansen voor de behandeling van
epilepsie. Deze sensoren zijn kleiner, lichter, en goedkoper, en hebben een
gevoeligheid die vergelijkbaar is met de gevoeligheid van de huidige MEG
sensoren die gebaseerd zijn op supergeleiding (SQUIDS). Belangrijk is dat de
OPMs direct op de schedel geplaatst kunnen worden, waardoor de gevoeligheid, en
de nauwkeurigheid, waarmee epileptische activiteit kan worden gemeten wordt
verbeterd. Bovendien kan aanvalsactiviteit gemeten worden met deze draagbare
sensoren. Hierdoor is het niet alleen mogelijk om een betere diagnose te
stellen, maar wordt tevens de pre-chirurgische informatie nauwkeuriger,
waardoor de kans op een geslaagde operatie, en aanvalsvrijheid, vergroot wordt.

Aanrtonen dat nieuwe MEG sensoren met succes gebruikt kunnen worden in de
klinische praktijk, en om de effectiviteit van de sensoren bij de diagnose van
epilepsie aan te tonen.

Dit is een haalbaarheidsstudie.
We zullen een meervoudig casestudie uitvoeren, waarin de OPM metingen van elke
patient vergeleken worden met de eigen klinisch gemeten MEG meting, en al
eerder gemeten EEG of dEEG.

Proefpersonen:
Mensen met focale medicatieresistente epilepsie die kandidaat zijn voor een
neurochirurgische ingreep voor hun epilepsie, en die al een klinische MEG en
EEG of diepte-EEG hebben ondergaan. We hebben specifiek deze groep
proefpersonen nodig om de gevoeligheid van de nieuwe sensoren te kunnen
vergelijken met het huidige systeem, en om de voordelen aan te tonen voor de
diagnose van epilepsie, onder klinische omstandigheden. Het is nodig om drie
kinderen te includeren zodat we kunnen aantonen dat de gevoeligheid van MEG
voor epileptische activiteit toeneemt met sensoren die op het hoofd zijn
geplaatst i.p.v. in een helm die voor volwassenen is gemaakt.

Studie procedures:
De op SQUID-gebaseerde MEG en diepte-EEG zijn al gemeten als onderdeel van de
klinische zorg. De simultane MEG/EEG is al gemeten tijdens een ander
onderzoeksproject. De hinder voor patiënten in deze studie is dat ze een extra
MEG meting zullen ondergaan. Het MEG opname protocol is gelijk aan het protocol
dat ze al hebben ondergaan tijdens de klinische MEG meting, behalve dat de
patiënten nu een muts met MEG sensoren dragen ipv met hun hoof in een helm
liggen.

Risico*s:
MEG is een veilige, niet-invasieve, techniek om hersensignalen te meten. Het
gebruik van OPMs heeft een verwaarloosbaar risico. Er is een kans dat de
patiënt een aanval krijgt tijdens de meting, maar het risico op verwonding is
hierbij niet groter dan het risico dat de patiënt loopt in het dagelijks leven.

Hinder:
Patiënten moeten naar het VUmc in Amsterdam reizen. De meting zal plaatsvinden
in een magnetisch afgeschermde kamer (ter grootte van een grote vracht-lift),
dit kan claustrofobie veroorzaken. Ze zullen een aangepaste EEG-muts dragen
waarop de OPMs zijn bevestigd. De meting zal maximaal 2 uur duren, met korte
onderbrekingen om de 10-15 minuten. Zoals ook de standaard procedure is voor de
klinische MEG metingen, zal de patiënten gevraagd worden om weinig te slapen de
nacht voorafgaand aan de meting, om de kans op het voorkomen van epileptische
activiteit te vergroten. Eén patiënt zal gevraagd worden een langere meting
(maximaal 8 uur) te ondergaan om aanvalsactiviteit te kunnen meten, met korte
onderbrekingen om de 10-15 minuten en langere onderbrekingen (30 minuten) elke
2 uur (waarin de patiënt de scanner mag verlaten).

Voordelen:
De OPM metingen zullen beoordeeld worden op aanwezigheid van epileptische
activiteit. Als epileptische activiteit wordt gezien op locaties die nog niet
gezien waren in de bestaande klinische MEG meting en/of EEG/diepte-EEG meting,
dan zal deze informatie gedeeld worden met de behandelend neuroloog.