Een vergelijking van de test-retest variabiliteit van de Compass perimeter en de HFA aan de randen van glaucomateuze scotomen

Vroegtijdige en nauwkeurige detectie van progressie is essentieel om verder
onherstelbaar gezichtsveldverlies bij de glaucoompatiënt te voorkomen.
Gezichtsveldverlies wordt meestal getest met de Humphrey Field Analyzer (HFA).
De HFA vertoont echter een hoge meetvariabiliteit, met name aan de randen van
scotomen. Hierdoor is het moeilijk om te bepalen of een scotoom stabiel is of
progressie vertoont. Deze variabiliteit is deels te wijten aan
blikinstabiliteit. Doordat de Compass fundus perimeter (CMP) gebruik maakt van
een eye-tracker die voor deze blikinstabiliteit kan compenseren, zou de CMP in
staat kunnen zijn de variabiliteit bij de randen van scotomen te verlagen. De
test-hertest-variabiliteit van dit apparaat aan de randen van scotomen is
echter nog niet verkend.

Het bepalen van de test-hertest variabiliteit van de Compass perimeter aan de
randen van scotomen en het vergelijken hiervan met de test-hertest
variabiliteit van de HFA.

Prospectief cross-sectioneel onderzoek.

Gezichtsveldonderzoek met de HFA maakt deel uit van de standaard glaucoomzorg.
Elke patiënt zal 2 studie visites ondergaan. Elke studie visite bestaat uit een
gezichtsveldonderzoek met de Compass perimeter en met de HFA perimeter, waarbij
gebruik wordt gemaakt van de Sita standard 24-2 test. Toegevoegde belasting is
3 uur in totaal per patiënt. Risico's zijn verwaarloosbaar.