Variabiliteit in beslissingsstrategie gebruik bestudeerd met eyetracking en fMRI

Onderzoek toont aan dat voor veel beslissingen mensen eenvoudige
beslissingsheuristieken gebruiken om beperkingen in tijd, kennis en cognitieve
vaardigheden te overwinnen. Eerder toonden wij aan dat de
voorkeursbeslissingsstrategie gepaard gaat met elektrodermale en EEG-metingen
van arousal, die primair gereguleerd worden door de hersenstamkern locus
coeruleus (LC). Het is dus mogelijk om het gebruik van beslissingsstrategieën
in multi-attribuutkeuze te koppelen aan LC-activiteit.

We verwachten verbanden te vinden tussen de voorkeur voor eenvoudige versus
complexe keuzestrategieën en de activiteit van de LC, zoals meetbaar in
pupilgrootte en fMRI-signaal. De studie beoogt nieuw bewijs te leveren dat 1)
verwijding van de pupil tijdens de keuze van beslissingen gekoppeld is aan de
voorkeursstrategie, 2) het LC nor-adrenerge systeem is betrokken bij de
voorkeursstrategie, 3) de voorkeursstrategie en de relatie tot pupildilatie en
LC-activiteit stabiel zijn over de tijd.

We zullen zoeken naar het verband tussen strategiekeuze en arousal-gerelateerde
hersenactiviteit in de context van zowel 1) stabiele individuele verschillen en
2) situationele manipulatie van arousal. Daarom zal de studie uit twee
afzonderlijke sessies bestaan, elk gericht op een van deze twee aspecten.
Sessie 1 maakt gebruik van een within-subject manipulatie van de
beslissingstaakstructuur binnen een subject (compenserende versus
niet-compenserende structuur, zie de volledige beschrijving van het project).
Op basis van de voorkeur voor de complexe of eenvoudige beslissingsstrategieën,
zullen de deelnemers worden verdeeld in twee groepen - deze groepen zullen
worden vergeleken op relevante fMRI-activiteit. Sessie 2 zal gericht zijn op 1)
het verschaffen van gegevens over de stabiliteit van de strategievoorkeur en 2)
het verschaffen van gegevens over strategiegebruik onder condities van arousal,
verhoogd door de presentatie van arousing, emotionele stimuli. Dit deel van de
studie zal gebruik maken van een 2x3 within-subject design, met twee niveaus
van taakstructuur (compenserende vs. niet-compenserende structuur) en drie
niveaus van emotionele arousal (negatief, neutraal en positief). Op basis van
de voorkeur voor de complexe of eenvoudige beslissingsstrategieën, zullen de
deelnemers in twee groepen worden verdeeld - deze groepen zullen worden
vergeleken op relevante fMRI-maten.

NVT