BMI afhankelijk regulatie van macrofagen en monocyten in de zwangerschap

Aanpassingen van het maternale immuunsysteem is noodzakelijk tijdens de
zwangerschap om de voor de moeder deels lichaamvreemde foetus te tolereren. Het
niet volledig aanpassen is geassocieerd met zwangerschapscomplicaties. Van
verschillende factoren is bekend dat zij het immuunsysteem beïnvloeden. Een
voorbeeld hiervan is obesitas.

Obesitas is geassocieerd met een immuun activatie en daarnaast ook met
gecompliceerde zwangerschapsuitkomsten. Of deze gecompliceerde
zwangerschapsuitkomsten het gevolg zijn van de immunologische veranderingen is
niet bekend. Het zou goed kunnen zijn dat het effect van obesitas op macrofagen
en monocyten, uitgebreid beschreven in obese niet zwangeren, ook betrokken is
bij het ontstaan van zwangerschapscomplicaties. Er is bewijs dat de activatie
van monocyten ook afhankelijk is van de lokale omgeving waarin ze ontwikkelen.
Vetweefsel produceert immuun actieve stoffen, zoals cytokines en complement
factoren, die de polarisatie van monocyten en macrofagen zou kunnen
beïnvloeden. Monocyten en vetweefsel staan in nauw contact met elkaar en daarom
zou vetweefsel de monocyt differentiatie en activatie kunnen beïnvloeden. Dit
is echter niet bekend. Het verder ontrafelen van deze mechanismen zal helpen om
het ontstaan van deze complicaties te begrijpen en daarmee op termijn helpen
bij het ontwikkelen van mogelijke therapieën.

Het doel van dit onderzoek is het analyseren van het effect van de maternale
BMI op de hoeveelheden en functie van de monocyten in het maternale en
navelstrengbloed, en het effect hiervan op de macrofagen in de placenta.

Het betreft een observationele studie waarin 30 zwangeren met een BMI >19 en
<25 en 30 met een BMI >30 zullen worden geïncludeerd. Tijdens de zwangerschap
zal er bloed worden afgenomen rond 12 en 30 weken en rondom de bevalling. Van
de groep vrouwen die een keizersnede ondergaan wordt een vetweefsel biopt
afgenomen. Dit vetweefsel wordt gekweekt voor een dag waarna het medium
geanalyseerd wordt en gebruikt wordt om de monocyten te stimuleren. Monocyten
worden vervolgens voor 6 dagen gekweekt in de aanwezigheid van groeifactoren
waardoor ze zich ontwikkelen tot macrofagen en de hoeveelheden en functies
hiervan kunnen worden geanalyseerd. Daarnaast zal na de bevalling bloed worden
afgenomen uit de navelstreng en biopten uit de placenta.

In dit materiaal zullen de hoeveelheden en functies van monocyten en macrofagen
worden geanalyseerd.

Het risico is klein. Het vetweefsel biopt wordt afgenomen gedurende de
keizersnede op weefsel van weefsel wat al zichtbaar is. Dit geeft een kleine
kans op een bloeding wat gedurende de operatie in de gaten gehouden wordt. In
vergelijking met de operatie van de keizersnede is dit risico nihil. Het
weefsel uit de placenta en het navelstrengbloed zal pas worden afgenomen na de
bevalling. Het afnemen van maternaal bloed zal zo veel mogelijk worden gedaan
op een al bloedafname moment voor de zwangerschapscontroles. In een enkel geval
zal er een extra vena punctie plaatsvinden, deze heeft een zeer laag risico.