Glucoseopname in skeletspier bij patiënten met chronisch myeloïde leukemie die tyrosine kinase inhibitoren gebruiken.

Verstoringen in glucosemetabolisme, potentieel leidend tot diabetes mellitus en
metabool syndroom, is een veelvoorkomende bijwerking van behandeling met
tyrosine kinase inhibitoren (TKIs) bij patiënten met chronische myeloïde
leukemie (CML). Hoewel insulineresistentie een rol lijkt te spelen in de
pathofysiologie van nilotinib-geïnduceerde hyperglykemie, blijft het
onderliggende mechanisme onopgehelderd. Aangezien insulineresistentie in
skeletspieren één van de eerste tekenen in de ontwikkeling van diabetes
mellitus type II is, zelf nog voordat bètacel destructie en hyperglykemie
ontstaat, is het ontzettend belangrijk om de effecten van TKIs op skeletspier
te onderzoeken. Recent hebben wij aangetoond dat er een vermindering in
glucoseopname in skeletspiercellen optreedt als gevolg van incubatie met
nilotinib. Dit was ook het geval voor bij incubatie met imatinib (een andere
TKI die gebruikt wordt in de behandeling van CML), ondanks het feit dat
imatinib juist geassocieerd lijkt te zijn met een verbeterde glykemische
controle bij diabetes patiënten. Het doel van deze studie is om de gevonden "in
vitro" resultaten te bevestigen in CML patiënten en de klinische relevantie
hiervan te onderzoeken. Om glucoseopname "in vivo" te bestuderen, is het nodig
om de glucoseopname te stimuleren door middel van een inspannings- of
insulinestimulus. Aangezien de mechanismen waardoor glucoseopname wordt
bevorderd anders zijn bij inspanning en bij insuline, hebben we deze studie
ontworpen om zowel glucoseregulatie onder inspannings- als hyperinsulinemische
condities te onderzoeken.

Deze studie heeft als doel om de opname van glucose in skeletspieren te
onderzoek na 1) een inspanningsstimulus en 2) hyperinsulinemische condities en
deze te vergelijken tussen CML patiënten die nilotinib gebruiken, CML patiënten
die imatinib gebruiken en niet-CML controles.

Cross-sectionele exploratieve studie.

Tijdens dit onderzoek zullen proefpersonen niet worden blootgesteld aan een
groot risico, aangezien er niet van de standaard zorg wordt afgeweken en
medicatie niet wordt onthouden. Contra-indicaties voor de maximale
inspanningstest en [18F]FDG PET/CT scan zullen tijdens een screening worden
gecheckt en zijn opgenomen in de exclusiecriteria voor de studie. Bloedafname
kan een lokaal hematoom geven (<5%). Dit is compleet reversibel binnen 2 weken
en geeft geen permanente schade. [18F]FDG PET/CT is een onderzoek met een
minimale stralingsbelasting. De hyperinsulinemische euglycemische clamp is een
veilige methode om glucose plasmawaarden te beïnvloeden en zal worden
uitgevoerd onder continue begeleiding van een arts.

We hebben een risicoclassificatie uitgevoerd zoals beschreven in het document
*Kwaliteitsborging mensgebonden onderzoek 2.0*, geformuleerd door de NFU
(Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra). Voor deze studie
hebben we het risico geclassificeerd als "verwaarloosbaar".